اسنواسکی ردرامیلر

استواسکی (ردرامیلر) سرسره شبیه اسکی است که برای پائین آمدن از تپه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سرسره در ییلاقات حوزه‌های اسکی، پارک‌های تفریحی که دارای تپه‌هائی با زاویه …

استواسکی (ردرامیلر) سرسره شبیه اسکی است که برای پائین آمدن از تپه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سرسره در ییلاقات حوزه‌های اسکی، پارک‌های تفریحی که دارای تپه‌هائی با زاویه مناسب باشند به‌کار می‌رود.

این سرسره‌ها با مقطع‌های مستقیم و منحنی با ۲۸/۲ متر طول ساخته شده و هر مقطع حدود ۳۲ کیلو وزن و حداقل اصطکاک را دارد.

اسنوموبیل SNOWMOBILE

نخستین نمونه‌های اختراعی وسایل حمل و نقل برای سفر روی برف در اواخر سده ۱۸۰۰ طراحی گشت. برخی از این ماشین‌ها به‌وسیله موتور چرخان ویژه‌ای برای تولید فشار لازم برای حرکت، به‌کار می‌رفت. هنگامی‌که موتور به حرکت می‌افتاد دستگاه‌هائی شبیه ملخ هواپیما به حرکت درمی‌آمد. بیشتر این اختراعات نخستین و ابتدائی برای جابه‌جائی چندین مسافر در نظر گرفته شد. از این رو این نوع اسنوموبیل‌ها خیلی بزرگ و کندرو بود.

نخستین اسنومبیلی که با موفقیت به‌کار افتاد کوچک و مانند سورتمه روی برف و یخ می‌لغزید در ۱۹۲۷ تکامل یافت. کارل الیسون مردی از مردمان ویسکانسین یک دستگاه چوبی بلند شبیه سورتمه ساخت که با دو زنجیر متصل بود.

موتوری که در جلد این دستگاه سوار کرد از موتور اتومبیل فورد موتور T بود. سی سال بعد الیسون حدود چهل دستگاه از این نوع اسنومبیل را ساخت و هر یک از آنها را به مبلغ ۳۶۰ دلار فروخت. رفته رفته طراحی و ساخت اسنومبیل کامل‌تر و کارآمدتر شد. از جمله سپری برای حفظ جان مسافران در آن تعبیه کرد.

در حدود همان زمان بود که الیسون اختراع خود را به ثبت رسانید. جوزف آرماتد بومباردیر، یک نفر جوان کانادائی سورتمه موتوری خود را تکمیل کرد. طرح وی شامل یک موتور مدل T با یک ملخ مخصوص بود.

در ۱۹۲۸ بومبار دیر توانست اسنومبیل کارآمدی به شکل یک اتومبیل ابداع کند. این اسنومبیل به‌جای چهار چرخ تایری، چهار چرخ در عقب شبیه یک تانک داشت در کابین اسنومبیل بری گرم بودن مسافران بسته می‌شد. در اوایل دهه ۱۹۳۰ وی دوباره طرح ملخ‌چرخان را آزمایش کرد و دو موتور سبک بر مدل B-۱۲ خود سوار کرد. این اسنومبیل با موتور VS فرود توانست دوازده مسافر را حمل کند.

در ۱۹۵۷ بومباردیر شروع به‌کار روی ماشینی کرد که او را مشهور ساخت. وی یک سورتمه کوچک ابداع کرد که آن را اسکی سگ SKI-DOG نامید و ۵/۷ اسب بخار قدرت دو موتور در جلو داشت که چرخ‌ها را می‌گردانید. وی در مدل‌های پیش‌رفته‌تر اسنومبیل از تایرهای پنوماتیک استفاده کرد، نتیجه و پیشرفت مهم اسکی - داگ این بود که وزنش به ۲۲۵ کیلوگرم کاهش یافت و باز تا سال ۱۹۵۹ تغییراتی در اسنومبیل خود داد. از آن پس ماشین‌های دیگر ساخته شد، اما طراحی بومباردیر از هر جهت موفقیت‌آمیزتر است که به‌جا مانده.