چهارشنبه, ۲۲ اسفند, ۱۴۰۳ / 12 March, 2025
مـی خـواهـم بـگـویـم نـه

شما باید یاد بگیرید که بدون عصبانیت و بیآن که کنترل خود را از دست بدهید، روی حرف خود بمانیدو استقامت به خرج دهید.
برای این کار، پیش از هر چیز، باید حقوق خود را بشناسید و آن گاه چگونگی اِعمالش را یاد بگیرید. در هر منازعه، علاوه بر روش جنگ یا گریز، میتوانید از شیوه نیرومند گفتوگو استفاده کنید. همه چیز به این بستگی دارد که بتوانید قاطعانه صحبت کنید؛ صرف آشنایی با حقوق ویژه کافی نیست و برای این منظور، آشنایی با پارهای از مهارتهای کلامی لازم است.
با برخی از این مهارتها، آشنا میشویم: ۱) پافشاری در بیان خواسته: این روش معمولاً اولین روشی است که آموزش داده میشود. افراد، معمولاً پس از بیان درخواست خود و شنیدن «نه»، سکوت میکنند و تسلیم میشوند. باید توجه داشته باشید که طرف مقابل شما، مثل بقیه، بیش از چند «نه» در ذخیره ندارد و شما به کمی مقاومت احتیاج دارید. یکی از مهمترین جنبههای قاطعیت در گفتگو، استقامت و روی حرف خود ایستادن است. بیشتر اوقات برای آن که در برخوردها و درگیریها پیروز شوید، باید استقامت به خرج دهید. شخص بیقاطعیت، در برابر کمترین مقاومت طرف مقابل و در برابر اولین چرا و با شنیدن نخستین استدلالی که شخص مقابل در حمایت از نظرش میکند، تسلیم میشود و میدان را خالی میکند. شخص بیقاطعیت، برای تجهیز شدن به سلاح پایداری، نباید در جواب «چراها»، به عذر و بهانه متوسل شود، مهم این است که چیزی را میخواهد و باید سرزنشهای دیگران را فراموش کند. به طور خلاصه، برای پیدا کردن قاطعیت کلامی، یک راه این است که بیتوجه به گوشزدهای دیگران، موضوعی را تکرار کنید. در این روش، بی آن که تحت تأثیر گفته سایرین قرار بگیرید، خونسرد و محترمانه روی حرف خود بایستید و نظر خود را به طرف مقابل بقبولانید. هدف، تکرار یک جمله و عبارت نیست؛ منظور این است که در هر عبارتی که انتخاب میکنید، درس مقاومت و پایداری یاد بگیرید.
۲) پافشاری در «نه» گفتن: پافشاری در «نه» گفتن، شکلی از پافشاری در بیان خواسته است. در این روش، فرد در برابر سماجت دیگران، برای قبولاندن یک نظر - برای مثال به فروش رساندن یک کالا یا دستیابی به یک وسیله - روی گفتن «نه»، پافشاری میکند. البته میتوان از کلمات دیگری استفاده کرد یا شکل رد و انکار را به گونههای مختلف بیان داشت؛ ولی جوهر پیام، باید عدم قبول را در برداشته باشد. برای این کار، از عباراتی نظیر علاقهای به این کار ندارم، نه نمیتوانم و...، استفاده کنید. فرد بدون توجه به گفتههای دیگران، حرف خودش را میزند. برای رهایی از شر سلطهجویی، به تمرین در «نه» گفتن نیاز است.
۳) توافق: خیلیها میپرسند که اگر طرف مقابل در برابر قاطعیتها تسلیم نشد، آن گاه چه باید کرد؟ جواب این است که عزت نفس، نسبت به هر چیز دیگر مقدم است. در نتیجه، اگر عزت نفس خود را در جریان اِعمال حق خود محترم شمردید و رعایتش کردید، حتی اگر بیدرنگ به خواسته خود نرسید، احساس خوبی خواهید داشت. در این گونه مواقع، شما میتوانید به مصالحه عملی و مؤثری برسید؛ برای مثال، میتوانید با رعایت نظر طرف مقابل، فرصتی برای تعمیر یا تعویض کالایتان تعیین کنید؛ البته اگر این مصالحه به قیمت زیرپاگذاشتن عزت نفس باشد، توصیه نمیشود.
در واقع، باید ببینید در کجا باید دست به مصالحه بزنید و از قاطعیت کلامی بپرهیزید. مواردی پیش میآید که به خرج دادن قاطعیت، عاقلانه نیست؛ یکی از آنها هنگامی است که بروز حوادث، دور از کنترل شماست. در این مواقع، قاطعیت به خرج دادن، دور از عقل و چه بسا خطرناک است. در درگیریهای حقوقی و یا در مواردی که احتمال آسیبهای جسمی وجود دارد، باید حتیالمقدور از موضع خود عدول کنید و حرفی نزنید و همچنین باید به گونهای عمل کنید که با حفظ مصالحه، به عزت نفس شما آسیب وارد نشود.
