بچه های محله آلپ

تورینو سوخت و از خاکسترش تیم جوانی به نام یوونتوس متولد شد آنها آنقدر مقتدر ماندند تا بانوی پیر ایتالیا نام بگیرند تورینو با حمایت هواداران بی نظیر خود یک فصل پس از سقوط به سری A بازگشت

● شورشی‌های تورینو

تورینو سال‌ها تحت سلطه و در واقع اسارت همشهری سیاه و سفیدپوش خود بوده اما اینکه چگونه در شهر تورین محبوب‌تر از یوونتوس (محبوب‌ترین تیم ایتالیا!) بوده تنها به راه و روش و تاریخچه غنی این تیم بازمی‌گردد. این داستان چگونه شکل گرفت؟ گاوهای وحشی تورین در روز ۳ دسامبر ۱۹۰۶ در ”وجت بریوری“ و توسط چندین بازیکن شورشی یووه تأسیس شد. ”آلفردو دیک“ عضو سابق تیم همشهری را مؤسس این تیم می‌دانند اما آنکه تورینو را به قدرت رساند ”هانس شوئنبرود“ تاجر سوئیسی نام داشت. او بعدها به‌عنوان اولین رئیس باشگاه انتخاب شد. ”ویتوریو یوزو“ مربی افسانه‌ای فوتبال ایتالیا نیز از نخستین بازیکنان تیم تازه تأسیس تورینو محسوب می‌شد. به‌طور کلی نخستین هیئت‌مدیره باشگاه از اعضاء ۲ تیم محلی منحل شده به‌نام‌های اینترناسیوناله تورینو (تأسیس در سال ۱۸۹۰) و یونی اسپور تیوا تورینسه تشکیل شده بود.

● موفقیت‌های ابتدائی

با گذر از سال‌های اولیه، تورینو در فصل ۱۹۲۷-۱۹۲۶ اولین افتخار تاریخ خود را ثبت کرد. ”تورو“ درست در آخرین سال رقابت‌های سراسری یووه را مغلوب و بر بام فوتبال ایتالیا تکیه زد. یک سال بعد رقابت‌های سری A پایه‌ریزی شد اما فوتبال ایتالیا قهرمان جدید به خود ندید. اقتدار تورینو ادامه داشت. آنها به‌راحتی اولین ”سپر“ اسکودتو را به سینه زدند. دست تقدیر برای اولین بار در همان سال‌ها ترمز گاوهای وحشی را کشید. جنگ جهانی دوم فوتبال اروپا را تعطیل کرده بود. هر چند موسولینی بنیانگذار فاشیسم پرگوئی‌های خود را از تریبون فوتبال و لاتزیوی محبوبش اظهار می‌کرد و تورینو نیز با توسل به پایگاه مردمی خود سرپا مانده بود اما نمی‌شد بی‌پرده از توپ گرد سخن گفت. پس از عادی شدن اوضاع، تورینوی بزرگ متولد شد. از آن تیم با نام ”گرانه تورینو“ یاد می‌شود. آنها با فتح ۵ اسکودتو پیاپی بین فصول ۱۹۴۹-۱۹۴۸ تا ۱۹۴۳-۱۹۴۲ عنوان بهترین تیم تاریخ ایتالیا را به خود اختصاص دادند. کاپیتان تورو، والنتیو ماتزولا نام داشت.

نیش روزگار از راه کینه نبود...

● ۴ می ۱۹۴۹

▪ وقتی زمان متوقف شد

در آن روز منحوس هواپیمای حاصل اعضاء ”گرانده تورینو“ در ”سوپرگا“ به زمین سقوط کرد. آتش گرفتن بال‌های هواپیما مترادف با سوختن میراث عظیم آن تیم مقتدر و طلائی بود. تنها یکی از اعضاء تورینو زنده ماند که البته در هواپیما نبود. این شخص به خاطر مصدومیت از فهرست بازیکنان اعزامی خط خورده بود اما قرار بود در لیست روزگار باقی بماند. در نهایت، یک دهه‌‌کش و قوس، در فصل ۱۹۵۹-۱۹۵۸ با سقوط به سری B به‌طور موقت خاتمه یافت.

تورینو سوخت و از خاکسترش تیم جوانی به نام یوونتوس متولد شد. آنها آنقدر مقتدر ماندند تا بانوی پیر ایتالیا نام بگیرند. تورینو با حمایت هواداران بی‌نظیر خود یک فصل پس از سقوط به سری A بازگشت. ”ال‌تورو“ در سطح اول باقی ماند. و از اوایل دهه ۶۰ تا اواخر دهه ۸۰ نتایج نسبتاً مطلوبی گرفت. اسکودتوی فصل ۱۹۷۶-۱۹۷۵ اوج درخشش تیم بزرگ سال‌های دور ایتالیا بود با این وجود وضعیت تیم به غار آلپ طعنه می‌زد.

