لیوا موسیقی ای از جنوب کشور

«لیوا» یک مراسم آیینی در جنوب ایران است که در استان های «هرمزگان», «بوشهر» و «خوزستان» وجود دارد و ما اختصاصا به مراسم لیوا در جزیره «خارک» پرداختیم

تبارشناسی آن برمی گردد به خاندان «بانتو»ها که تبار آفریقایی دارند و دست کم دویست و پنجاه الی سیصد سال قدمت ثبت شده از این مراسم در جزیره خارک وجود دارد. زبان این مراسم آفریقایی گونه است و برای کلامی که خوانده می‌شود معمولا معنی خاصی قائل نمی‌شوند. من پیش از این روی مراسم لیوا کار کرده بودم و یک کتاب با عنوان «اهل زمین، موسیقی و اوهام در جزیره خارک» منتشر کردم که دو بار هم تجدید چاپ شده است.

تحقیقاتی در این موضوع داشتم و در چند آلبوم از جمله «پار و پیرار» و «سیراف» از ملودی‌های آن استفاده کردم و در آلبوم جدیدی هم که به زودی منتشر می‌شود باز هم به نوعی از این قبیل ملودی‌ها در قالب‌های مختلف استفاده کرده‌ایم. من و آقای نصیری تصمیم گرفتیم ملودی‌ای انتخاب کنیم که جنبه آیینی داشته باشد و کلام آن جهانشمول‌ترباشد و خوشبختانه در آلبوم گروه دارکوب تنظیم متفاوتی از این موسیقی ارائه شد و سازهای کوبه‌ای هم به خوبی توسط «همایون نصیری» نواخته شد و همین‌گونه دقت نظر ویژه آقای پویا نیک‌پور که قابل تحسین بود. آلبوم در فضاهای مختلفی ساخته شده است و این نشان دهنده ذوق مختلف بچه‌ها و حضور عوامل مختلفی است که در شکل گیری این آلبوم گروه نقش داشتند. تعداد افراد این گروه به نسبت زیاد است و هرکدام در حوزه فعالیت کاری خود خبره هستند بنابراین شاهد اتفاقات مختلف در این آلبوم هستیم همانطور که در کنسرت دارکوب شاهد بودیم.

در مقوله نقاط ضعف آلبوم من به‌عنوان یکی از اعضای گروه نمی‌توانم نظر بدهم و مخاطبان باید گوش بدهند و نظر خود را بیان کنند. اما طبیعی است که این آلبوم خیلی پخته تر از آلبوم اول دارکوب باشد و بچه‌ها در حوزه تنظیم و ضبط و مسترینگ محکم‌تر گام برداشته‌اند. من از این جهت آلبوم دوم را رو به رشد می‌بینم و مطمئن هستم با مخاطبان بیشتری ارتباط برقرار خواهد کرد. موسیقی «فیوژن» در دنیا تازه است و در ایران که کاملا نوپا می‌باشد و در مرحله گذر هست. گروه دارکوب هنوز باید کار کند تا در آینده نتایج بیشتری را بگیرد. اما آنچه الان مشخص است ما می‌توانیم با توجه به استقبال مردم از آلبوم‌های گروه و کنسرت‌های دارکوب متوجه شویم که این گروه تا چه حد موفق بوده است.

در نظرسنجی سایت «موسیقی ما» هم این مساله روشن بود که مردم برای بهترین اجرای فیوژن به دارکوب رای دادند و این نشان می‌دهد که در ایران فعلا خوب کار می‌کنیم. امیدواریم که بتوانیم با گروه دارکوب موسیقی فیوژن ایران را در عرصه بین‌المللی مطرح کنیم که اگر حمایت صورت بگیرد قطعا این اتفاق رخ خواهد داد. در مقوله آینده کاری گروه بهتر است که مدیر گروه صحبت کند ولی آنچه من اطلاع دارم با جدیت روند انتشار آلبوم را ادامه می‌دهیم و قصد داریم که کنسرتها را به سایر استان‌های ایران نیز ببریم و امیدواریم در دوره مدیریت جدید فرهنگی کشور و حضور آقای مرادخانی بتوانیم کارهای بهتری انجام بدهیم.

البته این به معنی عدم قدرشناسی من نسبت به دوره‌های گذشته نیست! اما قطعا گروه می‌تواند روند چند وقت اخیر خود را حفظ کند و دارکوب از یک پتانسیل بسیار بالا به نام موسیقی بومی ایران برخوردار است. کافی است دارکوب باهوش باشد و موسیقی را خوب انتخاب کند و سپس با موسیقی مدرن دنیا تلفیق کند و به این ترتیب شک نکنید که موفق خواهد شد.

گروه از نوازنده‌های بسیار خوبی برخوردار است که بعضا در سطح بین‌المللی حرف‌هایی برای گفتن دارند و اگر به این عزیزان میدان داده شود یقینا دنیا را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. اما خب چه کار کنیم که راهی برای تبلیغات و معرفی این قبیل سبک‌ها نداریم و مشکل ما اینجاست.خیلی خوشحال هستم که با گروه دارکوب همکاری می‌کنم و از فعالیت با آنها لذت می‌برم. این صحبت آخر من خیلی کلیشه‌ای شده است اما بسیار واجب است که تاکید کنم و خواهش می‌کنم که آلبوم‌های این گروه و سایر گروه‌های موسیقی را بخرید. اگر هم دانلود کردید در صورتی که مورد پسند شما بود حتما نسبت به خرید نسخه اصلی اقدام کنید. دانلود و کپی آلبوم‌ها به صنعت موسیقی و گروه‌ها، نوازنده‌ها و افراد لطمه می‌زند و یکی از دلایلی است که شرکت‌ها از انتشار آلبوم فرار می‌کنند. نسبت به تعداد هنرمندی که روی این آلبوم زحمت کشیده‌اند و سال‌ها کار می‌کنند هزینه آلبوم اصلا زیاد نیست و خیلی زشت است که ما کپی یا دانلود می‌کنیم. خواهش می‌کنم که این کار را نکنند!

محسن شریفیان