۴) توسعه روابط اجتماعی: برای ایجاد روابط اجتماعی، توجه و گوش فرا دادن به افکار و احساسات دیگران، اهمیت اساسی دارد. مردم معمولاً به طور غیرمستقیم، اطلاعات خویش را ارائه میدهند که میتوان از آنها به عنوان سرنخ برای ایجاد ارتباط مناسب استفاده کرد. مهارت لازم دیگر، ارتباط مؤثر و شناساندن خود است. وقتی از تمایلات و خواستههای خود صحبت میکنید و دیدگاهها و واکنشهای خود را عیان میسازید، ارتباط بهتری ایجاد میشود. اگر تنها به گفتههای طرف مقابل توجه کنید و از خود مایهای نگذارید، چه بسا همصحبت شما نیز به تدریج سکوت کند. باید نظرتان را با صراحت مطرح کنید و از احساساتتان با دیگران صحبت کنید. این بیان، هم شامل احساسات مثبت و هم منفی میشود. اگر مایل نیستید وسیلهای را در اختیار دوست خود بگذارید، صراحتا آن را بیان کنید و از احساس خود نیز بگویید؛ مثلاً بگویید: «از در اختیار گذاردن اتومبیل معذورم؛ زیرا احساس نگرانی شدیدی پیدا میکنم». اگر دوست در مقام نصیحت و پاسخگویی، بیمورد بودن طرز فکر و احساستان را پیش کشید، میتوانید خیلی ساده بگویید: «بله، شاید حق با شما باشد؛ اما به هر صورت، چیزی است که وجود دارد و احساسی است که فعلاً دارم».
وقتی با دوست خود صحبت میکنید، تا میتوانید در چشمان او نگاه کنید؛ زیرا نگاه نکردن، به چشم مخاطب از مهمترین نشانههای تشویش و اضطراب است.
۵) سکوت کردن :سکوت کردن به خصوص در برخورد با انتقاد، خیلی مؤثر است. در روبهرو شدن قاطع با انتقاد سلطهجویانه، لازم نیست منکر انتقاد شوید یا موضع تدافعی بگیرید و انتقاد را با انتقاد جواب دهید.
در این صورت، لازم است حقیقت انتقاد دیگران را بپذیرید و درستی احتمالی گفتههای انتقادآمیز دیگران را نیز بپذیرید (پذیرش اشتباه).
۶) تأیید منفی: برای نشان دادن قاطعیت بیشتر در زندگی با دیگران، باید بتوانید با انتقاد دیگران روبهرو شوید.
گاهی ممکن است اشتباهاتی از شما سر بزند. برای برخورد درست با اشتباهاتی که میکنید، باید به روشی تجهیز شوید و بدانید که اشتباه، تقصیر نیست.
اگر در مواجهه با اشتباه، به شیوه قاطعیت مجهز نباشید، تحت تأثیر احساس تقصیر و اضطراب از ناحیه دیگران، زیر سلطه میروید و یا حالت تدافعی میگیرد و منکر اشتباه خود میشوید و به اصطلاح، برای عقب نماندن، شما هم از انتقاد کننده، انتقاد میکنید. واکنش درست در برابر اشتباه چیست؟ خیلی ساده است؛ اشتباه، جز اشتباه، چیز دیگری نیست و باید آن را به همین شکل بپذیرید. نام این روش، «تأیید منفی» است و برای مواجهه حساب شده با اشتباه، میتوان از آن استفاده کرد. اگر اشتباهی مرتکب شده، با عکسالعمل خصمانهای روبهرو شدید، خیلی ساده آن را قبول و انتقاد کننده را تأیید کنید؛ مثلاً اگر کسی گفت: «خوب پیشرفت نمیکنی»، در پاسخ بگویید: «بله، حق با شماست؛ جدیت لازم را به خرج ندادم» (تأییدمنفی). در انتقاد به شایستگیها، عادتها و یا وضع ظاهرتان هم میتوانید با این روش مواجهه شوید.
نکته مهمی که باید متذکر شد، این است که در مسائل حقوقی و جسمانی، از این روش استفاده نکنید. اگر کسی به شما بگوید: «چرخ اتومبیل شما از روی پایم گذشت»، واکنش مناسب این نیست که بگویید: «بله، موافقم چه کار مضحکی کردم»؛ بلکه بهتر است بگویید: «بفرمایید برای معالجه پایتان چه کار میتوانم انجام دهم».
۷) پرسوجوی منفی : در مواجهه با کسانی که با آنها صمیمی نیستید و روابط رسمی دارید، روش «خود را به نفهمیدن زدن»، مفید و مناسب است؛ اما اگر شخص انتقاد کننده، کسی است که با او در تماس دائم هستید، باید کاری کنید که او هم درس قاطعیت را بیاموزد و میل سلطه جوییاش کاهش یابد. برای این هدف، روش «پرسوجوی منفی» را توصیه میکنیم. در این روش نیز انتقاد، انکار نمیشود و شما نباید موضع تدافعی بگیرید و مقابله به مثل کنید. به جای همه این کارها، باید اطلاعات بیشتری از او بگیرید و کاری کنید که او توضیح بیشتری بدهد و انتقادش را بشکافد. در روش پرسوجوی منفی، شما میتوانید هر پاسخ از طرف مقابل را با روش پرسوجوی منفی، بیشتر بکاوید تا به جایی برسید که علت اصلی ناراحتی و ناخرسندی فرد را بیابید.
مسائلی چون سر وقت حاضر شدن، وقت اختصاص دادن، طرز لباس پوشیدن، آراستگی، نظافت، پول دادن، پول گرفتن، تقسیم کارها، قبول مسئولیت در قبال بچهها و چیزهایی از این قبیل، از مسائل معمولی مورد اختلاف زوجین است.
با روش پرسوجوی منفی در هر یک از زمینههای فوق، میتوان به درک ناراحتیهای فرد مقابل رسید و از طریق صحبت و مذاکره، توافقی میان خواستههای طرفین به وجود آورد.
نکته آخری که تذکر آن لازم است، این است که در روابط متقابل و پیچیده زندگی روزمره، به منظور اعمال قاطعیت و شهامت روزافزون، آشنایی بیشتر با حقوق پایه و نیز به کار بستن مستمر روشهای مقابلهای شجاعانه، لازم است.
در یک رابطه زنده، این روشها میباید با هم و با توجه به شرایط، استفاده شوند.
عباس بخشی پور رودسری
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست