سرزمین های مرزی

کسانی که وقت عمده خود را با بازی های نقش آفرینی می گذرانند, از موهبتی برخوردارند که هواداران اکشن های معمولی و ماجرایی و از آن بی بهره اند

عنوان: Borderlands

سازنده: Gearbox Software

ناشر: K Games۲

پلتفرم‌ها: X۳۶۰ PS۳PC

سبک: اکشن‌/‌ نقش‌آفرینی

امتیاز: ۵/۸

کسانی که وقت عمده خود را با بازی‌های نقش‌آفرینی می‌گذرانند، از موهبتی برخوردارند که هواداران اکشن‌های معمولی و ماجرایی و... از آن بی‌بهره‌اند. آن هم لذت باز کردن صندوق‌های بی‌شمار و کشف قسمت‌های تازه برای استفاده در بازی است. بازی Borderlands از این حیث موقعیتی بی‌نظیر برای هواداران این سبک است.

کسانی که قسمت اول بازی را تجربه کرده باشند، می‌دانند تمرکز اصلی آن روی کشف و جمع‌آوری گنجینه‌های مخفی است. البته Borderlands تجربه‌ای فراتر از اینها را ارائه می‌کند. در BL با یک داستان خوب، یک ارائه فراموش نشدنی و یک گیم‌پلی شدیدا اعتیادآور روبه‌رو هستیم که بازیکن را تا مدت‌ها سرگرم خواهد کرد.

داستان قسمت دوم از سفر ماجراجویان بازی قبلی با قطار آغاز می‌شود. فرد خبیثی با نام Handsome Jack آنها را به تله انداخته و با انفجار قطار، اقدام به قتل آنها می‌کند. قهرمانان ما در خطه برفی پاندورا به هوش آمده و با Claptrap، ربات خل وضع روبه‌رو می‌شوند که برای نجات آنها آمده است. (البته به خیال خودش به دنبال چند نوکر برای کمک به انتقام گرفتن خودش آمده است!) کم‌کم قهرمانان ما که به قصد جمع‌آوری تجهیزات به آن سرزمین سفر کرده‌اند، با مزاحمت‌های جک خوشگله، عزم خود را برای عزل وی جزم می‌کنند و نبردی حماسی میان آنها و جک درمی‌گیرد که به نجات سیاره غرق در آشوب پاندورا می‌انجامد.

داستان قسمت دوم BL چند سر و گردن بالاتر از قسمت اول ‌است. البته اصل داستان چندان نوگرایانه نیست. هوش مصنوعی که کاراکتر را به قهرمان‌بازی وامی‌دارد و یک همراه خل وضع و یک ابرقدرت مجنون را قبلا بارها دیده‌ایم. اوج درخشش نویسندگی را می‌توان در مراحل جانبی آن دید؛ مراحلی که گاهی شما را در منصب داور میان چهار دزد قرار می‌دهد تا قضاوت کنید کدامیک اهل تقلب در بازی است، گاهی شما را به مبارزه با تعدادی دزد فاضلاب‌نشین می‌فرستد که پیتزاخور بوده و مانند لاک‌پشت‌های نینجا حرف می‌زنند؛ و گاهی دیگر شما را به جستجوی قطعات بدن برای یک ربات دیوانه‌تر از کلپ‌ترپ می‌فرستد.

این طنز ناب در همه جای بازی یافت می‌شود؛ حتی در طراحی صحنه‌ها و کاراکترهای بازی. دیالوگ‌ها با هوشمندی فوق‌العاده‌ای نوشته شده و استفاده از تعدادی گوینده بنام و باتجربه، حاصل کار را به یک شاهکار تبدیل کرده است. کاراکترها نسبت به گذشته دیالوگ‌های خیلی بیشتری دارند که به تعامل بازیکن با دنیای پاندورا کمک شایانی می‌کند. از حق نگذریم، استفاده فراوان از طنز در این بازی، نه تنها به حماسی بودن اصل داستان صدمه‌ای نزده، بلکه در نهایت با شالوده‌ای دوست داشتنی و دلپذیر، همچون کارهای پیکسار طرف هستیم.

گرافیک بازی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. خیلی از کسانی که زیاد اسیر ظاهر یک کار هستند، احتمالا با نظر اول و دیدن گرافیک خاص سل شید (Cell Shade) از امتحان آن منصرف شوند. اما کسانی که قدر خاص بودن و هنر را بدانند، از دیدن مناظر آن، لذت زیادی خواهند برد. ترکیب رنگ‌ها فوق‌العاده است و با هوشمندی تمام انجام شده تا هیچگاه از خیره شدن به صفحه مانیتور دلزده نشوید. مشکلات گرافیک اندک بازی به بارگذاری تکسچرها مربوط می‌شود که در هر سه نسخه وجود دارد. البته مانند بسیاری از بازی‌های روز، نسخه PC حرف اول را می‌زند و تعداد قابل توجهی افکت تنظیمی، مانند عمق تصویر و آب حقیقی وجود دارد که با آنها می‌توانید تجربه خود را بهتر کنید. البته، شاید بزرگ‌ترین ایرادی که می‌توان به بازی وارد دانست و در کنار طراحی گرافیک، گیم‌پلی را هم شامل می‌شود، عدم شخصی‌سازی درست لباس‌هاست.

