دنیای صفر و یك تصاویر

اكثر پیشرفت ها و تحولات چشمگیر در عرصه دستگاه های الكترونیكی در بیست سال گذشته, مدیون پیشرفت های مهم و عظیم تری در صحنه های دیگر تكنولوژی است

بررسی عملكرد دستگاه های الكترونیكی نظیر: CD، DVD، MP۳s و DVR، توجه ما را به این واقعیت مهم معطوف می نماید كه تمامی آنان از یك پردازش پایه مشابه استفاده می نمایند: تبدیل اطلاعات آنالوگ به دیجیتال (صفر و یك). رویكرد فوق، تغییرات گسترده ای را در رابطه با نحوه برخورد با اطلاعات صوتی و تصویری، به دنبال داشته است. دوربین دیجیتال یكی از نمونه های قابل توجه در این زمینه بوده كه نسبت به مدل های قبل از خود، به صورت اساسی تغییر كرده است (تفاوت عمده نسبت به دوربین های سنتی). تمامی فرآیندها در دوربین های سنتی، مبتنی بر فعالیت های شیمیایی و مكانیكی است اما دوربین های دیجیتال دارای یك كامپیوتر از قبل تعبیه شده بوده و تصاویر را به صورت الكترونیكی ذخیره می نمایند. در این روش، با استفاده از یك دوربین دیجیتال و تابش نور به شئ مورد نظر و دریافت فیدبك های مربوطه و تبدیل آنان به مجموعه ای از پیكسل ها، تصویر مورد نظر مستقیماً به صورت دیجیتال تبدیل می گردد.در حقیقت یك تصویر دیجیتال، رشته ای طولانی از صفر و یك بوده كه تمامی نقاط رنگ شده كه پیكسل نامیده می شوند را مشخص می نماید. تركیب و اجتماع تمامی نقاط فوق با یكدیگر، تصویر دیجیتالی مورد نظر را ایجاد می نماید. یك دوربین دیجیتال، همانند یك دوربین سنتی دارای امكانات متعددی نظیر: مجموعه ای از لنزها و فیلترها است. این نوع دوربین ها در مقابل تمركز نور بر روی بخشی از فیلم، نور را بر روی یك دستگاه نیمه هادی تابانده كه ضبط الكتریكی نور را انجام خواهد داد. در ادامه، یك كامپیوتر اطلاعات الكترونیكی را به داده دیجیتال تبدیل می نماید. مهمترین تفاوت بین یك دوربین دیجیتال و یك دوربین مبتنی بر فیلم، عدم استفاده از فیلم در دوربین های دیجیتال است. دوربین های دیجیتال دارای یك سنسور بوده كه نور را به سیگنال های الكتریكی تبدیل می نماید. سنسورهای استفاده شده در اكثر دوربین های دیجیتال، از (نوع CCDCharge Coupled Device) است. در تعدادی دیگر از دوربین های دیجیتال از تكنولوژی نیمه هادی CMOS complementary metal oxide semiconductor)) استفاده می شود. با اینكه سنسورهای CMOS، تصاویر دیجیتال با كیفیت مطلوب تر را ارائه می نمایند و در آینده متداول تر خواهند شد، ولی نمی توان ادعا كرد كه تكنولوژی فوق جایگزین سنسورهای CCD در دوربین های دیجیتال خواهد شد. CCD مجموعه ای بسیار كوچك از دیودهای حساس به نور بوده كه مسئولیت تبدیل تصویر ( نور) به الكترون ( سیگنال های الكتریكی) را برعهده دارند. دیودهای فوق، photosites نامیده می شوند. هر photosite، حساس به نور است.

•جایگاه دوربین دیجیتال

تصاویر اخذ شده با استفاده از دوربین های دیجیتال، به رشته ای طولانی از پیكسل تبدیل می شوند. مگاپیكسل واحد اندازه گیری بزرگتری نسبت به پیكسل است. مگا به معنی یك میلیون و پیكسل نقاط بسیار كوچكی هستند كه یك عكس را ایجاد می نمایند. تمامی تصاویر از نقاط بسیار ریزی به نام پیكسل تشكیل می گردند. یك تصویر حاوی میلیون ها نقطه و یا پیكسل بوده كه تشخیص آنان بدون چشم مسلح عملاً غیرممكن است. بدیهی است هر اندازه كه دوربین دیجیتال دارای پیكسل های بیشتری باشد، قادر به آگاهی جزییات بیشتری از تصویر خواهد بود. به موازات افزایش اطلاعات مربوط به جزئیات یك تصویر، می توان به راحتی ابعاد و اندازه تصویر را بزرگتر و عملیات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد.

