کلاه به سرهای بی احتیاط

رد آنها را همه جای این شهر می توان دید توی خط ویژه, وسط کوچه های تنگ و باریک, داخل پیاده روها, بالای پل های هوایی عابر پیاده, حتی داخل پارک ها, زمین بازی بچه ها و

رد آنها را همه جای این شهر می‌توان دید؛ توی خط ویژه، وسط کوچه‌های تنگ و باریک، داخل پیاده‌روها، بالای پل‌های هوایی عابر پیاده، حتی داخل پارک ها، زمین بازی بچه‌ها و...

رد چرخ های موتورسیکلت ها را همه جا می توان زد ؛ همان دوچرخ های فرز و چابکی که براساس آمارهای پلیس فقط ۲۰ درصدشان قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت می کنند. ۳۵ درصدشان بدون این که گواهینامه داشته باشند با اعتماد به نفس کامل با این وسیله می رانند.

همان هایی که تک چرخ زنان با حرکت های مارپیچ و لایی کشیدن از میان خودروها و عابران پیاده براحتی برای خود راه باز می کنند.

حالا موتوری ها سال هاست کابوس خیابان های شهرمان شده اند، خیلی از آنها با نادیده گرفتن قوانین و ارتکاب تخلف به تصادفاتی منجر می شوند که مرگ تلخ ۳۰ درصد آنها را روی آسفالت خیابان ها و بزرگراه ها رقم می زند.

● این سرهای بدون کلاه!

این که گاهی تکلیف ما با دیگران روشن نباشد یک مورد عادی است، اما اگر تکلیف آدم با خودش مشخص نباشد به قول معروف دیگر قوز بالا قوز است.

بعضی موتورسوارها مصداق بارز این وضع هستند، چون تکلیف شان با خودشان مشخص نیست که بالاخره می خواهند به قوانین راهنمایی و رانندگی و البته ایمنی خودشان اهمیت بدهند یا خیر.

کلاه ایمنی را با کلی خواهش و التماس عیال و بچه ها می گذارد روی سرش؛ به این امید که خیال خانواده راحت باشد که هم سایه سرشان هنگام آن ویراژ دادن ها، لایی کشیدن ها و حرکات آکروباتیک از خطرات در امان است و هم بهانه ای به دست افسر راهنمایی و رانندگی سر چهارراه نداده باشد تا موتور را به جرم نداشتن کلاه ایمنی توقیف کند و برای مدتی از نان خوردن بیفتند.

عیال و بچه ها را ردیف می نشاند پشت سرش آن هم بدون کلاه ایمنی و با سرعت هیجان آمیزی از میان انبوه ماشین های گره خورده در ترافیک خودشان را عبور می دهد، استدلالش هم این است که اگر خطری هم باشد اول از همه راکب را تهدید می کند و بقیه در امان هستند.

تازه اگر بخواهد برای همه سرنشین ها کلاه بخرد که باید کلی پول خرج کند، اما غافل از این که وقتی حادثه اتفاق بیفتد تر و خشک با هم در این آتش خواهند سوخت.

کارشناسان می گویند همین کلاه ایمنی ناقابل که موتوری ها بخصوص در تابستان برای به سر گذاشتن آن کلی اما و اگر می آورند، با توجه به این که صدمات وارده به سر و گردن عامل عمده فوت یا ناتوانی های جسمی برای موتورسواران است، کلاه ایمنی می تواند تا ۵۰ درصد احتمال مرگ موتورسواران هنگام تصادف را کاهش دهد.

● پیاده رو؛ حق عابران یا موتوری ها

با خیالی آسوده روی سنگفرش های یکی در میان لق شده پیاده رو قدم می زنی و حسابی در افکار خود فرو رفته ای که ناگهان با صدای بوق از جا می پری و به دنبال آن صدایی که تو را خطاب قرار می دهد: «بپا خانم» و به دنبال آن موتورسوار محترم درحالی که مرتبا گاز می دهد در تلاش است از میان جمعیت راهی برای خودش باز کند.

اگر خیابان های شهر ما پارکینگ خودروهای روشن شده باشد می توان گفت پیاده روها نیز پارکینگ موتورسیکلت ها شده است.

کوچک و جمع و جور بودن این وسیله نقلیه به راکب آن این امکان را می دهد که برای خلاصی از ترافیک خیابان ها، پیاده روها را برای تردد انتخاب کنند، حتی اگر این کار به بهای به خطر افتادن ایمنی و آرامش خاطر عابران پیاده که از ترس خودروهای در حال حرکت به این معبر امن پناه آورده اند، تمام شود.

نبود محل ویژه ای برای پارک موتورسیکلت ها، حاشیه بسیاری از پیاده روها و کوچه ها را به محلی برای پارک کردن ده ها دستگاه موتورسیکلت که پشت سر هم ردیف شده اند، تبدیل کرده است.

● مسافرکش های ضدترافیک

مسافرکش های ضدترافیک! مشتری های آنها هم از هر قشری هستند: پیر و جوان، بازاری یا دانشگاهی، ساده یا اتوکشیده و... .

اوایل خیلی ها وقتی مسافرها را به جای اتوبوس و تاکسی سوار بر ترک موتورسیکلت ها در خیابان های شهر می دیدند تعجب می کردند که مگر می شود؟ اما وقتی از خودروی شخصی یا اتوبوس و تاکسی که ساعت ها پشت ترافیک گره خورده شهر، کلافه و عصبی انتظار می کشیدند و در مقابل آنها را می دیدند که چطور بدون هیچ توقفی پشت چراغ قرمز از لابه لای انبوه خودروها بسرعت عبور می کردند، بیشتر به فلسفه حضور آنها در خیابان های شهرمان پی بردند.

