دعا در حق فرزند‏

دعا کردن و استعانت از خداوند در حق خود و یا در حق دیگران باعث می شود که خدای توانا در کارها و حل مشکلات یاری نماید. در واقع دعا نمودن باعث تسهیل در امور و حل مسائل زندگی می گردد.
به‌خصوص …

دعا کردن و استعانت از خداوند در حق خود و یا در حق دیگران باعث می شود که خدای توانا در کارها و حل مشکلات یاری نماید. در واقع دعا نمودن باعث تسهیل در امور و حل مسائل زندگی می گردد.

به‌خصوص زمانی که والدین در حق فرندان خود و فرزندان در حق والدین خود دعا نمایند. یکی از حقوق حساس و ظریف معنوی‌که فرزندان بر والدین خود دارند، این است که طبق دستورات اسلامی در حقشان دعای خیر شود. بویژه مادران دعا نمودن به فرزندان خود را فراموش نکنند که اثرات بسیار عظیم و بسزایی برای خود و فرزندانشان دارد. در واقع دعای مادر باعث تسهیل امور زندگی فرزند و هدایت وی می شود.‏

شفقت و عطوفت مادری و پدری و اخلاق اسلامی ایجاب می کند که حتی اگر والدین از فرزندانشان بدی ببینند، در حقشان دعا نمایند و هرگز لب به نفرین مگشایند؛ زیرا اگر نفرین بی مورد باشد قطعاً به خودشان باز می گردد و باعث کینه فرزندان نسبت به آنها می شود. حتی به هنگامی که والدین محقّ باشند، باید در حق فرزندانشان دعای خیر نمایند و اصلاح آنان را از خداوند بطلبند؛ چه بسا این، خود باعث تنبیه و تنبه آنان گردد و فرزندان با دیدن لطف و مهربانی بی نهایت پدر و مادر از کار و بدی خود پشیمان گشته و به سوی آنها باز می گردند. امام صادق‌(ع) فرموده است: "ایّما رجلٍ علی ولده أورثه الله الفقر" هر مردی که به فرزندانش نفرین کند خداوند خودش را به فلاکت اندازد.‏

در زندگی انبیاء مشاهده می شود که پیامبران همواره در حق فرزندان خود دعا می نمودند و هرگز دست به نفرین نمی زدند. حضرت نوح با اینکه می توانست فرزندش کنعان از کافران و گمراهان می باشد، ولی نه تنها برایش نفرین نکرد، بلکه با مهربانی به فرزندش گفت: "پسرکم با ما سوار کشتی شو و با کافران همراه مباش". حتی در زمانی که حضرت نوح دید که فرزندش در حال غرق شدن است باز هم به فرزندش نفرین نکرد بلکه برای نجاتش کوشید و به خداوند گفت: "ربّ انّ ابنی من اهلی" پروردگارا فرزندم از خاندان من می باشد. سرانجام خداوند او را از نجات خواهی برای فرزندش بازداشت و به او فرمود: "انّه لیس من أهلک انّه عملٌ غیر صالحٍ" فرزندت با تو اهلیت و سنخیت ندارد. او عامل عمل ناشایست است. ‏

پیامبران بزرگ در دعایشان از فرزندان خود یاد می کردند چنان که حضرت ابراهیم (ع) در حق اسماعیل و اسحاق چنین دعا می نماید: "پروردگارا من فرزندم را در بیابان بی کشت و زرعی نزد بیت الحرام تو برای به پا داشتن نماز مسکن دادم. خداوندا تو دل های مردمان را به سوی آنان مایل گردان و به انواع ثمرات آنها را روزی ده..."‏

نبی مکرم اسلام و ائمه معصومین (ع) همواره در حق فرزندانشان دعای خیر می کردند و با این شیوه پسندیده درس تربیت فرزندان را به بشریت می آموختند. سیدالساجدین امام زین العابدین (ع) برای فرزندانش چنین دعا می کرد: "اللّهم و منّ علیّ ببقاء ولدی و باصلاحهم لی و بامتاعی بهم". پروردگارا به من نعمت عطا فرما به زنده ماندن فرزندانم و شایسته گردانید نشان برایم و بهره وری ام از آنان.‏

رسول خدا (ص) می فرمایند: "رحم الله من اعان واده علی برّه و هو ان یعفو عن سیّئته و یدعو له فیما بینه و بین الله" خدا رحمت کند کسی را که فرزندش را بر نیکوکاری یاری نماید، به این صورت که از گناه و بدی اش درگذرد و او را ببخشد و برایش، بین خود و خدایش خیر نماید. در واقع دعای خیر پدر و مادر باعث رحمت و لطف خدا در حق فرزندان و خود والدین می گردد.

‏از دعا های حضرت امام سجاد ع دعا در حق فرزندان است به نقل از صحیفه سجادیه می آید با هم برای فرزندانمان دعا کنیم خداوندا بر من منت گذار به بقای فرزندانم، و به شایسته نمودن ایشان برای من،و به برخورداریمن ازآنان. خداوندا عمر آنان را برای من طولانی گردان، و بر ایّام زندگی‏شان برای منبیفزا، وخردسالشان را برایم تربیت کن، و ناتوانشان را برایم نیرو ده، و بدنها ودینشان و اخلاقشان رابرایم به سلامت‏دار، و آنان را در جان و اعضا،و هر کارشان که به آناهتمام دارم عافیت بخش، و برای من و به دست من روزی آنانرا وسعت ده، و آنان رانیکوکارانی باتقوا، و صاحبان بصیرت و شنوای حق و مطیع خودگردان، و نسبت به اولیاء خود عاشق و خیرخواه، ونسبت به دشمنانت دشمن وکینه‏توز قرار ده، الهی وضع فرزندانم اینچنین باد. خداوندا بازویم را به وجودشان نیرومند.

منصور سماواتیان