کودکان خود را تشویق کنید که کسل و بی حوصله باشند!!!

برای والدین کمتر حرفی مانند شنیدن این کلمات از زبان فرزندان که: "حوصله ام سر رفته" یا "کاری ندارم که انجام دهم" ناراحت کننده است. بخصوص شنیدن این جملات برای والدینی که به سختی …

برای والدین کمتر حرفی مانند شنیدن این کلمات از زبان فرزندان که: "حوصله ام سر رفته" یا "کاری ندارم که انجام دهم" ناراحت کننده است. بخصوص شنیدن این جملات برای والدینی که به سختی تلاش می کنند که تجربیات و فعالیت های متنوعی برای فرزندان خود فراهم سازند، دشوارتر است. به عبارتی این گونه والدین بیشترین تلاش ها را می کنند و اغلب از شنیدن این کلمات بیشترین رنج را می برند.

همین کودکان هستند که با وجود فرصت ها، انتخاب ها، جدول زمان بندی شده ، کارهای زیادی برای انجام دادن دارند، اما اغلب می گویند "حوصله ام سر رفته". دلیل آن نیز واضح است. چنین کودکانی عادت کرده اند که هر لحظه روز برنامه ای داشته باشند. شتابان از فعالیتی به فعالیت بعدی بروند و زمان بیکاری و استراحت بسیار کمی را بین دو فعالیت داشته باشند. جدول زمان بندی برنامه های آنها به اندازه والدین خودشان انباشته است. ساده تر بگوییم، اگر برنامه ای بر وفق مراد آنها پیش نرود، احساس می کنند که "حوصله شان سر رفته " و ناراحت هستند از این که نمی توانند برای خود سرگرمی پیدا کنند . بدون داشتن تلفن، تلویزیون یا رادیویی که هر لحظه برنامه ای داشته باشد یا کامپیوتر و ویدئویی که با آن بازی کنند، نمی توانند زندگی کنند.

تصور نکنید راه حل این مشکل، ارائه پیشنهادات مختلف به آنها است، زیرا همانطور که قبلاً امتحان کرده اید، اکثراً با پیشنهادات و نظرات شما موافقت نمی کنند و مهمتر آن است که اصولاً با این کار در حق فرزندان خود بد می کنید، با ارائه پیشنهادات فراوان و بیان این که واقعاً در هر لحظه از روز نیاز به انجام کار و سرگرمی دارند، بر این مشکل می افزایید.

یک راه حل بسیار خوب (که فرزندان بی حوصله شما را تکان می دهد) آن است که در پاسخ "حوصله ام سر رفته" بگویید: "عالی است. اشکالی ندارد که حوصله ات سر برود". حتی قدری جلوتر بروید و بگویید "گاه گاهی بی حوصلگی برای تو خوب است". تضمین می کنم اگر چندبار اینکار را امتحان کنید و در بیان آن کاملاً جدی باشید، فرزندان شما دیگر فکر نخواهند کرد که این مسئولیت شما است که مرتباً برای آنها برنامه ریزی کنید. امتیاز دیگر تشویق خلاقیت در کودکان از طریق مجبور کردن آنها به کشف کارهای قابل اجرا است.

منظور از بیان این راه حل این نیست که این روش را همیشه به کار ببرید و یا به طور محبت آمیز و فعال در فعالیت هایی که فرزندان شما در آن شرکت می کنند، نقشی ایفا نکنید. نه، منظور، تحریک بیش از حد آنان است ( وقتی از صمیم قلب مطمئن هستید که فرزندان شما کارهای زیادی برای انجام دارند و بی حوصلگی آنان از خودشان و نه از کمبود امکانات ناشی می گردد). به هر حال از توانایی درک این مطلب لذت زیادی می برید. مهم این است که با آموزش این مطلب که "هیچ اشکالی ندارد که هر لحظه، کاری برای انجام نداشته باشند"، کار بزرگی در حق آنان انجام می دهید. به هر حال واقعاً هم اشکالی ندارد که هر از چند گامی حوصله آنها سر برود و احساس کسالت کنند.