تداعی مرگ در سفینه فضایی

اگر تاکنون فکر می کردید که در مقابل تمامی بازی های ترسناکی که به بازار آمده می توانید بدون ترس, واهمه و هیجان زیاد آن را به پایان برسانید, اکنون با ارایه بازی Dead Space زمان مقاومت شما به پایان خواهد رسید

اگر تاکنون فکر می‌کردید که در مقابل تمامی بازی‌های ترسناکی که به بازار آمده می‌توانید بدون ترس، واهمه و هیجان زیاد آن را به پایان برسانید، اکنون با ارایه بازی Dead Space زمان مقاومت شما به پایان خواهد رسید. شرکت EA در دسامبر ۲۰۰۷ بازی Dead Space را معرفی کرد. در ابتدا بیشتر افراد فکر می‌کردند که این بازی تقلیدی از Bioshock معروف است، اما چنین نیست. استودیو بازی سازی EA برای ساخت DS از فیلم‌های معروف علمی- تخیلی تاریخ هالیوود استفاده کرده است تا به کمک آن بتواند عنوانی که فقط ترس و هیجان در حد مرگ را دنبال می‌کند، به وجود آورد.

● عاقبت دخالت‌های بشر!

با مصرف بی‌رویه سوخت، انسان مجبور می‌شود برای یافتن سوخت، به دوردست‌ترین نقاط کهکشان سفر کند. "آیزاک کلارک"، یک مهندس بخت برگشته و از همه جا بی‌خبر است که در سفینه فضایی پیشرفته‌ای با نام" ایشی مورا" کار می‌کند. سفینه ایشی مورا برای یافتن سوخت حیاتی، مجبور است، سیارات عظیم را منهدم و از قلب آن‌ها سوخت استخراج کند. در این داستان نیز یکی دیگر از عواقب کنجکاوی بشر در سبک ترسناک موجب کشف و آزاد شدن نیروهای ناخواسته و خطرناک می‌شود. کارکنان ایشی مورا در یکی از حفاری‌های خود روی سیاره Aegis۷ شی سیاه رنگی را با حکاکی‌های ناشناخته پیدا می‌کنند و آن را به ایشی مورا می‌دهند. هیچ‌کس نمی‌داند که این شی باعث برانگیخته شدن موجودات اهریمنی ناشناخته می‌شود. بر اساس اطلاعات بازی، این موجودات به رهبری "کلونی" از دیگر نقاط کهکشان آمده‌اند و ادعای صاحب بودن آن شی را دارند. وقایع داستان به صورت Logهای صوتی و تصویری خلاصه نمی‌شوند، بلکه داستان افرادی که پیش از رسیدن آیزاک به سفینه سعی در زنده ماندن داشته‌اند را روایت می‌کند. از آنجایی که EA هیچ‌گونه علاقه‌ای به ساخت داستان و شخصیت‌های سطحی ندارد به راحتی می‌توان انتظار یک روایت ترسناک، شخصیت‌پردازی خوب و فضاسازی مناسب را داشت. آیزاک، سرباز ویژه، کماندو یا ... نیست، او یک مهندس ساده در سفینه است که چهره‌اش به خوبی با شخصیت ساکت و با انگیزه او هماهنگی دارد.

● جایی که Head shot نیز بی‌فایده است!

