دوربین های دیجیتال از کجا آمدند

ساخت دوربین های دیجیتالی با هدف ساخت ابزار کمکی جهت نقشه برداری در سفر های فضایی آغاز شد ریشه ظهور دوربین های دیجیتالی را می توان در دوربین های آنالوگ بی فیلم پیدا کرد

ساخت دوربین‌های دیجیتالی با هدف ساخت ابزار کمکی جهت نقشه‌برداری در سفر‌های فضایی آغاز شد. ریشه ظهور دوربین‌های دیجیتالی را می‌توان در دوربین‌های آنالوگ بی‌فیلم پیدا کرد.

● تاریخچه دوربین‌های دیجیتالی

تاریخچه دوربین‌های دیجیتالی با نام "یوگین اف لالی" –یکی از پیشتازان عصر فضا در آزمایشگاه Jet Propulsion - آغاز شد. وی در آن زمان در پی کشف را‌ه‌های ایجاد جاذبه مصنوعی نبود بلکه به فکر استفاده از سنسور‌های نوری برای عکاسی دیجیتالی بود. در سال ۱۹۶۱ هدف یوگین عکاسی از سیارات و ستاره‌های فضایی بود. در سال ۱۹۷۵ نمونه اولیه اولین دوربین دیجیتالی توسط "استوان ساسون" -یکی از مهندسان شرکت Eastman Kodak – طراحی شد. او چندین لنز از دوربین‌های فیلمبرداری کداک و قطعات دیجیتالی موتورولا را با سنسور‌های الکترونیکی CCD که تازه اختراع شده ‌بودند با یکدیگر ترکیب کرد. دوربین ساخته شده که تصویر آن ‌را مشاهده می‌کنید دوربینی در اندازه یک توستر بزرگ بود و ۴ کیلوگرم وزن داشت. این دوربین روی یک نوار کاست دیجیتالی عکس‌های سیاه و سفید می‌گرفت و تماشای عکس‌ها فقط با کمک ساسون و همکارانش ممکن بود. کیفیت نمایش دوربین ۴ کیلویی یک مگاپیکسل بود و برای گرفتن هر عکس دیجیتالی ۳۳ ثانیه زمان مصرف می‌شد.

● پایان فیلم؟

در سال ۱۹۷۶ اولین دوربین CCD تجاری توسط شرکت Fairchild ساخته شد. در سال‌های بعد کونیکا C۳۵۵-AF، اولین دوربین اتوفوکوس Point and Shot (دوربین‌های خانگی) را معرفی کرد. در ۲۵ آگوست ۱۹۸۱ با نمایش دوربین Movica توسط سونی نیاز به فیلم‌های دوربین رفع شد. Movica هنوز یک دوربین دیجیتالی نبود بلکه نوعی دوربین تلویزیونی آنالوگ به شمار می‌رفت.Movica تصاویر را روی فلاپی‌دیسک‌های ۲ اینچی به نام Movipaks ذخیره می‌کرد و قابلیت نگهداری ۵۰ عکس رنگی و بازپخش کردن آن‌ها را در مانیتور دوربین داشت. دوربین نیمه دیجیتالی سونی با باتری‌های AA کار می‌کرد و حساسیت نور در سنسور‌های CCD آن ISO۲۰۰ و سرعت شاتر نیز در ۶۰/۱ ثانیه تنظیم شده بود.

● عصر آنالوگی

دلیل اینکه دوربین‌های آنالوگ را آغازگر دوربین‌های دیجیتال می‌دانند به ضبط تصاویر روی مدیای الکترونیکی باز می‌گردد اما هیچگاه حضور آن‌ها به دلیل هزینه‌های بالا و پایین بودن کیفیت تصاویر کمرنگ نشد. از این دوربین‌ها در عکسبرداری از رویداد‌هایی مانند المپیک ۱۹۸۴، جنگ خلیج ۱۹۹۱ و اعتراض‌های میدان تیانامن ۱۹۸۹ استفاده می‌شد.