ریاست باشگاه بر عهده ”ارفئو پیانلی“ بود و او با سرمایه‌گذاری فراوان کمی اوضاع را بهبود داد. رقابت پایاپای تورینو و یوونتوس تعریف جدیدی از هیجان ارائه کرد. در فصل ۱۹۷۶-۱۹۷۵ سیاه و سفیدها نسبت به ”تورو“ برتری داشتند اما شکست مقابل پروجا ابتکار عمل را به تورینو داد. آنها هر چقدر می‌خواستند گل زده و در نهایت قهرمان شدند. گاوهای وحشی ۲۷ سال پس از تراژدی ”سوپرگا“ بار دیگر به قله رسیدند. همان‌طور که یووه ۲۴ سال بعد در هفته آخر با باخت مقابل پروجا قهرمانی را به یک تیم رقیب واگذار کرد! این رقابت هیجان‌انگیز فصل بعد نیز ادامه یافت. این بار نوبت پیروزی سیاه و سفیدها بود. یووه با ۵۱ امتیاز فراتر از تورینوی ۵۰ امتیازی قهرمان شد. تنور، سرد شد. تورینو ماهیت خود به‌عنوان یک تیم همیشه مدعی را از دست داده و کاملاً ”متوسط زده“ نشان می‌داد. برای تماشای یک تیم باشکوه تا فصل ۱۹۸۵-۱۹۸۴ صبر می‌کردیم.

”هلاس ورونا“ تیم دست راستی‌های ایتالیا بالاتر از تورینوی همیشه چپ‌گرا قهرمان شد. برای هواداران تیم دوم شهر تورین پس از آن همه تحقیر، نایب قهرمانی دست کمی از فتح اسکودتو نداشت. در فصل ۱۹۸۹-۱۹۸۸ تورینو برای دومین بار در طول تاریخ خود به سری B سقوط کرد اما طبق معمول در همان فصل اول به جایگاه واقعی بازگشت. ”امیلیانو موندونیکو“ مربی جدید تیم با ایجاد چند تغییر تاکتیکی و فروش ”لنتینی“ بزرگ (که در نهایت راهی میلان شد) حداقل کمی خاطرات دوران طلائی را زنده کرد. چه اینکه گراناتا (یکی از القاب پرشمار باشگاه) بالاتر از یووه جواز حضور در جام یوفا را به‌دست آورد. این اتفاق در فصل ۱۹۹۱ - ۱۹۹۰ رخ داد.

فصل بعد، تورینو در اروپا توقف‌ناپذیر نشان می‌داد. آنها به‌راحتی تا فینال پیش رفته و رویاروی آژاکس قرار گرفتند. بازی رفت در تورین با تساوی ۲ بر ۲ خاتمه یافت.

تورینو می‌خواست کار بزرگی صورت دهد اما خرگوش‌های آمستردام جاذبه تدافعی بالاتری داشتند تساوی بدون گل، هلندی‌ها را به جام رساند. مردان آلپ یک سال بعد بازگشتند. آنها در فصل ۱۹۹۳-۱۹۹۲ برای پنجمین بار جام حذفی ایتالیا را بالای سر بردند. بازی فینال با رم به یک درام واقعی تبدیل شد. رم ۳ پنالتی را از دست داد تا تورینو فرصت‌طلب ضربه نهائی را وارد کند. این قهرمانی آتش تند انتقادها را خاموش کرد با این حال دوران فراموشی در حال شروع بود.

● سال‌های سیاه

آنهائی که به تازگی تماشای فوتبال را آغاز کرده بودند تصور می‌کردند تورینو یک آسانسور یا در نهایت یک جان سخت برای فرار از سقوط است. اوضاع باشگاه در اواسط دهه ۹۰ اینگونه بود. حضور در میانه جدول آرزوئی دست‌نیافتنی تلقی می‌شد. تا قبل از آغاز فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۲ ”تورو“ اکثر اوقات را در سری B سپری کرد اما یک اتفاق بی‌نظیر ثابت کرد هوادار بهتر از ثروت است! پس از هفته پایانی فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ و قطعی شدن قهرمانی تورینو در سری B حدود ۵۰۰ هزار تیفوسی باشگاه یک بعدازظهر ژوئن داغ را رقم زدند.

میادین ”لوئیجی مرونی“ و کارل همچنین گورستان قربانیان ”سوپرگا“ مملو از هوادارانی بود که هرگز هیچ باشگاهی نه قبل و نه بعد از این اتفاق به خود ندید. یک روزنامه‌نگر ایتالیائی فردای این جشن بزرگ از رخدادی تاریخی نوشت و وفاداری هواداران ”گراناتا“ را ستود. تورینو با بازی مقابل پروجا حضور مجدد در سری A را اعلام کرد. دربی‌های فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۲ نیز به تاریخ پیوست. در بازی رفت ابتدا یووه با ۳ گل پیش افتاد اما در نیمه دوم تورو کار را به تساوی کشاند. در نهایت سالاس پنالتی خود را به هوا زد تا تساوی ارزشمند تورینو حفظ شود. دربی دور برگشت تا دقایق پایانی ۲ بر یک به سود گاوهای وحشی تورین در جریان بود اما ”انزومارسکا“ گل تساوی یووه را به ثمر رساند و از همه بدتر، به تلافی حرکت ”فرانته“ مهاجم تورینو (که پس از گل ۲ انگشت خود را روی سرش گذاشت تا نشان دهد یک گاو وحشی است!) سنت باشگاه رقیب را به سخره گرفت.