DS از نظر فضاسازی شبیه Bioshock است، اما در خصوص روند محیط‌های تاریک و ظهور ناگهانی دشمنان، شباهت‌هایی به Doom ۳ دارد. عاملی که DS را از دیگر عناوین متمایز می‌کند، هنگام درگیری با دشمنان به چشم می‌آید. دید بازی به صورت سوم شخص (مانند Resident Evil ۴) است، اما نحوه مبارزات، تفاوت زیادی با آن دارد. DS به جای شلیک به سر یا قلب، سبک جالبی از یک Body Dismembering خلق کرده که در آن باید اعضای بدن دشمنان را که ترکیبی از موجودات فضایی و اجساد باقیمانده ساکنان کشتی فضایی است را تک به تک قطع کنید، که این عمل کمی حالت معمایی به بازی می‌دهد. با توجه به سرعت بالای نبردها و برخی عکس‌العمل‌های سریع دشمنان (به ویژه قطع عضوشدگان)، یک غفلت کوچک باعث مرگ آیزاک می‌شود که البته برای تکراری نشدن سبک مردن در DS چند نوع مرگ مختلف برای آیزاک نوشته شده است. هوش مصنوعی بالا، اتفاقات غیر منتظره و از پیش تعیین شده همچنین Quick Time Event (بخش مربوط به فشار دادن دکمه‌های خاص) از جذابیت‌های بازی به شمار می‌رود البته یک شکل بودن، یک سکانس خاص از بازی صدمه زیادی به گیم‌پلی جذاب بازی وارد می‌کند، زیرا بازیکن می‌داند در این مکان چه موجودی و از چه جهتی به او حمله‌ور می‌شود. برای رفع مشکل دو خاصیت سلاح‌های پیشرفته و قابل ارتقا همچنین عنوان کلیشه‌ای آهسته کردن زمان در بازی گنجانده شده است. از دیگر امکانات جذاب گیم‌پلی می‌توان به: لگد زدن، ضربه با سلاح، چسبیدن به سقف و دیوار مکان‌های بدون جاذبه و اتفاقات تصادفی و غیر منتظره، اشاره کرد.

● صدا و موسیقی = وحشت!

فضای این بازی تا حد زیادی به موسیقی خوب و قوی نیاز دارد، از آنجایی که ترساندن کاربر تنها هدف DS است، بخش صدا و موسیقی قلب بازی محسوب می‌شود. به طور عادی در محیط‌های هولناک بازی صدای زیادی شنیده نمی‌شود، در این موقعیت هر چیزی که سکوت فضای بیکران را بشکند بازیکن را مشکوک می‌کند. این سبک موسیقی نوار ترس نام دارد که علاوه بر موزیک و کنترل بخشی از بازی، کنترل صداهای اطراف را نیز برعهده دارد و با توجه به موقعیت بازیکن، تمامی شرایط و عناصر را تطبیق می‌دهد. در کل صدا و موسیقی در DS یک عنصر ترسناک و پویا را خلق کرده است.

● چهره ترس!

بخشی که می‌توان با اطمینان از آن صحبت کرد، طراحی ایشی مورا است. سازندگان با بررسی ساختار کشتی‌های فضایی و توجه به سال داستان بازی، فضای ایشی مورا را به نوعی متفاوت ساخته‌اند، اما همچنان برخی اجزای پرکننده محیط مانند هواکش‌های بزرگ، نرده‌ها و برخی عناصر تکراری هستند. دود و گرد و غبار حالت مرموزی به DS داده‌اند که در کنار سایر حقه‌هایی مانند نورپردازی در Fear، سایه‌زنی دقیق و افکت‌های جالب، به این فضاهای زیبا و گیرا می‌افزایند. فضای سفینه از قهوه‌ای مایل به زرد تشکیل شده و لباس قهرمان بازی نیز با آثاری مانند Time Shift و Crysis تفاوت دارد. موتور گرافیکی بازی خیلی خوب طراحی شده است و می‌تواند جزئیات دقیق و زیبایی را مانند بافت‌های زره آیزاک به خوبی نشان دهد. از سطوح پرزرق و برق نیز خبری نیست و همه چیز به نوعی مرگ را برای شما تداعی می‌کند. لرزش دوربین با هر شلیک در جریان درگیری و همراه با حمله شدید دشمنان بر هیجان می‌افزاید و در کنار انیمیشن دشمنان و سکانس‌های پرهیجان که حالت چند لایه دارد یک ترس ماندگار ناب را خلق کرده اس.

● نگاه آخر

از ابتدا EA قصد داشت، یک بازی متفاوت و اسطوره‌ای بسازد و از این نظر موفق نیز شده است. وجود داستان قوی، حدود ۱۲ ساعت گیم‌پلی جذاب، ترس و وحشت در حد مرگ و فضاسازی ناب از دیگر ویژگی‌های DS است که EA را بیشتر و بیشتر به هدف خود نزدیک کرده.