لباس تمام کاراکترها فیکس شده است و فقط می‌توانید پوسته آنها را تعویض کنید. همچنین امکان تغییر شکل سر کاراکتر وجود دارد که ظاهر کاراکتر را تا حدودی از یکنواختی درمی‌آورد؛ اما آنچه باید، نیست. موسیقی بازی هم در جای خود عالی از آب درآمده و خلق یک جوّ گیرا و جذاب را ممکن ساخته است.

گیم‌پلی BL۲ نسبت به نسخه اول تغییر فاحشی ندارد. اما هزار و یک بهبود در گیم‌پلی، آن را چند پله جلو برده است. هسته اصلی گیم‌پلی، شوتر اول شخص است. کلاس‌ها از چهار نوع تشکیل شده‌ است. Gunzerker متخصص سلاح است و قدرت اصلی او، استفاده همزمان از دو سلاح است.

Commando، از یک Torrent خودکار برای جلب توجه و آسیب زدن به دشمن استفاده می‌کند. Sirenها می‌توانند دشمنان را در یک هاله نوری زندانی کنند و Assassinها با ساخت یک تجسم دروغین از خود، می‌توانند صحنه را ترک کرده، و از پشت سر یا هر نقطه استراتژیک دیگر به دشمنان حمله کنند. سلاح، نارنجک، سپر و انواع و اقسام بخش‌‌های دیگر به فراوانی در پاندورا یافت می‌شود.

قبل از برداشتن هر چیز، اطلاعات مربوط به آن روی صفحه به نمایش درمی‌آید و از این طریق می‌توانید آیتم‌های خوب را قبل از برداشتن شناسایی کنید. همچنین توانایی علامت زدن آیتم‌های بدردنخور برای فروش سریع در فروشگاه‌ها را دارید.

سلاح‌های متعددی با ویژگی‌های خاص مانند آتش و انفجاری در بازی یافت می‌شود که هر یک در مقابل دشمن خاصی موثر واقع می‌شود. هدشات کردن هم در کشتن سریع دشمنان بی اثر نیست. درخت توانایی‌ها سه شاخه دارد که به قدر کافی بازیکن را برای پیشرفت ترغیب می‌کند.

در کنار آن، امتیازاتی برای انجام اعمال خاص، به دفعات خاص تعیین شده که در صورت دستیابی، ویژگی‌هایی مانند سلامت یا قدرت آتش را افزایش می‌دهد. هر بار که سلامت شما به اتمام برسد، چند ثانیه برای کشتن یک دشمن و بازگشتن به زندگی وقت دارید. در غیراین صورت، از آخرین چک پوینت (که بخوبی چیده شده‌ است) بازی را پی می‌گیرید.

پس از اتمام بازی، می‌توانید با حفظ درجه خود، حالت True Vault Hunter را تجربه کنید و لذت ببرید. با این‌که حالت تکنفره واقعا سرشار از تجربیات فراموش نشدنی است، می‌توان قابلیت واقعی BL۲ را در حالت چند نفره یافت. در این حالت تا دو نفر در حالت Split-Screen و چهار نفر در حالت آنلاین می‌توانند همراه یکدیگر در سیاره پاندورا ماجراجویی کنند.

این مد به مدد دشمنان قوی‌تر و سیستم مبادله آیتم‌ها جذابیت‌های خاص خودش را دارد. البته مشکل نسبتا ناراحت‌کننده‌ای نیز در این بین وجود دارد؛ در بازی دیابلو ۳، سیستمی برای تجربه آنلاین وجود دارد که برای هر بازیکن، یک سری آیتم خاص تعیین می‌کند و به همین علت تعادل بازی حفظ می‌شود. اما در BL۲، چنین سیستمی وجود ندارد و یک‌سری آیتم خاص برای چهار بازیکن وجود دارد تا بین خودشان تقسیم کنند. بنابراین باید حسابی در انتخاب هم تیمی‌های خود دقت کنید. مهم نیست با غریبه‌ها بازی کنید یا با دوستان. اگر هم تیمی‌های عادلی نداشته باشید براحتی سرتان کلاه می‌رود. برای اتمام بازی چیزی حدود ۳۰ ساعت زمان نیاز دارید. این بازی را به همه دوستداران شوترها و نقش‌آفرینی‌های اول شخص توصیه می‌کنیم.

سیاوش شهبازی