•ویژگی های مهم

از مهمترین ویژگی های مرتبط با دوربین دیجیتال می توان به موارد زیر اشاره نمود:

•دقت: تمامی دوربین های دیجیتال موجود قادر به ایجاد تصاویر با كیفیت مناسب به منظور ارسال به همراه نامه های الكترونیكی و یا در اندازه های كوچك هستند. همان طور كه اشاره گردید، هر اندازه تعداد پیكسل های یك تصویر بیشتر باشد، تصویر مذكور واضح تر بوده و می توان آن را در اندازه بزرگتری چاپ كرد. دوربین هایی كه دارای وضوح دو مگاپیكسل هستند، قادر به ایجاد تصاویری به ابعاد ۷ در ،۵ دوروبین هایی با دقت سه مگاپیكسل قادر به تولید تصاویری در ابعاد ۸ در ۱۰ و دوربین هایی با دقت چهار مگاپیكسل، می توانند تصاویری با ابعاد ۱۱ در ۱۷ را ایجاد نمایند.

•اندازه، وزن و طرح: برای برخی از كاربران اندازه و وزن دوربین بیشتر از میزان دقت آن اهمیت دارد (حمل آسان دوربین). استفاده از دوربین های كوچك آسان است ولی به دلیل كوچك بودن صفحه و دكمه های كنترل كننده آن، ممكن است به مرور زمان تبعات و مشكلات خاص خود را به دنبال داشته باشد.

•عدسی زوم: دوربین های ارزان قیمت، اغلب فاقد لنزهای نوری هستند. اگر مجبور به انتخاب بین دوربین های دارای لنزهای نوری و یا دوربین های با دقت بالا می باشیم، پیشنهاد می شود دوربینی انتخاب شود كه دارای لنز نوری باشد. در چنین مواردی ضرورتی ندارد كه سوژه مورد نظر جهت عكاسی، بزرگ انتخاب شود و پس از گرفتن تصاویر با به كارگیری نرم افزار، برداشت ها و پردازش های مورد نظر بر روی آن را انجام داد. لازم است به تبلیغاتی كه در رابطه با لنزهای دوربین های دیجیتال و میزان عملكرد آنان می شود، دقت لازم نیز صورت پذیرد. تعداد زیادی از تولید كنندگان، زوم لیزری ( حركت لنز به منظور بزرگنمایی تصویر ) را با زوم دیجیتال ( تعداد اندكی پیكسل را می تواند capture نماید )، تركیب و اعلام می نمایند.

•تمركز دستی: برای گرفتن تصاویر از فاصله بسیار نزدیك و یا در مواردی كه امكان تنظیم اتوماتیك وجود ندارد، استفاده از پتانسیل های ارائه شده به منظور تنظیم دستی دوربین ،كمك مناسبی به منظور اخذ تصاویر واضح را ارائه می نماید. در برخی دوربین ها امكان استفاده از تنظیم دستی وجود نداشته و در چنین مواردی می توان از دوربین مورد نظر صرفاً در فواصل محدودی استفاده به عمل آورد.

•ذخیره سازی: دوربین های دیجیتال دو مگاپیكسلی كه اكثراً دارای هشت مگابایت حافظه ( كارت حافظه اولیه ) هستند، قادر به نگهداری هشت تا ده تصویر با بالاترین دقت خواهند بود. ظرفیت كارت حافظه همراه یك دوربین دیجیتال زیاد حائز اهمیت نیست و می توان در ادامه و متناسب با نیاز از كارت هایی با ظرفیت بیشتر استفاده كرد. شركت سونی همچنان دوربین هایی را تولید می نماید كه می توانند تصاویر را بر روی فلاپی دیسك و یا دیسك نوری ذخیره نمایند. فراموش نكنیم كه سرعت فلاپی دیسك ها كند بوده و بیش از یك و یا دو تصویر با دقت بالا را نمی توان بر روی آنان ذخیره كرد. با استفاده از دیسك های نوری می توان تصاویر به مراتب بیشتری را ذخیره نمود ولی دوربین هایی كه از دیسك نوری استفاده می نمایند كند و حجیم هستند.

•باتری ها: در دوربین های دیجیتال از یك و یا چند نوع باتری استفاده می گردد. باتری نوع AA، هم به صورت قلیایی غیرقابل شارژ و هم به صورت قابل شارژ موجود است. باتری های ظرفیت بالا CRV۳ و یا باتری های قابل شارژ، نمونه هایی دیگر از باتری های قابل استفاده در دوربین های دیجیتال هستند.

