طرح جامع علمی ورزش

با تغییر مدیریت سیاسی کشور مسوولا ن منصوب شده توسط مدیران جدید به ناگاه طرح را به بایگانی فرستادند و به استناد تشکیل فقط یک جلسه طرح به بوته فراموشی سپرده شد

هر چه در مصاحبه ها و گفت و گوهای مدیران سازمان ورزش دقت می کنیم متاسفانه کوچک ترین عنصر برنامه ریزی برای آینده ورزشی در آن مشاهده نمی کنیم. پیش خود تصور می کنیم یک مرکز استراتژیک کشور که متولی امور جوانان و نوجوانان این مرز و بوم است قطعا برای آینده برنامه دارد مگر آن که به دلا یلی این برنامه از دید ما مکتوم مانده باشد یا شاید در حال آماده سازی زیرساخت ها هستند، اما از روی تواضع و محض آن که ریا نباشد، اعلا م نمی کنند.

تا آن جا که به یاد داریم میلیاردها تومان خرج برنامه ای شد با «عنوان طرح جامع ورزش» و این برنامه در معرض نقد و انتقاد عموم قرار گرفت. مقدمات این برنامه حتی در زمان رییس سابق ورزش آماده اجرایی شدن شد چارت تشکیلا ت سازمان تربیت بدنی به بهانه اجرای طرح جام منقلب شد و تشکیلا ت اداری فعلی میراث طرح جامع ورزشی بود.

لیکن با تغییر مدیریت سیاسی کشور مسوولا ن منصوب شده توسط مدیران جدید به ناگاه طرح را به بایگانی فرستادند و به استناد تشکیل فقط یک جلسه طرح به بوته فراموشی سپرده شد.

یقینا نویسندگان طرح جامع ورزش با ورزش بیگانه نبودند و این طرح هم فرصتی بود تا با اجرای آن به سوی تحول نظام ورزش کشور گام برداریم.

سوال فعلی ما این است که این طرح یا اجرایی است یا اجرایی نیست. اگر اجرایی است به عنوان طرح تحولی ورزش در دستور کار سازمان قرار گیرد که در صورت اجرایی شدن در عمل اشکالا ت خود را نشان داده و راه حل ها آشکار می شود و اگر اجرایی نیست رسما اعلا م کنند و سپس برنامه اجرایی تحول ورزشی و تربیت بدنی خود را جایگزین کنند، اما جز زمزمه طرح آمایش که آن هم بیشتر در حیطه قهرمان پروری است برنامه دیگری از سازمان مشاهده نکردیم. به نظر می رسد اگر از همین امروز سازمان برنامه تحول و توسعه پایدار در ورزش را در دستور کار خود قرار دهد لا اقل ۱۰ سال طول می کشد تا صاحب نظام ورزش نوین در کشور باشیم، به نظر کارشناسان الفبای برنامه ورزش آینده می تواند از ۱- پژوهش در نیازها با رویکرد علمی و تدارک تکنولوژی برای پرداختن به این رویکرد آغاز شود سپس ۲- ابداعات جدید متناسب با نیازهای محققان این رویکرد فراهم شود. ۳- با حمایت از پژوهشگران جوان فرصت شکل گیری نیاز واقعی محقق شود. ۴- با ایجاد تشکیلا ت ضروری به جای دستگاه عریض و طویل فعلی ورزشی که کاری جز بوروکراسی اداری ندارد براساس نیاز ادامه یابد. ۵- و عنصر اساسی کار یعنی بخش خصوصی وارد معرکه شده ۶- و با تعدیل قوانین به سود بخش خصوصی و تضمین واقعی موفقیت های بخش خصوصی ادامه یابد.

۷- تربیت نیروی انسانی توانمند و علمی به مدت ۱۰ سال ۸- با تجدید روش در رفتار مدیریتی فعلی با توجه به بخش نرم افزاری در راستای توسعه ورزش ۹- حرکت به سوی مدیریت ساختاری ورزش به جای مدیریت نتیجه گرا ۱۰- تفکری نو و راهبردهای جدید برای شکوفایی ورزش کشور پایان گیرد. به امید آن روز.

