آیا می دانید چرا در قدیم، ملوانان گوشواره به گوش می كردند؟

در روزگاران قدیم كه هنوز كشتی های جدید و مجهز ساخته نشده بود ،دریانوردان ناگزیر سوار كشتی های بادبانی چوبی می شدند . این كشتی ها از استحكام زیادی برخوردار نبودند و همواره این …

در روزگاران قدیم كه هنوز كشتی های جدید و مجهز ساخته نشده بود ،دریانوردان ناگزیر سوار كشتی های بادبانی چوبی می شدند . این كشتی ها از استحكام زیادی برخوردار نبودند و همواره این خطر وجود داشت كه امواج سهمگین دریا ، انها را در هم شكسته غرق سازد . از این رو، دریانوردانی كه با این كشتی ها رهسپار سفرهای دریایی طولانی می شدند، چندان اطمینانی نداشتند كه دیگر بار ،صحیح و سالم به موطن خود باز گردند. همواره از آن بیم داشتند كه كشتی شان دستخوش طوفان شده و همگی در دریا غرق شوند و امواج دریا، جنازه آنان را به گوشه ای از ساحل بیندازد. بنابراین، گوشواره ای از جنس طلا به گوش می كردند كه در صورت وقوع چنین حادثه ای،هرگاه امواج دریا جسد آنها را به ساحل بیندازدجنازه شان روی زمین نماند! امیدوار بودند كسانی كه جنازه انها را می یابندگوشواره طلای انها را برای مخارج كفن و دفن بردارند و در عوض ، جنازه آنان را با احترام به خاك بسپارند!

متخصصان طب سوزنی ، در این باره نظریه دیگری دارند و می گویند كه دریا نوردان ، برای حفظ سلامت خود ، حلقه به گوش می انداختند،زیرا درست در ناحیه بالای نرمه گوش، نقطه ای وجود دارد كه وارد شدن فشار به آن، دید چشم را تقویت می كند و سبب كاهش اشتها می شود ، و افزون بر این ها ، میزان انرژی را در شخص بالا می برد. و این درست همان چیزهایی است كه دریانورد حرفه ای در دریاهای آزاد به آن نیاز دارد . البته دریانوردان همه این تدابیر را به طور تجربی فرا گرفته بودند و به كار می بردند .

به برخی از این گوشواره ها نیز تكه ای موم آویزان شده بود كه برای منظور دیگری بكار می رفت . در مواقعی كه دزدان دریایی برای مرعوب ساختن كشتی ها مجبور به شلیك توپ می شدند ، این دو تكه موم را داخل گوش می گذاشتند تا صدای گوش خراش این سلاح سنگین ، به پرده گوش آنها آسیب نرساند!