•فیلم و صدا: بسیاری از دوربین های دیجیتال قادر به گرفتن ( اخذ) تصاویر ویدئویی مناسب هستند ( به همان خوبی كه عكس می گیرند). حافظه این نوع از دوربین ها، قادر به ذخیره سازی فیلم زیادی نخواهند بود. ویژگی فوق، در مواردی كه امكان دسترسی به دوربین های فیلمبرداری جهت ضبط تصاویر مربوط به یك صحنه وجود ندارد، بسیار مفید است.

•تنظیمات نوردهی: تمامی دوربین های دیجیتال، امكان استفاده اتوماتیك را فراهم می نمایند، در چنین مواردی كافی است از یك دكمه از قبل تعبیه شده كه تمامی پارامترهای لازم به منظور اخذ تصاویر را به صورت پیش فرض در نظر می گیرد، استفاده گردد. استفاده از دوربین هایی كه دارای دیافراگمی جهت تنظیم میزان ورود نور هستند، به مراتب مطلوبتر خواهد بود. با استفاده از دوربین های فوق و تنظیم فاصله لنز و یا مدت زمان باز بودن دیافراگم، بقیه تنظیمات به صورت اتوماتیك در نظر گرفته خواهد شد.

•منوها: در زمان انتخاب یك دوربین دیجیتال، لازم است به امكانات ارائه شده به منظور تنظیم دقت، حالت و سایر موارد دیگر نیز دقت گردد. وجود امكانات مناسب در خصوص مشاهده سریع تصاویر گرفته شده نیز از مزایای یك دوربین دیجیتال محسوب می گردد. وجود دكمه های زیاد بر روی دوربین علاوه بر اتلاف زمان، تنظیم و دسترسی به تصاویر گرفته شده را مشكل می سازد. هر اندازه تعداد دكمه های یك دوربین بیشتر باشد، منوهای مرتبط با آن نیز افزایش خواهد یافت.

• :White Balanceتقریباً تمامی دوربین های دیجیتال، امكان انتخاب یك تنظیم White Balance از قبل تعیین شده را فراهم می نمایند. ویژگی فوق به دوربین دیجیتال اعلام خواهد كرد كه كدام عنصر در تصویر می بایست سفید بوده و یا برداشتی معادل آن داشته باشد (قابلیت تشخیص بخش هایی از یك عكس كه می بایست سفید، سیاه و یا بین این دو رنگ به نظر آیند). در صورتی كه كیفیت رنگ تصاویر، پارامتری مهم به منظور استفاده از دوربین دیجیتال است پیشنهاد می گردد دوربینی با قابلیت فوق انتخاب گردد.

•LCD : برخی از دوربین های دیجیتال دارای نمایشگر LCD هستند. با استفاده از نمایشگرهای فوق، می توان تصاویر اخذ شده را بلافاصله مورد بازبینی مجدد قرار داد. كیفیت LCDهای موجود بسیار متنوع و متفاوت است. تصویر نمایش داده شده توسط آنان در برخی مدل ها در مقابل نور خورشید از بین رفته و یا تصاویر به صورت نقطه به نقطه نمایش داده خواهند شد. در برخی موارد ممكن است تصاویر نمایش داده شده با خم نمودن دوربین، تغییر نمایند. در صورتی كه قصد تهیه یك دوربین با نمایشگر LCD وجود داشته باشد، پیشنهاد می گردد قبل از خرید، كیفیت LCD آن در عمل امتحان گردد.

•تشریح مشخصات

مگاپیكسل ارائه شده توسط یك دوربین دیجیتال، روشی به منظور نشان دادن دقت یك دوربین است. هر اندازه تعداد مگاپیكسل بیشتر باشد، دقت دوربین نیز بیشتر بوده و امكان گرفتن تصاویر بزرگتر و با كیفیت چاپ مطلوب فراهم می گردد. یك دوربین دو مگاپیكسلی، می تواند تصاویری با دقت ۱۶۰۰ در ۱۲۰۰ پیكسل را ایجاد نماید. دقت فوق امكان گرفتن تصاویر را در اندازه های ۷ در ۵ با بالاترین كیفیت ارائه می نماید. در دوربین های سه مگاپیكسلی، می توان تصاویری با كیفیت ۲۰۴۸ در ۱۵۳۶ پیكسل را ایجاد نمود (تصاویر ۸ در۱۰ با كیفیت مطلوب). هر اندازه تصاویر دارای كیفیت بهتری باشند، حافظه به مراتب بیشتری در دوربین اشغال شده و متناسب با آن تعداد عكس هایی كه دوربین می تواند در حافظه خود نگهداری نماید، كاهش پیدا می نماید. در این راستا می توان از كارت های حافظه به منظور افزایش میزان حافظه دوربین، استفاده نمود.