نقش پذیری با تقلید از بزرگترها

کودکان هر چه بزرگ‌تر می‌شوند تمایل دارند کارهای بزرگ‌ترها را تقلید کرده و انجام دهند.
این احساس استقلال بعد از سن دبستان و نزدیک شدن به سن نوجوانی بیشتر می‌شود. البته این تمایلات …

کودکان هر چه بزرگ‌تر می‌شوند تمایل دارند کارهای بزرگ‌ترها را تقلید کرده و انجام دهند.

این احساس استقلال بعد از سن دبستان و نزدیک شدن به سن نوجوانی بیشتر می‌شود. البته این تمایلات که بیشتر حکم بازی برای آنها دارد، به عنوان بازی‌های اجتماعی شناخته می‌شود.

یعنی کودک با تقلید رفتار والدین سعی می‌کند نقشی را ایفا کند که ضمن آنکه رضایت برایش همراه دارد او را به دنیای بزرگ‌ترها نزدیک‌تر کند.

با این بازی اجتماعی، کودک نقش‌پذیری بیشتری پیدا کرده و اجتماعی‌تر می‌شود. هر چه کودکان قدم بیشتری به سمت اجتماعی شدن برمی‌دارند بزرگ‌ترها اعتماد بیشتری به آنها کرده و در نتیجه کودک این اعتماد را به نفع خود می‌داند و سعی در جلب اعتماد بیشتر می‌کند.

یکی از کارهایی که به کودک استقلال بیشتری داده و او را آماده الگوپذیری و ورود به دنیای بزرگ‌ترها می‌کند. تهیه غذا است. درست کردن غذا نقش جنسیتی خاصی را نمی‌طلبد و هم دخترها و هم پسرها غذا پختن را دوست دارند اما از آنجایی که والدین نسبت به این پدیده مقاومت زیادی نشان می‌دهند، بنابراین کودکان معمولاً اجازه این کار را به خاطر خطرات احتمالی‌اش پیدا نمی‌کنند.

اما توصیه روانشناسان این است والدین نباید حس کنجکاوی کودک را بی‌جواب بگذارند. بهتر این است که آنها خود وارد عمل شده و با همکاری یکدیگر یک روز در هفته برای همه اعضای خانواده غذا تهیه کنند و یا با کمک هم یک کیک بپزند. والدین با سپردن بخشی از کارهای بی‌خطر آشپزی به این نیاز کودک پاسخ دهند و حتماً نسبت به عملکرد او بازخورد پس بدهند.

یعنی اینکه کارهای او را تحت نظر داشته و در صورت درست انجام دادن کار، او را تشویق کرده و اگر کار را اشتباه انجام داد او را راهنمایی کنند. این فعالیت باعث می‌شود کودک حس خودکفایی بیشتری پیدا کند.

صدرا نوید