اما بشنو از یک خبر خوب که چون نعمت الهی از آسمان فرود آمده است شاهد از غیب رسید.

پس از بحث و تبادل نظر بیش از شصت استاد دانشگاه حوزه تربیت بدنی طرح جامع علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی برای بیست سال آینده به رشته تحریر درآمد.

این طرح به سفارش نهاد رهبری گردآوری و ارائه شده است. این شصت استاد از خبره های علمی دانشگاه های باسابقه بیش از صد سال به همراه برخی قهرمانان سابق تیم ملی با تشکیل کارگروه های علمی مختلف این طرح نوشته شده است.

سازمان تربیت بدنی از داشتن حداقل برنامه برای اداره ورزش کشور عاجز است و تمامی تلاش مسوولان فعلی تربیت بدنی صرف ایجاد سخت افزار در ورزش می شود یا لااقل وجه غالب تلاش مدیریت تربیت بدنی رفع کمبودهای سخت افزاری است.

عرض کردیم که طرح جامع ورزش با هزینه سنگین مطالعاتی آن کاملا مسکوت مانده و تلاش چشمگیری برای بازنگری آن صورت نمی گیرد، اما از آنجا که تفکری برتر در اداره کشور نظارت می کند و بر فعالیت و تلاش مسوولان اجرایی احاطه دارد لذا دست به کار شده و با سفارش دلسوزانه نهاد رهبری برای رفع این نقیصه بزرگ و مهم اقدام شده است.

لازم به ذکر است در طراحی طرح جامع به چهار مولفه آموزشی، همگانی، قهرمانی و حرفه ای تقسیم می شد و برای هر کدام در قالب سخت افزاری و نرم افزاری ارائه برنامه شده بود.

براساس اطلاعات واصله در طرح مجامع علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی تدوین شده به سفارش نهاد رهبری

۱) ورزش آموزشی با نگاه انسان سازی

۲) ورزش همگانی و تفریحی با نگاه سلامتی و تحرکآفرینی

۳) ورزش قهرمانی با نگاه پهلوان پروری

۴) ورزش حرفه ای با نگاه رونق زایی مدنظر قرارگرفته است که با توجه به واقعیت های موجود جامعه فعلی کشورمان برای سلامتی، نشاط، شادابی و بهزیستی مردم باید ورزش به صورت علمی از طریق آموزش های اجتماعی، فرهنگی و... برای مردم نهادینه شود. این طرح با مطالعه روی ۳۷ کشور توسعه یافته یا در حال توسعه با توجه به منطقه جغرافیایی کشورمان در قاره آسیا و وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و تحقیقاتی بومی سازی شده است.

امیدواریم سازمان تربیت بدنی با استفاده از این مائده الهی که بر جامعه ورزشی ما نازل شده به استقبال این برنامه رفته و با پدیدآوردن بودجه، امکانات و تامین نیروی انسانی ماهر با کمک دانشگاه ها و مراکز و موسسات آموزشی اقدام به اجرای آن کند تا در آینده ای نزدیک شاهد جهت گیری ورزش کشورمان با نگاه اعتقادی، ارزشی و علمی باشیم. به نظر می رسد با توجه به منشا این طرح و تقسیم بندی منطقی و بومی آن، سازمان ورزش از پیشگامان اجرایی شدن این طرح باشد.

ضمن اینکه ضروری است این طرح در معرض افکار عمومی قرار گرفته تا با نقد و بررسی آن مهر تایید عمومی هم بر آن خورده شود. آنچه علی رغم خوشحالی ما از ارائه طرح نگرانمان نیز می کند فاصله بین تئوری و عمل در برنامه های اجرایی کشور است که امیدواریم واضعان طرح بر این نکته عنایت کامل کرده باشند.

نویسنده : غلا محسین زمان آبادی