نجات رابطه از دخالت و وابستگی

آیا همسرتان بیش از اندازه به خانواده اش وابسته است آیا او اجازه می دهد تا خانواده اش در جزیی ترین مسائل زندگی زناشویی تان دخالت کنند این نکات می توانند به شما کمک کنند تا کمی رفتار همسرتان را اصلاح کنید

آیا همسرتان بیش از اندازه به خانواده اش وابسته است؟ آیا او اجازه می‌دهد تا خانواده اش در جزیی‌ترین مسائل زندگی زناشویی‌تان دخالت کنند؟ این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا کمی رفتار همسرتان را اصلاح کنید.

یکی از مشکلات شایع زن و شوهرها وابستگی زن یا شوهر به خانواده‌اش است که تاثیرش را به صورت دخالت‌های خانواده‌ها در زندگی نشان می‌دهد. بسیاری از افراد بالغ فکر می‌کنند بعداز عبور از دوران نوجوانی، یک شخصیت مستقل از خانواده دارند اما زمانی که به دلایلی مثل ازدواج از خانواده دور می‌شوند وابستگی‌های عمیق عاطفی و فکری شان به چشم می‌آید. وابستگی به پدرومادر به سه شکل در این افراد دیده می‌شود. آنها یا در تصمیم‌گیری به پدر و مادر وابسته هستند، یا از لحاظ عاطفی و احساسی وابستگی دارند ویا آنها را به عنوان مرجع حل اختلافات وارد روابط زناشویی شان می‌کنند.

فقط وقتی می‌توانید رابطه زناشویی‌تان را سالم توصیف کنید که پیوند عاطفی عمیقی بین شما و همسرتان برقرار شده باشد. هر زمان که این ارتباط عاطفی را باافراد دیگری سهیم شوید، آشکارا در یک چرخه بیمارگونه‌ای از روابط قرار گرفته‌اید. اگر می‌خواهید این رابطه ناسالم را از بین ببرید باید به خودتان و همسرتان کمک کنید تا از وابستگی‌های شدید به پدر و مادرش رها شود، بدون اینکه ذره‌ای در احساس دوست داشتن پدر و مادر، خللی وارد شود.

اولین کاری که باید انجام بدهید، توجیه همسرتان است. او باید بپذیرد که وابستگی شدید او به پدر و مادرش برای رابطه شما مخرب و آسیب رسان است. تا زمانی که همسرتان به این نتیجه نرسیده باشد که باید رابطه با پدر و مادرش را محدود کند نمی‌توانید رفتارش را اصلاح کنید. اما چطور می‌توانید همسرتان را متقاعد کنید که این رابطه را محدود کند؟

● تصمیم‌گیرنده، شما هستید

آیا همسرتان در همه موارد کوچک و بزرگ زندگی با پدرومادرش مشورت می‌کند؟همسرتان باید بفهمد که دخالت‌های پدرومادرش در تصمیم‌هایی که هیچ ربطی به آنها ندارد زندگی شما را مختل می‌کند. شما به عنوان یک زوج باید بتوانید تصمیم‌هایی قاطعی برای زندگی بگیرید و هیچ کس مگر در مقام مشورت نباید در برنامه ریزی‌ها و تصمیم گیری شما دخالت کند. بعضی از پدرومادرها دراین موارد هوشمندانه عمل می‌کنند و منتظر می‌مانند تا مخاطب قرار بگیرند و نظرآنها پرسیده شود. اما بعضی از پدرومادرها به عنوان یک عقل کل بدون هیچ دعوتی وارد تصمیم‌گیری‌ها می‌شوند. این شانس شماست که باکدام دسته روبه رو باشید و آنها تا چه اندازه بر همسرتان تسلط داشته باشند. در هر صورت شما باید همسرتان را از تاثیر نظرات بی‌مورد خانواده‌ها در زندگی تان آگاه کنید و به او هشدار بدهید که ادامه این روند چه آسیب‌های شدیدی به رابطه می‌زند.

البته همیشه پدرومادرها نیستند که می‌خواهند نظرات‌شان را تحمیل کنند. اگرهمسرتان عادت داشته باشد درهرموردی از پدر و مادرش نظر بخواهد و ترجیح بدهد آنها راه و روش زندگی را یاد بدهند درحالیکه شما شخصیت مستقل و غیروابسته‌ای داشته باشید با مشکلات جدی‌تری مواجه می‌شوید.

استقلال یکی از نشانه‌های رشد شخصیتی و بلوغ فکری و روحی است. اگر همسرتان به این بلوغ نرسیده باشد زندگی برای شما بسیار مشکل خواهد بود. به همسرتان بفهمانید که او نیاز به رشد و پرورش روحی و فکری دارد. شما حق دارید که از دخالت های بی‌جا و بی مورد خانواده‌ها در زندگی تان عصبانی شوید و باید دلیل عصبانیت و ناراحتی‌تان را برای همسرتان توضیح بدهید. به او بگویید که چرا لازم است خودتان درباره مسائل زندگی‌تان تصمیم بگیرید. می‌توانید به نتایج تأسف‌باری که دخالت‌های خانواده در زندگی‌تان داشته است اشاره کنید و به همسرتان بفهمانید که اگر درموضوعات گذشته فقط خودتان و همسرتان تصمیم می‌گرفتید و یا از یک فردآگاه و معتمد مشورت می‌گرفتید اوضاع چقدر بهتر می‌بود.