به این ترتیب بود که کم کم موتورسیکلت ها هم به طور غیررسمی به جمع مسافرکش ها پیوستند، هرچند پلیس مسافرکشی با موتور را غیرقانونی می داند، اما حضور آنها در شهر و تقاضایی که برای استفاده از این وسیله ضدترافیک در ترددهای شهری وجود دارد، باعث شده کار و کاسبی موتوری های مسافرکش هنوز هم از رونق نیفتد.

شاید بی انصافی است اگر نگوییم بسیاری از موتورسوارانی که به این شغل روی آورده اند از سر ناچاری و برای تامین مخارج زندگی بوده و در معادله های زندگی بسیاری از آنها می توان رد پای جبر و نیاز را بخوبی احساس کرد، در واقع این جبر زندگی است که آنها را وا می دارد در خیابان ها و بزرگراه های پرترافیک و شلوغ شهرمان برای لقمه ای نان جان خود را کف دست شان بگذارند.

● خط ویژه ؛ ممنوع اما نه برای موتوری ها

رانندگی کردن آن هم توی خط ویژه! هرگز. مگر این که هوس کرده باشید یکی از همان قبض جریمه های معروف پلیس نصیب تان شود و خودرویتان هم روانه پارکینگ.

حالا دیگر نه تنها راننده های کهنه کار، بلکه آنها که تازه گواهینامه گرفته اند هم می دانند رانندگی در خط ویژه یکی از خط قرمزهای پلیس است.

رانندگی در خط ویژه ممنوع است، جز خودروهای پلیس، امدادی و آتش نشانی، همه این را می دانند و سعی می کنند رعایت کنند، جز... .

ترافیک بیداد می کند، ماشین ها به هم گره خورده اند و با حسرت لاین کناری را نگاه می کنند.

مسیر خط ویژه باز است، بدون ترافیک و بدون حتی یک ماشین شخصی، هر ازگاهی چند اتوبوس پشت سر هم در مسیر تردد می کنند، سر چهارراه افسر راهنمایی و رانندگی مثل شیر ایستاده و به همین دلیل کمتر راننده ای جرات می کند با حرکت در خط ویژه از دیگران کمی جلوتر بیفتد، اما موتوری ها از این قاعده مستثنا هستند.

کلاه ایمنی را نیم بند روی سرش گذاشته و یک نفر دیگر را هم پشت ترک نشانده و مثل فرفره توی خط ویژه می راند و با جرات از جلوی چشمان مامور راهنمایی و رانندگی سر چهارراه هم می گذرد. آنقدر فرز و سریع که فرصت هرگونه عکس العملی را از او می گیرد.

این روزها هم از این صحنه ها تا دلتان بخواهد در معابر شهری می توانید ببینید، چون موتورسواران معتقدند قانون ممنوعیت تردد در خطوط ویژه شامل همه وسایل نقلیه می شود جز آنها.

● موتورسواران کجا بیشتر تصادف می کنند؟

آمارهای پلیس نشان می دهد، امسال ۴۶ درصد تصادفات فوتی و ۳۰ درصد تصادفات جرحی پایتخت به عابران و ۲۶ درصد تصادفات فوتی و ۵۷ درصد تصادفات جرحی نیز به موتورسیکلت سواران تعلق داشته است.

بی توجهی به جلو، رعایت نکردن حق تقدم، حرکت در خلاف جهت و عبور از محل ممنوع، بیشترین دلیل تصادف موتورسواران است، همچنین آمارها نشان می دهد موتورسواران در ۵ درصد تصادفات خسارتی، ۴۷.۹ درصد تصادفات جرحی و ۵۸ درصد تصادفات فوتی مقصر بوده اند.

بررسی های دیگر نشان داده در تهران مناطق ۶، ۴ و ۱۲ به ترتیب بیشترین مناطقی هستند که موتورسیکلت سواران تصادف می کنند.

● قانون دست به عصا با موتورسواران

با تمام دردسرها و مشکل آفرینی های موتورسیکلت ، این وسیله نقلیه مدت هاست جایگاه ویژه ای در حمل کالا و رساندن سریع مسافران به مقصد پیدا کرده است و چرخ بسیاری از مراکز اداری، تجاری و بازرگانی روی دو چرخ موتورسواران که به جابه جایی کالا و مسافر می پردازند، می چرخد.

هرچند مسئولان پلیس در سال های اخیر با تشدید برخورد با موتورسواران در قانون جدید جرائم رانندگی تلاش کرده اند این گروه از مالکان وسایل نقلیه را بیشتر به رعایت قوانین و مقررات ملزم کنند، اما مطلوب نبودن شبکه حمل و نقل شهری و پاسخگو نبودن آن به نیازهای شهروندان و نقشی که موتورسیکلت ها در حمل و نقل بار و مسافر به عهده دارند، باعث شده مشکلات همچنان ادامه داشته باشد و سازمان های مسئول از پلیس گرفته تا شهرداری در اجرای هر طرح و برنامه ای برای ساماندهی موتورسیکلت ها تاکنون به نوعی دست به عصا حرکت کنند.

پوران محمدی