از کاشت ابرو چه برداشتی دارید

«اکتودرمال دیسپلازی» نام یک نشانگان مادرزادی است که در آن لایه خارجی یا اکتودرم پوست درگیر می شود چون در این لایه اغلب ضمائم پوستی از جمله غدد عرق, مو و دندان وجود دارد این نشانگان منجر به بروز اختلال در این غدد عرق, مشکلات دندانی و غیره می شود

«میزگرد زیبایی» این هفته را اختصاص داده‌ایم به دخترخانم نوجوانی که تا ۱۴ سالگی به دلیل ظاهرش از اجتماع دوری می‌کرده اما مدتی است که سعی می‌کند با تغییری که در چهره‌اش داده به زندگی عادی بر‌گردد. زهرا که مبتلا به نوعی نشانگان مادرزادی است، از حدود ۲ سال پیش در پی کاشت ابروها سعی کرده روی اعتمادبه‌نفس و اصلاح وضعیت زندگی‌اش کار کند...

او که به دلیل نداشتن ارتباط‌های اجتماعی مناسب حتی حاضر نشد با «سلامت» به‌طور مستقیم گفت‌وگو کند، می‌گوید دلش می‌خواهد مثل آدم‌های مختلفی باشد که ظاهرشان زیبا نیست اما زندگی خوب و شادی دارند: «خیلی‌ها لب‌شکری‌اند و هیچ راهی برای درمانشان وجود ندارد ولی دوستان زیادی دارند، به راحتی در جمع حرف می‌زنند، خجالت نمی‌کشند و حتی مدام با آن لب‌ها می‌خندند و مردم هم آنها را دوست دارند.»

او امیدوار است کاشت ابروهایش نقطه آغاز تغییرات کلی در افکارش باشد تا با به دست آوردن اعتمادبه‌نفس لازم بتواند به یک جوان شاد و خوشبخت تبدیل شود. نظر متخصصان «سلامت» را درباره مشکل او بخوانید.

● توصیه‌های دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران و رییس مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی

اگر ابرویتان ریخت...

سلامت: این دختر خانم ۱۵ ساله به چه بیماری مبتلا بودند که ابروهایشان رشد نکرده؟

«اکتودرمال دیسپلازی» نام یک نشانگان مادرزادی است که در آن لایه خارجی یا اکتودرم پوست درگیر می‌شود چون در این لایه اغلب ضمائم پوستی از جمله غدد عرق، مو و دندان وجود دارد. این نشانگان منجر به بروز اختلال در این غدد عرق، مشکلات دندانی و غیره می‌شود. البته شدت درگیری مو در بیماران متفاوت است مثلا ممکن است به ایجاد موهای فر، خشک، شکننده و نازک منجر شود یا با درگیری موی سر، ابرو، مژه، موهای عانه و زیربغل همراه باشد یا حتی منجر به ریزش کامل موی سر یا ریزش موهای ناسالم شود. تغییر ظاهر این بیماران معمولا روی کیفیت زندگی آنها تاثیر منفی دارد و بعضی بیماران حتی دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند.

▪ پس درمان این بیماران از نقطه نظر زیبایی مهم است؟

بله. ولی در مورد ابرو راهکار مفیدی ارائه نشده است. از این رو در این بیمار از پیوند ابرو به روش فولیکولاریونیت استفاده شد و نتایج رضایت‌بخشی داشت.

▪ کمی بیشتر راجع به مشکل زهرا توضیح بدهید.