یکی از دلایلی که باعث می‌شود، پدرومادر به خودشان اجازه دخالت در زندگی فرزندشان را بدهند، ضعفی است که در شخصیت فرزندشان می‌بینند. پس همسرتان را تایید کنید. او را در نظرات مستقل و قاطعی که دارد تحسین کنید. حتی لازم نیست که اشاره‌ای به خانواده اش بکنید و فقط رفتارش را تحسین کنید. اعتماد به نفس از دست رفته همسرتان را به او بازگردانید و او را به این باور برسانید که قادر است بدون تکیه کردن به پدرومادرش یک روش درست زندگی را پیاده کند.

● عاشق شما، شیفته پدر و مادر

اگر همسرتان از لحاظ عاطـــــفی و احســــــاسی به خانواده اش وابستگی دارد و نیازهای روحی‌اش را فقط در محبت پدرومادرش تامین می‌کند، شما حق دارید از این وضعیت ناراحت شوید. اگر او به جای اینکه با شما درباره روزی که گذرانده و اتفاقاتی که افتاده است با پدرومادرش صحبت کند یا ساعت‌های طولانی با آنها حرف بزند اما علاقه‌ای به گفتگو با شما نداشته باشد، یک مشکل جدی در زندگی و رابطه زناشویی تان ایجاد خواهد شد.

اصل احترام، راه حل بسیاری از مشکلات زناشویی است. به همسرتان یادآوری کنید که باید پیرو این اصل و قاعده اخلاقی رفتار کند. خود شما هم باید تابع این قاعده اخلاقی باشید و بدون هیچگونه حرمت شکنی از همسرتان بخواهید تا رفتارش را اصلاح کند. درمواردی هم می‌توانید از خانواده همسرتان بخواهید تا این روابط احساسی غیرعادی را کم کنند. از آنها بخواهید تا رفت وآمدها را محدودتر کنندالبته شاید خانواده همسرتان درک و پذیرش خواسته شما را نداشته باشند زیرا می‌توانستند از ابتدا روش درستی را پیش بگیرند با این حال این حق شماست که به آنها توضیح بدهید که این نوع ارتباط‌های عاطفی به زندگی شما آسیب می‌رساند. درعین حال سعی کنید ارتباط صمیمی تری با همسرتان برقرار کنید. این کار در ابتدابسیار سخت است زیرا همسرتان ترجیح می‌دهد مسائلش را با خانواده‌اش مطرح کند. شما باید صبروتحمل بیشتری داشته باشید. بیشتر به همسرتان نزدیک شوید، با او درد و دل کنید و به شیوه‌ای که با روحیات همسرتان سازگار است او را تشویق کنید تا با شما حرف بزند.

این نکته را در نظر داشته باشید که محدود کردن روابط با پدرومادر به معنای قطع صله رحم و هر نوع وابستگی عاطفی نیست. محدود کردن روابط خانوادگی فقط برای کنترل و تسلط شما بر رابطه زناشویی‌تان است. یادتان باشد که قطع ارتباط با پدرومادر نه تنها مشکل شما را حل نمی‌کند بلکه بر مشکلات شما اضافه می‌کند.

● دعوای زن و شوهری، دخالت‌های پدر و مادری

آیا همسرتان هر نوع اختلاف و درگیری‌ای که با شما به وجود می‌آید را به خانواده‌اش گزارش می‌دهد؟این مسئله یکی از اشتباهات رایج زن وشوهرهاست که برای هم صحبتی، مشورت کردن و پیدا کردن راه حل مشکلاتشان گوشی تلفن را برمی‌دارند و به پدرومادرشان صحبت می‌کنند. ناراحتی شما از این مسئله کاملا طبیعی است. زیرا این کار نوعی بی احترامی به شما و حریم‌های خصوصی زندگی زناشویی است.

با همسرتان صجبت کنید و از او بپرسید در اختلافات گذشته پدرومادرش چه کمکی به او کرده اند؟آیا او نمی‌داند که در بیشتر موارد اختلاف شما بیشتر شده است؟آیا فکر نمی‌کند حرمت ازدواجشان شکسته می‌شود؟گاهی لازم است به همسرتان یادآوری کنید که شما اختلافاتتان را کنار می‌گذارید اما خاطره دعوای شما هرگز از ذهن پدرومادرها پاک نمی‌شود و شما تنها تصویر مخدوشی از روابطتان برای آنها می‌سازید. زمانی که هر دوی شما آرامش دارید با هم درباره این مسئله حرف بزنید. بدون اینکه همسرتان را متهم کنید و یا سرکوفت بزنید از تاثیرات منفی کارش بگویید. به او پیشنهاد بدهید که هر وقت مشکل و اختلافی با شما پیدا کرد گزینه‌های بهتری را برای به آرامش رسیدن و یا مشورت کردن پیداکند. شما باید در ترک این عادت به همسرتان کمک کنید. شاید بهترین راه حل این باشد کمتر با همسرتان درگیر شویدو اختلافاتتان را کم کنید.

