۲۰ بهمن ۱۳۳۲ ـ مذاکرات نفت، رادیو دهلی و بی اعتمادی ایرانیان به رسانه های کشور - قضیه "خودی" و "ناخودی - بی خودی" در وطن ما!

فعالیت های مربوط به نفت ایران در سراسر بهمن ۱۳۳۲( ژانویه و فوریه ۱۹۵۴ و چهار - پنج ماه پس از براندازی ۲۸ امرداد) به اوج خود رسیده بود. دولت وقت (معروف به دولت کودتا) یک خارجی را به عنوان …

فعالیت های مربوط به نفت ایران در سراسر بهمن ۱۳۳۲( ژانویه و فوریه ۱۹۵۴ و چهار - پنج ماه پس از براندازی ۲۸ امرداد) به اوج خود رسیده بود. دولت وقت (معروف به دولت کودتا) یک خارجی را به عنوان کارشناس و مشاور نفتی خود استخدام کرده بود تا مردم باور کنند که در معاملات با کنسر سیوم مغبون! نخواهند شد.

نمایندگان و کارشناسان کمپانی های نفتی بلوک غرب - تشکیل دهنده کنسرسیوم نفت ایران! در طول بهمن ماه میان تهران و مناطق نفتی جنوب در رفت و آمد بودند.

ایرانیان که تجربه دوران حکومت دکتر مصدق و وجود نشریات و احزاب مستقل و فعالیت های سیاسی آزاد آنان را نسبت به گذشته روشنتر و به مسائل وطن حساس کرده بود به گزارشهای منتشره در رسانه های تهران اعتماد نداشتند و شبها اخبار را از بخش فارسی رادیوهای دهلی و مسکو می شنیدند. کودتاگران پس از برانداختن حکومت دکتر مصدق، سلاخی گسترده ای در نشریات به راه انداخته بودند و نشریات باقیمانده تهران به افراد مورد اعتماد دولت وقت (خودی ها) تعلق داشتند. قضیه "خودی" و "ناخودی - بی خودی" مسئله قدیمی ایران بوده است و تا کنار گذارده نشود تحولی به چشم نخواهد خورد.

به سبب حکومت نظامی در تهران، اصفهان و شهر های بزرگ دیگر و منع اجتماع غیر مجاز بیش از سه نفر، شبی نبود که ماموران به چند خانه که همسایگان و دوستان برای گوش کردن به اخبار رادیو دهلی جمع می شدند حمله ور نشوند و آنان را دستگیر و رادیو را ضبط نکنند. بخش فارسی رادیو دهلی در آن زمان وسیعا و به صورت بی طرفانه اخبار مربوط به ایران را پخش می کرد و « نهرو » زیر بار فشار سانسور آن نمی رفت. بسیاری از رهبران سیاسی وقت هند علنا گفته بودند که ژنرال زاهدی نماینده ایرانیان نیست که از جانب آنان سخن بگوید و از ما بخواهد که مطالب رادیو دهلی را محدود کنیم. تا زمانی که ایرانیان بخواهند و به این رادیو گوش کنند این رسانه به همین صورت به کار خود ادامه خواهد داد.