این بیمار به صورت مادرزادی گوشه خارجی ابرو نداشت و تراکم موهای داخلی ابرویش بسیار کم بود و دندان‌های وی حالت مخروطی شکل داشت و استخوان‌های فک بالا و پایین‌اش رشد کمی داشت که روی ظاهر صورت او تاثیر گذاشته بود. به علاوه پوست بسیار خشکی داشت. مادر وی شرح حالی از بیماری تب‌دار و عفونت ریوی دخترش را در نوزادی مطرح می‌کند. خواهر بزرگ‌تر بیمار نیز نشانه‌های این بیماری ولی به شکل خفیف‌تر را داراست. با وجودی که پدر و مادر بیمار، ازدواج فامیلی داشتند، در خانواده بیمار موارد دیگری از این بیماری وجود ندارد. بیمار دارای پروتز دندانی فک بالا و پایین بود. این فرد به دلیل ظاهر خود ۲ سال به صورت جدا از اجتماع زندگی می‌کرد و به دلیل وضعیت موی ابروی خود، خیلی ناراحت بوده و از حضور در اجتماع خودداری می‌کرده و به مدت طولانی تحت درمان دارویی برای حل این مشکل قرار گرفته بود که بی‌فایده بود.

▪ واقعا زیبایی تا این حد می‌تواند مشکل آفرین شود؟!

بالاخره نمی‌توانیم تاثیر ظاهر بر سلامت روان را نادیده بگیریم ولی آنچه مسلم است این دختر جوان نیازمند مداخلات روان‌پزشکی است. ما در ارزیابی قبل و پس از عمل متوجه بهبود این کیفیت شدیم. این دختر حتی قبل از عمل کپسول فلوکستین ۲۰ میلی‌گرم روزی ۱ عدد مصرف می‌کرد که یک داروی ضدافسردگی است ولی پس از جراحی به دلیل بهبود وضع ظاهری این دارو را قطع کرده. آنچه مسلم است بیمارانی با مشکلات ظاهری یا نواقص اینچنینی نباید تا این حد گوشه‌گیری کنند مسلما فرد باید زندگی عادی خود را داشته باشد و در کنارش برای بهترشدن ظاهرش که عامل مهمی در ارتقای کیفیت زندگی است از علم روز کمک بگیرد. ما این دختر را تحت جراحی پیوند مو قرار دادیم امیدوارم این تغییر بتواند او را به زندگی عادی هدایت کند. الان یک سال و ۶ ماه از عملش گذشته و ابروها به صورت رضایت‌بخشی درآمده‌اند، به طوری که خود بیمار از ظاهر فعلی‌اش کاملا راضی است.

▪ کمی در مورد کاشت ابروی زهرا توضیح بدهید.

این عمل به مدت ۳ ساعت انجام شد و ۱۰۰ – ۶۰ مو در بخش خارجی هر ابرو کاشته شد و هر ماه ارزیابی شد. کاشت ابرو از نظر تکنیک کار به کاشت مو شباهت دارد اما چون در هیچ کجای بدن مویی وجود نداردکه کاملا شبیه موی ابرو باشد موهای کاشته‌شده از لحاظ مشخصاتی چون رنگ، ضخامت، صاف یا مجعدبودن، میزان رشد و غیره با موهای قبلی ابرو متفاوتند بنابراین تا حدی این ناموزون بودن حس می‌شود.

▪ بهترین کاندیدا برای کاشت ابرو چه کسانی هستند؟

کسانی که یا اصلا ابرو ندارند یا قسمتی از ابرویشان را کاملا از دست داده باشند. کسانی که از تاتوی انجام‌شده به هر دلیل راضی نیستند نیز می‌توانند با کاشت ابرو این نمای زشت را بپوشانند.

▪ علل ازدست رفتن موهای ابرو چیست؟

مشکلات مادرزادی، تصادف، سوختگی، مواد شیمیایی، برق گرفتگی و امراض پوستی مثل بیماری لوپوس پوستی و آلوپسی آره‌آتا، دستکاری‌های ابرو، شیمی‌درمانی و تریکوتیلومانیا.