در سال ۱۹۸۶ کانن فروش دوربین‌های آنالوگ RC-۷۰۱ را آغاز کرد. در سال ۱۹۸۸ نیز فروش دوربین‌های آنالوگ مصرفی با نام RC-۲۵۰ Xapshot آغاز شد.Xapshot در اروپا Lon و در ژاپن Q-Pic نام داشت. قیمت این دوربین‌ها در آمریکا ۴۹۹ دلار بود اما مصرف‌کنندگان مجبور بودند یک باتری ۹۹۹ دلاری، کارت تبدیل کامپیوتر و دیسک‌های فلاپی را نیز تهیه کنند.

● ورود دوربین‌های دیجیتالی واقعی

در سال ۱۹۸۱ اولین دوربین دیجیتالی واقعی ساخته شد. دانشگاه کاگری کاندا و تیم تحقیقاتی ASI دوربین All-Sky را برای عکاسی از سپیده‌دم ساختند. تمامی دوربین‌های All-sky بیشتر CCD های ۱۰۰×۱۰۰ پیکسلی Fairchild را مصرف می‌کردند.

در اکتبر ۱۹۸۱ ه با عرضه CDP-۱۰۱ –اولین پلیر دیسک فشرده در دنیا- توسط سونی، انقلاب دیجیتالی شکل گرفت.

● دوربین‌های مفهومی کولانی

در سال ۱۹۸۳ لوییگی کولانی -یکی از طراحان صنعتی کانن- رویاهایی را برای آینده دوربین‌ها و تغییرات در طراحی آن‌ها در سر می‌پروراند. دوربین ۵ سیستمی او شامل یک دوربین Hy-Pro، یک SLR (دوربین تک لنزی) با یک منظره‌یاب LCD، یک دوربین مبتدی که Lady نام داشت و یک Super C Bio با زوم قوی و یک فلش built-in می‌شد.

● دوربین‌های دیجیتال وارد فروشگاه‌ها می‌شوند

در سال ۱۹۸۸ اولین دوربین Handheld (روی دست) به نام DS-۱P Fuji ساخته شد اما هیچگاه به مرحله فروش نرسید.Fuji DS-۱P تصاویر را به عنوان فایل‌های کامپیوتری ضبط می‌کرد. به این معنی که تصاویر روی یک کارت حافظه Internal که محصول مشترک فوجی و توشیبا بود ذخیره می‌شد. در همان سال برنامه Digital Darkroom اولین برنامه بهبود تصویر روی کامپیوتر‌های مکینتاش موجود بود بنابراین اولین استاندارد JPEG و MPEG شکل گرفت. اولین دوربین دیجیتالی فروشی که تصویر آن را مشاهده می‌کنید Dycam Model ۱بود. Dycam به سنسور‌های CCD مجهز بود و تصاویر را به صورت دیجیتالی ذخیره می‌کرد و برای دانلود عکس‌ها به کامپیوتر متصل می‌شد.

● دیجیتال و ‌SLR

پیشینه دیجیتال به دوربین‌های فیلمی در سیستم‌های SLR مرتبط است. در سال ۱۹۹۱ دوربین DB۴۰۰۰ ساخته شد. این دوربین که تصویر آن را مشاهده می‌کنید دارای یک سنسورCCD ۲.۰۴۸×۲.۰۴ پیکسل و یک حافظه ۸ بیتی بود. در سال ۱۹۹۰ نیز Adob Photoshop ۱ وارد فروشگاه‌ها شد.

● دیجیتالی‌های آنلاین

Mosaic در سال ۱۹۹۲ –اولین مرورگر صفحه‌های وب- که به کاربران امکان می‌داد تصاویر را در صفحه‌های وب مشاهده کنند توسط مرکز ملی برنامه‌های کامپیوتری عرضه شد. در همان سال‌ها دوربین DCS۲۰۰ با قابلیت استفاده از Built-in وارد بازی شد. این دوربین بر اساس مدل Nikon N۸۰۰۸ ساخته شده بود و در ۵ ترکیب رنگی متفاوت وارد بازار شد.

● نوبت اپل هم می‌شود

تاکنون نام اپل را در بازار موبایل‌‌ها شنیده‌اید. آیا می‌دانستید که اپل نیز در بازار دوربین‌های دیجیتالی دستی داشته است؟ Apple QuickTake ۱۰۰ در سال ۱۹۹۴ توسط شرکت کداک ساخته شد و جزو اولین دوربین‌های دیجیتالی خانگی زیر ۱۰۰۰ دلار به شمار می‌رفت. این دوربین دارای سنسور‌های CCD بود و توانایی ذخیره ۸ تصویر با کیفیت ۶۴۰×۴۸۰ پیکسلی را در حافظه داخلی خود داشت.

