مردان کوه های آلپ

تعطیلات ۲ هفته ای در رقابت های سری A ایتالیا, فرصت خوبی بود تا به بررسی عملکرد بهترین های تاریخ یوونتوس بپردازیم بهترین هایی که تأثیر فراوانی در تاریخچه پرشکوه این باشگاه بر جای گذاشته و سهم بسزایی در نقش بستن ۲ ستاره بر پیراهن راه راه پوشان و ۲۷ عنوان قهرمانی بانوی پیر داشته اند

تعطیلات ۲ هفته ای در رقابت های سری A ایتالیا، فرصت خوبی بود تا به بررسی عملکرد بهترین های تاریخ یوونتوس بپردازیم؛ بهترین هایی که تأثیر فراوانی در تاریخچه پرشکوه این باشگاه بر جای گذاشته و سهم بسزایی در نقش بستن ۲ ستاره بر پیراهن راه راه پوشان و ۲۷ عنوان قهرمانی بانوی پیر داشته اند.

● بهترین دروازه بان

▪ دینوزوف (۱۹۸۳- ۱۹۷۲)

زوف بدون شک بهترین دروازه بان تاریخ ایتالیا تاکنون و شاید برترین دروازه بان تاریخ فوتبال جهان بوده باشد؛ هرچند «جیان لوئیجی بوفون» دروازه بان فعلی یوونتوس و تیم ملی ایتالیا با عملکرد درخشان خود در سنگر راه راه پوشان تورین و لاجوردی پوشان ثابت کرده دیری نخواهد پایید که او روزی فاتح این عناوین خواهد شد و دیگر از او باید به عنوان برترین دروازه بان تاریخ فوتبال ایتالیا و شاید جهان نام برد.مهمترین افتخار دینوزوف در سرزمین چک، فتح جام جهانی ۱۹۸۲ به همراه لاجوردی پوشان در سن ۴۰ سالگی بوده است. این در حالی بود که دروازه بان اسطوره ای بانوی پیر ایتالیا به همراه این تیم ۶ اسکودتو، ۲ قهرمانی جام حذفی و یک جام یوفا را فتح کرده و در ۱۱۲ دیدار ملی، لاجوردی پوشان را همراهی کرده است.

● بهترین مدافع راست

▪ لیلیان تورام (۲۰۰۶- ۲۰۰۱)

تورام یکی از بهترین مدافعان نسل خود می باشد. وی با فتح ۴ اسکودتو طی ۵ سال حضورش در دل آلپی تورین یکی از بهترین دوران ورزشی خود را در ایتالیا تجربه کرد؛ هرچند ۲ عنوان قهرمانی اخیر مردان آلپ به خاطر ماجراهای کالچوپولی و ماجراهای اعطای رشوه به داوران سری A از بانوی پیر ایتالیا باز پس گرفته شد. به علاوه باید خاطرنشان کرد تورام تا سال ۲۰۰۷ دارای بیشترین حضور در تیم ملی فرانسه بود و سهم بسزایی در موفقیت های خروس های آبی در فتح جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و رقابت های جام ملت های اروپا در سال ۲۰۰۰ داشت. بدون شک قهرمانی فرانسه در جام جهانی ۱۹۹۸ این کشور بهترین خاطره دوران بازیگری تورام بوده است چرا که او در این رقابت ها علاوه بر به ثمر رساندن ۲ گل تیم ملی کشورش در دیدار مقابل کرواسی در مرحله نیمه نهایی، شاهد برگزاری جشن قهرمانی در کشور خود بود.

● بهترین هافبک دفاعی

▪ گائتانو شیره آ (۱۹۸۸- ۱۹۷۴)

به طور حتم «شیره آ» بهترین لیبرو تاریخ فوتبال جهان به همراه بازیکنانی مانند «فرانتس بکن باوئر» و «فرانکو باره سی» به حساب می آید. «شیره آ» بازیکنی خوش سبک و خوش تکنیک و مدافعی مستحکم و باهوش سرشار از اصول تاکتیکی و نظم تیمی بود. او با دریافت توپ از خط دفاعی تیم، حملات و فرصت های زیادی را برای مهاجمان به وجود می آورد. شاید بهترین نمایش شیره آ، جام جهانی ۱۹۸۲ بوده باشد؛ جایی که با پاس دقیق خود زمینه ساز گل دوم مارکو تاردلی و قهرمانی لاجوردی پوشان در این رقابت ها شد. وی به همراه راه راه پوشان تورین تقریباً همه جام های معتبر در سطح ایتالیا را فتح کرد. او در سال ۱۹۸۹ طی یک سانحه رانندگی جان سپرد اما یاد و خاطره او همیشه در اذهان فوتبالدوستان، مخصوصاً هواداران ایتالیایی و یوونتوسی بر جای خواهد ماند.