● نگاه مشاور خانواده

دکتربدری‌السادات بهرامی

روان‌شناس

چه بلایی سر جوانان ‌ما آمده؟

موضوع «میزگرد زیبایی» این هفته شاید یک مشکل زیبایی خاص به نظر بیاید اما این‌طور نیست چون این مشکل شایع همان قصه ضعف اعتمادبه‌نفس است که با بهانه‌هایی از جنس زیبایی ظاهری تبدیل شده به معضل برخی از جوان‌ها و نوجوان‌های ما: «اگر یه کم قدم بلندتر بود»، «اگر بینی‌ام یک کم کوچک‌تر بود»، «اگر پوستم دو درجه روشن‌تر بود» و اگرهایی از این قبیل. کافی است سری به مراکز مشاوره یا روان‌پزشکی بزنید تا ببینید بیشتر این ایرادهای ظاهری همچنان پس از صرف هزینه‌های زیاد و انجام چندین و چند عمل جراحی زیبایی مختلف پابرجاست. این آمار بالای جراحی زیبایی و اشتیاق توصیف‌ناپذیر جوان‌ها برای انجام هرگونه دستکاری‌روی ظاهرشان جای تامل دارد. چرا ما در بین کشورهای مختلف دنیا و کشورهایی که حرفی برای گفتن دارند در این رتبه تک‌رقمی هستیم؟ چرا بیشتر پرونده‌های پزشکی قانونی نارضایتی از جراحی زیبایی است؟ چه بلایی سر جوان‌های ما آمده که فکر می‌کنند اقتدار و اعتماد‌به‌نفس گمشده در وجودشان را باید در تغییر نقاب ظاهر خود پیدا کنند؟ شاید از حرفم ناراحت بشوید اما ریشه این فقدان اعتماد‌به‌نفس در بچه‌های امروز و نسل جوان، رفتار نسنجیده والدینشان است. آنها به تدریج طی مراحل رشد این نگاه را به کودک خود داده‌اند که تو فلان نقص را داری و به جای پرداختن به توانمندی‌ها و استعدادهای کودکشان درباره بزرگی بینی، فک بیرون‌زده یا لب‌های نازک کودک حرف زده‌اند و او از نگاه والدین، خود را دیده است و باور کرده این نواقص را دارد و باید بابت آنها خجالت بکشد.

باید نگاه مثبتی به کودکتان داشته باشید و حتی اگر نقص عضوی جدی در او وجود دارد در کنار پیگیری‌های درمانی به او این حس را بدهید که نداشتن این عضو، تنها یک مشکل است و او ده‌ها‌ داشته دیگر را می‌تواند در کنار این نقص در کفه ترازوی ذهنی‌اش بگذارد و بابت آنها خوشحال باشد. جوان‌ها و نوجوان‌های امروز ما خوشحال نیستند، چون حس می‌کنند هیچ چیزی ندارند؛ از نداشته‌های بیرونی تا انواع و اقسام ایرادهایی که به ظاهر خود می‌گیرند. چرا؟ چون والدین آنها یادشان نداده‌اند خود را آنطور که هستند بپذیرند و دوست داشته باشند. متاسفم بگویم چند نمونه مختلف از والدینی را سراغ دارم که نوجوان خود را از دوستان و همکاران خود مخفی می‌کنند چون او را خجالت‌آور می‌دانند. نمونه‌ای که واقعا قلب مرا به درد می‌آورد پسر ۲۱ ساله‌ای است که از ۴ سالگی به دلیل سانحه، دچار لکنت‌زبان شده و پدرش تا امروز او را به دوستان و همکاران خود معرفی نکرده است.