یکی از عادت‌های بد همسر شما می‌تواند این باشد که او بعد از یک جرو بحث و درگیری خانه را ترک کند و به خانه پدر یا مادرش برود.

اگر همسرتان چنین روحیه‌ای داردسعی کنید مانع این نوع تصمیم گیری‌های آنی شوید. اول از همه اختلافاتتان را رفع کنید اما اگر گاهی این اختلافات سربرمی آورند و درگیری ایجاد می‌شود از او بخواهید تا درخانه بماند. اگر او نیاز به تنهایی دارد، از خانه خارج شوید. او را به سفر بفرستید. سعی کنید کمی فاصله بگیرید اما از او بخواهید خانه را ترک نکند و دیگران را وارد مشکلاتتان نکند.

وقتی با همسرتان حرف می‌زنید به این نکات توجه کنید:

- وقتی می‌خواهید درباره این مشکل حرف بزنید سعی کنید عاقلانه و آگاهانه این کار را انجام دهید، او را درک کنید و عصبانی نشوید.

- زمانی را برای صحبت درباره این موضوع در نظر بگیرید که هر دو استراحت کرده اید، گرسنه نیستید و در حوصله دارید. بسیاری از مواقع زن وشوهرها موقعیت مناسب برای یک گفتگو را مهیا نمی‌کنند و دررختخواب و یا بعد از یک مهمانی طولانی در خانه جروبحث راه می‌اندازند. اما وقتی خسته هستید و می‌خواهید بخوابید زمان مناسبی برای این کار نیست.

- زمانی که می‌خواهید در مورد خانواده او صحبت کنید، گام به گام پیش بروید. به یاد داشته باشید که همسرتان نکات منفی بیشتری نسبت به شما در مورد خانواده اش می‌داند، اما ممکن است نخواهد آنها را به زبان بیاورد. وقتی شما به طور متناوب از خانواده همسرتان شکایت کنید، ممکن است همسرتان با اینکه به شما حق بدهد در مقابل شما موضع بگیرد.

- به یاد داشته باشید که شما یک زوج هستید وبه یکدیگر متعهد هستید، حتی اگر در مورد جزئیات هم به توافق نرسید می‌توانید با هم به مشکلات غلبه کنید. مثلا در مورد مشکلاتی مانند دخالت‌های خانواده‌ها، پاسخ به نیازهای همدیگر، تربیت و طرز تنبیه و تشویق کودک؛ می‌توانید بدون آنکه درباره تمام جزئیات با هم توافق داشته باشید، راه حلی بیابید.

- اولویت اصلی شما باید حفاظت از خانواده تان باشد. اجازه ندهید خانواده خودتان در زندگی تان دخالتی داشته باشند. آنوقت است که می‌توانید از همسرتان این توقع را داشته باشید که اجازه ندهد کسی وارد تصمیم گیری‌ها و روابط عاطفی شما بشود.

- اگر بعد از انجام تمام این مراحل، همچنان رابطه تان تحت تاثیر دخالت‌ها و وابستگی‌ها است، از یک مشاور خانواده کمک بگیرید.

- به اظهارنظرها و تصمیم گیری‌های مستقل همسرتان توجه کنید و آنها را معتبرتر از نظرات دیگران بدانید. او را تشویق کنید که خودش تصمیم گیرنده باشد و نه اینکه تابع نظرات دیگران باشد.

- بیش از اندازه حساسیت نشان ندهید. ممکن است وابستگی‌های همسرتان طبیعی باشد و شما آن را زیاد ببینید. اگرپدرومادر همسرتان تجربه و دانش بیشتری در یک مورد خاص دارند، هیچ ایرادی ندارد که از آنها مشورت بخواهید.

- هرگز همسرتان را تشویق به قطع ارتباط با پدرومادرش نکنید و نگویید« یا من یا پدرومادرت». اگر دخالت‌های آنها و وابستگی همسرتان بسیار بیمارگونه و آسیب زننده است تمام تلاشتان را بکنید تا با استفاده از این پیشنهادها او را متقاعد کنید که روش اشتباهی را در پیش گرفته است. اگر واقعا لازم است ارتباط با خانواده همسرتان را قطع کنید اجازه بدهید او خودش به این نتیجه برسد.

- کسی که شما با او طرف هستید همسرتان است. پس این مشکل را با همسرتان حل کنید و با بدزبانی و توهین به پدرومادرش عصبانیت و ناراحتیتان را خالی نکنید.

ریحانه دوستدار