ما چگونه می‌توانیم مواجهه بهتری با علوم انسانی غربی داشته باشیم؟

حقیقت آن است که غرب در این چند قرن بیکار ننشسته و کارهای زیادی کرده و از موضع فرهنگی و اجتماعی خود به علوم انسانی وسعت بیشتری بخشیده که قابل تحسین است. آنچه که ما را مجبور به احتیاط …

حقیقت آن است که غرب در این چند قرن بیکار ننشسته و کارهای زیادی کرده و از موضع فرهنگی و اجتماعی خود به علوم انسانی وسعت بیشتری بخشیده که قابل تحسین است. آنچه که ما را مجبور به احتیاط می‌کند آن است که اولاً مواضع تاریخی و اجتماعی و نگاه غرب درباره انسان بسیار کوتاه و ناقص و غیر واقعی و حتی غیرعلمی است و اگر در این رکن اصلی علوم انسانی (یعنی تعریف انسان) درک و دریافت درستی داشتند نتایج مفیدی به دست می‌آمد. به‌دلیل همین نقص‌ها است که ملل مسلمان و حتی ملل شرقی نباید زیربار اشتباهات بینشی غربی‌ها بروند و علوم انسانی آنها را دربست قبول کنند. ثانیاً غرب در عرصه دانش، بویژه علوم انسانی، در بسیاری از موارد تحت تأثیر سیاست‌های مخرب صهیونیستی بوده و سیاست، جامعه‌شناسی، اقتصاد، حقوق، علم سیاست و نهادهای دیگر را به پرتگاه خطا و غلط کشانده است. مثلاً حدود یک‌قرن است که رسماً صهیونیسم فلسفه اخلاق را تیول خود کرده و در آن میدان، نظریه‌پردازی می‌کند. فلسفه علم و فلسفه دین و در جامعه‌شناسی، روانشناسی، روانکاوی و همچنین در علم فلسفه و تاریخ فلسفه و در بسیاری عرصه‌های دیگر زهر خود را ریخته است. ما در مواجهه با این دستاوردهای غربی در علوم انسانی باید بسیار محتاط باشیم و بین صحیح و ناصحیح آن فرق بگذاریم. مطالب صحیح را با نگاه اسلامی و ملی خود سنجیده و محک زده و بعد وارد علم کنیم. عرصه علوم انسانی کنونی غرب فی‌المثل مانند میدان مین‌گذاری شده است و باید ضمن عبور از آن خود را از خطر دور نگه‌داریم و فریب آنها را نخوریم.