۱۴ نوامبر ۱۰۵۴ میلادی ـ لشکرکشی طغرل سلجوقی به بغداد و افتادن قدرت در دست سنی ها

طغرل سلجوقی که بسیاری از نقاط ایران را در اشغال خود داشت ۱۴ نوامبر ۱۰۵۴ میلادی با سپاهی گران روانه بغداد شد و اوایل سال ۱۰۵۵ میلادی این شهر را تصرف کرد. به بهانه نجات خلیفه عباسی …

طغرل سلجوقی که بسیاری از نقاط ایران را در اشغال خود داشت ۱۴ نوامبر ۱۰۵۴ میلادی با سپاهی گران روانه بغداد شد و اوایل سال ۱۰۵۵ میلادی این شهر را تصرف کرد. به بهانه نجات خلیفه عباسی از دست شیعیان و استقرار مجدد حاکمیت اهل تسنن، طغرل قبلا در اصفهان اعلام کرده بود که بزودی عازم بغداد خواهد شد. طغرل پس از تصرف بغداد، از آن پس به نام خلیفه که در دست او آلتی بیش نبود زمام امور قلمرو عباسیان را به دست گرفت و خود را حامی خلیفه اعلام داشت و قدرت را در بغداد به سنی ها باز گردانید یعنی درست عکس کاری که دهها سال پیش از او، دیلمیان ایرانی (شیعه مذهب) کرده و قدرت را در دست شیعیان قرار داده بودند.

پس از سلطه سلجوقیان بر بغداد، بعدا هم چندبار این شهر (درزمان صفویه و افشاریه) به دست ایران و شیعه افتاده بود. جنوب شیعه نشین بین النهرین (عراق امروز) تا دوران زندیه (کریم خان) وابسته به ایران بود و از آن در کنترل عثمانی (حکومت استانبول) قرار گرفت.

در پی شکست نظامی عثمانی (متحد آلمان) در جریان جنگ جهانی اول، انگلیسی ها سرزمین های عربی تابع حکومت عثمانیان را در خاورمیانه به تصرف خود درآوردند و بعدا در این سرزمین ها چند کشور تازه به وجود آوردند ازجمله عراق و اردن را. چند سال بعد در عراق «دستساز انگلیسی ها» بپاخیزی هایی از جمله قیام شیعیان (به حمایت آیت الله میرزای شیرازی) روی داد و این کشور نوبنیاد (پادشاهی) استقلال یافت که با کودتای سال ۱۹۵۸ جمهوری شد.

پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا در سال ۲۰۰۳ و سپس انجام انتخابات عمومی، قدرت در آن کشور عمدتا به شیعیان منتقل شده است. عراق که همچنان در اشغال نظامی آمریکاست و به صورت یک مسئله پیچیده بین المللی درآمده از آغاز سال ۲۰۰۶ در آتش یک جنگ داخلی می سوزد.