مؤمن غیب و شهود

العبد بهجت مؤمن غیب و شهود
بود حافظ بهر قرآن و حدود
چهارده ساله ز فومن رفته بود
در پناه کربلا از یاری رب ودود
سایه افکن شد به او شهر نجف
شهر مولا شهر علم و سود و جود
کوله باری از …

العبد بهجت مؤمن غیب و شهود

بود حافظ بهر قرآن و حدود

چهارده ساله ز فومن رفته بود

در پناه کربلا از یاری رب ودود

سایه افکن شد به او شهر نجف

شهر مولا شهر علم و سود و جود

کوله باری از علوم فقه و دین

برگرفت او از رجال علم و جود

اصفهانی نائینی شیرازی و کمپانی

قاضی و طالقانی عبدالغفار بود و بود

در هزار و سیصد و بیست و چهار

آمد او در قم به سان شمع و عود

از بروجردی به قم گشتی شهاب

با خمینی داشتی گفت و شنود

بود محراب نمازش بهر عام

چون عروج معنوی در تار و پود

درس او درس تعالی علم و سود

فقه او همچون اصولش بود و بود

با ورودش جمله یاران با قیام

گوئیا آمد ز عرش رکع و سجود

بود جواهر دست او در کل یوم

علم و عرفان در زبان بود و خلود

بحث آخر درس خارج از جهاد

با عدو خارجی و داخلی گفت و شنود

در هزار و سیصد و هشتاد و هشت

رحلت او سوی حق بود و صعود

بیست و نه اردیبهشت سوی بهشت

پرتو شمس علی بر مه چو بود

شهر قم شد غرق ماتم زین عزا

از صغیر و از کبیر و از جوانان و شهود

تعزیت گویان مراجع فضلا مدرسین

با حضور در بیت او در یاد و بود

آمدند تشییع محبوب زمین و آسمان

مرقد معصوم (س) محور بود و بود

آیت‌الله جوادی در میان اهل دین

در صلوه او به گفت خیر و درود

آمد از فرزانه رهبر تسلیت

حضرت حجت (عج) کند امداد و جود

آیت‌ حق سیستانی از نجف

تسلیت با منقبت گفت و سرود

کرد اعلان دولت ایران عزا

همصدا با ملت ایران چو رود

رهبر حزب‌الله لبنان گواه

بشر نصر ما ز بهجت بود و بود

تسلیت بادا به بیت انورش

حجت‌الاسلام علی استاد محفوظی یاد و بود

ختم کن چاوش عزای فاطمه(س) است

ذکر یا زهرا بگو بهجت شنود