▪ کلودیو جنتیله (۱۹۸۴- ۱۹۷۳)

جنتیله یکی از بهترین و مستحکم ترین مدافعان دنیای مستطیل سبز بود که هر مهاجمی از مواجه شدن با او هراس و واهمه داشت. این مدافع با خشونت خاص خود باعث خارج شدن دیه گو مارادونا، ستاره تیم ملی آرژانتین در جریان دیدار لاجوردی پوشان با این تیم در رقابت های جام جهانی ۱۹۸۲ شد. نبرد درگیرانه او با زیکو در جریان تیم ملی ایتالیا و برزیل که باعث پاره شدن پیراهن مهاجم اسطوره ای طلایی پوشان گردید، یکی از به یادماندنی ترین صحنه های بازی این مدافع جنگنده در جام جهانی ۱۹۸۲ بود. جنتیله به همراه یوونتوس ۶ اسکودتو را فتح کرد و در این باشگاه به قهرمانی فراموش نشدنی تبدیل شد.

● بهترین مدافع چپ

▪ب آنتونیو کابرینی (۱۹۸۹- ۱۹۷۶)

شاید کابرینی به این دلیل در اذهان هواداران همچون خاطره ای فراموش نشدنی بر جای مانده که در دیدار فینال جام جهانی ۱۹۸۲ مقابل آلمان غربی، ضربه پنالتی را از دست داد تا به یکباره ارزش عملکرد فوق العاده خود را در جریان بازی محو سازد و همچنین جریان ۱۳ سال حضورش در جمع مردان بانوی پیر ایتالیا را.

● بهترین هافبک

▪ مارکو تاردلی (۱۹۸۵- ۱۹۷۵)

تاردلی یکی دیگر از بازیکنانی بود که جام طلایی قهرمانی در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا را بالای سر خود دید. خوشحالی و شادمانی جالب و به یادماندنی تاردلی، یکی از جذاب ترین و خاطره انگیزترین صحنه های جام جهانی به شمار می رفت. وی در طول یک دهه حضور خود در دل آلپی تورین موفق به فتح ۵ اسکودتو، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی در جام یوفا و جام برندگان جام اروپا شد. او همچنین طی ۸۱ حضور خود در جمع لاجوردی پوشان سرزمین چکمه، ۶ گل به ثمر رساند.

▪ جیامپرو بونیپرتی (۱۹۶۱- ۱۹۴۶)

بدون شک بونیپرتی نماد واقعی باشگاه یوونتوس به شمار می رفت زیرا تمام دوران بازیگری خود را در دل آلپی و پیراهن مشکی و سفید بانوی پیر سپری کرد. این مدافع هجومی بالغ بر ۴۰ رکورددار گلزنی مردان تورین محسوب می شود. البته «الساندرو دل پیه رو» ستاره فعلی خط تهاجمی یوونتوس رکورد بونیپرتی را شکست تا خود را به عنوان برترین گلزن تاریخ راه راه پوشان تورین معرفی نماید. وی در سال های انتهایی دوران بازیگری خود، به همراه بازیکنانی همچون جان چارلز و اومار سیوری خط دفاعی یوونتوس را به یکی از مستحکم ترین خطوط دفاعی جهان تبدیل کرده بود. ۳۸ بازی، کارنامه بونیپرتی در عرصه بازی های ملی مابین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۴ بود.

▪ میشل پلاتینی (۱۹۸۷- ۱۹۸۲)

این هافبک اسطوره ای خط میانی یوونتوس بازیکنی بود که با به ثمر رساندن ضربه پنالتی دیدار راه راه پوشان با لیورپول در دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا فصل ۱۹۸۵- ،۱۹۸۴ قهرمانی را در ورزشگاه هیسل برای مردان تورین به ارمغان آورد. حضور در دل آلپی یکی از خاطره انگیزترین خاطرات دوران بازیگری میشل پلاتینی محسوب می شد چرا که وی در این مدت برای ۳ سال پیاپی عنوان برترین بازیکن اروپا را به خود اختصاص داد. در عرصه ملی نیز او به همراه تیم ملی فرانسه قهرمانی در رقابت های جام ملت های اروپا در سال ۱۹۸۴ را تجربه کرد و از لحاظ افتخارات فردی تا حدودی خود را به «دیه گو مارادونا» اسطوره آرژانتین رساند. او در این جام با به ثمر رساندن ۹ گل در ۵ مسابقه زمینه قهرمانی خروس های آبی را فراهم آورد.