● دوربین‌ها و Compact Flashها

سال ۱۹۹۴ پرینتر جوهرافشان رومیزی Epson MJ ۷۰۰ V۲C ساخته شد. سال‌های بعد مدل VC-۱۱۰۰ المپیوس به عنوان اولین دوربین دیجیتالی با قابلیت اتصال Built-in ساخته شد. این مدل توسط یک مودم عکس‌ها را به خطوط تلفن و موبایل‌ها منتقل می‌کرد. کیفیت تصویر این مدل

۷۶۸×۵۷۶ پیکسل و سرعت شاتر بین ۸/۱ تا ۱۰۰۰/۱ ثانیه بود. همچنین دوربین دارای یک منظره‌یاب رنگی نیز است. کارت‌های SmartMedia وCompactflash نیز در همان سال‌ها وارد بازار شد. سال ۱۹۹۶ اولین دوربین با قابلیت کارکرد با CompactFlash ساخته شد.

● دوربین‌هایی شبیه به دوربین‌های امروزی

در سال ۱۹۹۵ دوربینی به نام Casio QV-۱۰ معرفی شد. این دوربین‌ها که از نظر ظاهری شبیه دوربین‌های دیجیتالی فشرده امروزی بودند در قسمت پشتی خود یک صفحه‌نمایش ۸/۱ اینچی ال‌سی‌دی داشتند. Casio QV-۱۰ نیز به سنسور‌های CCD و ۴۰۰×۲۸۰ پیکسلی مجهز بود و تصاویر را روی یک حافظه نیمه‌رسانا ذخیره می‌کرد و ظرفیت ذخیره ۹۶ عکس رنگی را نیز داشت. از دیگر ویژگی‌های آن می‌توان به نمایش خودکار، بازپخش اتوماتیک تصاویر و تایمر اتوماتیک اشاره کرد. قیمت این دوربین‌ها ۱۰۰۰ دلار بود.

● شبکه سیمی برای صدا

سال ۱۹۹۵ اولین دوربین با قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری ظهور کرد. Ricoh RCD دارای یک صفحه نمایش رنگی ۵/۲ اینچی، سنسور CCD با کیفیت نمایش ۷۶۸×۴۸۰ پیکسل و زوم سه برابر بود. قیمت این دوربین‌ها ۱۵۰۰ دلار بود.

● وبکم‌ها

سال ۱۹۹۵ شرکتLogitech ، اولین وبکم و اولین دوربین ویدیویی دیجیتالی را با نام VideoMan برای کامپیوتر‌های شخصی وارد بازی کرد. شکل امروزی VideoMan را می‌‌توان در مدل PowerShot۶۰۰ که در سال ۱۹۹۶ توسط کانن ساخته شد مشاهده کرد. PowerShot۶۰۰ نیز دارای سنسور‌های ۸۳۲×۶۰۸ پیکسلی ۳/۱ اینچی، بالانس اتوماتیک روشنایی و منظره‌یاب اپتیکال به اضافه یک صفحه‌نمایش ال‌سی‌‌دی است. این دوربین جزو اولین دوربین‌های مصرفی به شمار می‌رود که دارای قابلیت ذخیره تصاویر در هارددیسک را دارد. ظرفیت ذخیره تصاویر در ۱۷۶ VideoMan مگابایت و قیمت آن ۹۴۹ دلار بود.

● عصر دیجیتال

عصر دیجیتال عصر ظهور تغییرات عجیب در دوربین‌هاست. برای مثال، دوربینی مانند Pentax EI-C۹۰ به ۲ بخش تقسیم می‌شود. شکل ظاهری این دوربین‌ها، برای طراحی هیولاهای چند مگاپیکسلی در سایز نوارکاست ایجاد شده بود و توانایی عکسبرداری از اشیای ریز را داشتند. سال ۱۹۹۷ گوشی‌های دوربین‌دار و سنسور‌های CMOS با یک سیر صعودی در شمار مگاپیکسل‌ها ظاهر شدند.