درگیری‌های پس از پایان بازی که با حضور دوربین‌ها در رختکن همراه شد، دشمنی بی پرده هواداران ۲ تیم ار نمایانگر بود. تورینو به افتخارات یووه غبطه می‌خورد و رقیب به هواداران طرف مقابل عجیب نیست هنوز پس از گذشت سال‌ها طرفداران قدیمی تورینو قبل از هر رویاروئی با رقیب دیرینه، از تعمد یووه در فاجعه هوائی ”سوپرگا“ سخن می‌گویند. در دومین فصل حضور در سری A تورینو با ۴ گل مغلوب یووه شد. سقوط یک حقیقت تلخ و گریزناپذیر جلوه می‌کرد. تیم مربی موفق خود را از دست داد اما یک فصل بعد مجداً جواز حضور در بالاترین سطح را کسب کرد. هر چند به‌دلیل تبانی از شرکت در سری A محروم شد. عاقبت تورینو در فصل گذشته بون تقلب حق خود را گرفت و از دسته دوم دل کند. محبوب‌ترین تیم شهر تورین در غیاب همشهری این پرطرفدارترین باشگاه ایتالیا قصد بقا در سری A را دارد. تنها در پایان هفته سی و هشتم وضعیت نهائی تورینو مشخص خواهد شد. برای گاوهای وحشی درخشش در سری A حکم پرچم قرمز ماتادورها را دارد که برای فرو نشاندن میل و عطش چاره‌ای جز حمله به آن نیست!

● رکوردها

▪ تورینو به همراه یووه تنها فاتحان ۵ دوره پیاپی اسکودتو هستند.

▪ توریتو ۴ فصل پیاپی در بازی‌های خانگی مغلوب نشد (فصول ۱۹۴۶-۱۹۴۵، ۱۹۴۷-۱۹۴۶، ۱۹۴۸-۱۹۴۷ و ۱۹۴۹-۱۹۴۸).

▪ ”ال تورو“ در ۹۳ بازی مغلوب نشد (از ژانویه ۱۹۴۳ تا ۳۰ آوریل ۱۹۴۹)

▪ در دورانی که برای هر پیروزی ۲ امتیاز محاسبه می‌شد، گراناتا در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷ با کسب ۶۵ امتیاز یک رکورد بی‌نظیر خلق کرد.

▪ تورینو با بالاترین میزان اختلاف امتیاز نسبت به تیم دوم قهرمان شده و از این نظر رکورددار است. آنها در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷، ۶۵ امتیاز کسب کردند در حالی‌که یوونتوس، میلان و تریستینا همگی با ۴۹ امتیاز در رتبه‌های دوم تا چهارم ایستادند.

▪ تورینو در فصل ۱۹۴۷-۱۹۴۶ با کسب ۲۸ برد از ۳۸ مسابقه بیشترین پیروزی تاریخ خود در طول یک فصل را رقم زد. این اتفاق در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷ تکرار شد.

(۲۹ برد از ۴۰ بازی)

▪ تورینو در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷، در ۲۰ بازی خانگی ۱۹ پیروزی به‌دست آورد.

▪ مردان شهر تورین در لیگ ۱۶ تیمی فصل ۱۹۴۳-۱۹۴۲، ۱۰ بازی از ۱۵ دیدار خارج از خانه را بردند و در این زمینه صاحب یک رکورد بزرگ شدند.

▪ همچنین آنها در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷، ۳۹ امتیاز از ۴۰ امتیاز موجود بازی‌های خانگی را به‌دست آوردند.

▪ تورینو طی فصول ۱۹۴۷-۱۹۴۸ در ۱۹ بازی با ۳ باخت کمترین میزان شکست را تجربه کرد.

▪ ”تورو“ در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷، ۱۲۵ گل به ثمر رساند. همچنین با زدن ۸۹ گل در بازی‌های خانگی همان فصل یک رکورد جالب به‌نام خود ثبت کرد. بیشترین تعداد گل در بازی‌های خارج از خانه نیز به لیگ ۱۶ تیمی فصل ۱۹۴۳ - ۱۹۴۲ برمی‌گردد. جائی‌که ۳۱ بار تور دروازه حریفان لرزید.

▪ تورینو در فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷ میانگین ۷۸۷/۳ گل زده در هر بازی را رقم زد.

▪ این باشگاه دارای ۲ رکورد دیگر نیز هست. ۳۳ گل خورده در لیگ ۲۱ تیمی فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷ که رکورد کمترین میزان گل خورده در تاریخ باشگاه را شکست. تورینو در لیگ ۱۶ تیمی فصل ۱۹۴۳-۱۹۴۲ در بازی‌های خارج از خانه تنها ۹ گل دریافت کرد.