▪ زین الدین زیدان (۲۰۰۱- ۱۹۹۶)

زین الدین زیدان به طور قطع بهترین بازیکن و ستاره نسل فوتبال زمان خود بوده است. او به توصیه میشل پلاتینی در سال ۱۹۹۶ با عقد قرارداد با سران بانوی پیر، برای نخستین بار پیراهن راه راه مردان دل آلپی را بر تن کرد.

زیزو به محض ورود به تورین به قهرمان محبوب مردم این شهر تبدیل شد و در اولین فصل حضور خود در یوونتوس توانست طعم شیرین فتح اسکودتو را بچشد. تکرار این عنوان در فصل بعد یعنی فصل ۱۹۹۸- ۱۹۹۷ خاطره ای خوش برای اسطوره فرانسوی بانوی پیر به حساب می آمد اما این هافبک تراز اول در سال های آخر دوران حضورش در یوونتوس دچار افت عملکرد شد تا سرانجام در سال ۲۰۰۱ با قراردادی به ارزش ۷۶ میلیون یورو به جمع سفیدپوشان مادرید بپیوندد.این بازیکن مسلمان در رده ملی نیز با ثبت ۱۰۸ بازی برای تیم ملی فرانسه تأثیر بسزایی در قهرمانی خروس های آبی در رقابت های جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و یورو ۲۰۰۰ بر جای گذاشت اما آخرین سال دوران بازیگری او در عرصه دیدارهای ملی با خاطره ای تلخ همراه بود؛ درگیری او با مارکو ماتراتزی در دیدار فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بین تیم های فرانسه و ایتالیا که با اخراج وی و شکست خروس ها همراه بود، خاطره ای تلخ را برای این هافبک مسلمان بر جای گذاشت.

● بهترین مهاجم

▪ روبرتو باجو (۱۹۹۵- ۱۹۹۰)

این استعداد بی چون و چرای فوتبال ایتالیا، به عقیده بسیاری از فوتبالدوستان، به عنوان برترین فوتبالیست تاریخ فوتبال ایتالیا معرفی شده است. به ثمر رساندن ۱۱۵ گل در ۲۰۱ حضور برای سفید و مشکی پوشان تورین او را به برترین مهاجم تاریخ فوتبال یوونتوس تبدیل کرده است. روبرتو در حالی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد که به همراه مردان تورین فاتح یک اسکودتو، یک قهرمانی جام یوفا و یک جام حذفی ایتالیا شده بود. باجو در ۳ جام جهانی برای لاجوردی پوشان به میدان رفت که هر ۳ آن رقابت ها با خاطرات به یادماندنی و خاص خود همراه بود. گل های دقایق پایانی او به تیم های نیجریه و اسپانیا در رقابت های جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا، سهم زیادی در رسیدن ایتالیا به فینال داشت اما باجو نتوانست مزد زحمات خود را در آخرین دیدار جام بگیرد تا با به هدر دادن ضربه پنالتی مقابل برزیل، جام طلایی را به طلایی پوشان تقدیم نماید.

▪ جان چارلز (۱۹۶۲- ۱۹۵۷)

چارلز در سال ۱۹۹۷ نه تنها به عنوان برترین بازیکن خارجی یوونتوس انتخاب شد بلکه برترین بازیکن خارجی رقابت های سری A لقب گرفت. با توجه به هنرنمایی ستاره هایی همچون مارادونا، زیکو، مارکوفان باستن و زین الدین زیدان در فوتبال ایتالیا، انتخاب شدن چارلز به عنوان بهترین بازیکن خارجی فوتبال باشگاهی ایتالیا نشان می دهد تا چه حد عملکرد این بازیکن، استثنایی بوده است. چارلز سال ۱۹۵۷ با خروج از لیدز به جمع راه راه پوشان تورین پیوست و در مجموع ۱۵۰ حضور خود در این باشگاه، ۹۳ گل به ثمر رساند که رکورد حیرت آوری برای یک مهاجم محسوب می شود.