او با آن شرکت عظیم و کارمندان مختلف می‌گوید در شرکتش جایی برای پسر دانشجویش ندارد. پسر برای تامین هزینه‌ها نزد یکی از اقوام دور مشغول به کار است. مشکل‌های اضطرابی، ضعف اعتمادبه‌نفس و افسردگی این جوان زیبا و خوش‌قامت به دلیل نگاه والدینش است.در مقابل می‌خواهم به ایمیلی اشاره کنم که حتما شما هم دیده‌اید، ایمیل عکس‌های صعود اسپنسر وست به قله کلیمانجارو را می‌گویم که نگاه مثبت والدین‌اش از او استاد انگیزه دنیا را ساخته است. از این نمونه‌ها فراوانند و تغییر مسیر زندگی بچه‌ها ناشی از نگاه والدین است. مادری به من مراجعه می‌کند که دائم در پی جراحی و بوتاکس و... بوده و حالا با نگاهی از اندوه و ترحم به دختر نوجوانش که اضطراب دارد و مشکل دوست‌یابی، می‌گوید: «اگر کمی بزرگ‌تر شوی و نوک بینی‌ات را عمل کنی، چهره‌ات مثل ماه می‌شود عزیزم ...»

پس نه تنها این نگاه غلط و در صلح نبودن با فرزندانمان منجر به نداشتن اعتمادبه‌نفس آنها می‌شود بلکه رفتارهای غلطی که در زندگی داریم هم الگوی بدی در اختیار آنها قرار می‌دهد. نقطه مقابل این والدین را هم بگویم که با حمایت از کودک مبتلا به فلج مغزی، از او یک انسان کامل ساخته‌اند که در تحصیل و اجتماع موفق است و آدم از صحبت‌ با او لذت می‌برد.

اگر این دختر عزیز ما، سوژه «میزگرد زیبایی» این هفته، یک نقص کوچک مثل ابرو نداشتن را تحمل کرده یا به دلیل مشکل‌های فک، خود را از اجتماع جدا کرده می‌توان برایش نمونه‌هایی مانند خانم شاعر جوانی را مثال زد که نه تنها ابرو بلکه قدرت بینایی هم ندارد و الان تا این حد موفق است.

بچه‌ها را باید طوری تربیت کرد که خودشان را قبول داشته باشند. باید به این دختر نوجوان و والدینش گفت هیچ‌وقت دیر نیست. امروز بهتر از فرداست. باید در جامعه حضور پیدا کند و توسط والدین حمایت شود. روی توانمندی‌اش تاکید شود و از او در جمع تعریف کنند. خوب‌بودنش را بزرگ و کمکش کنید پله‌های ترقی را طی کند و به اعتمادبه‌نفس لازم برسد. توانمندی‌اش را کشف کنید.

● شما اسپنسر وست را می‌شناسید؟

این مرد را امروز خیلی‌ها می‌شناسند. او ۳۱ سال پیش در تورنتو کانادا متولد شد و زمانی که ۵ سال داشت به دلیل یک اختلال نادر ژنتیکی در ستون فقرات، پاهای خود را از ناحیه زیر لگن از دست داد. پزشکان آن زمان به پدر و مادر او هشدار دادند که اسپنسر هرگز قادر به نشستن نخواهد بود، اما همان‌طور که در عکس‌های کودکی او می‌بینید، والدینش عاشقانه و خوشحال از داشتن او انگیزه و اراده غیرقابل‌وصفی را در او ایجاد کردند تا بدون در نظر گرفتن مشکلات ناشی از این نقص عضو از همان کودکی کارهایی غیرممکن را انجام دهد. او توانسته بر درد و رنجش غلبه کند و پیام الهام‌بخش خود را در به چالش کشیدن موانع زندگی به گوش جهانیان برساند؛ به‌طوری که در حال حاضر مخاطبان زیادی در سراسر دنیا او را به عنوان استاد انگیزه به رسمیت می‌شناسند. او اخیرا همراه دوستان کوهنوردش به قله کلیمانجارو صعود کرد در حالی که در طول این سفر ۷ روزه تنها دستانش بودند که او را به جلو می‌راندند. او با صعود به بالای بلندترین کوه در آفریقا باز هم ثابت کرد که نیروی اراده حد و مرزی ندارد.

ملیحه قهیازی

سمیه مقصودعلی

«میزگردزیبایی» درباره کاشت ابرو با حضور دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده متخصص پوست و دکتربدری‌السادات بهرامی مشاور خانواده