برگردانِ داستان «داش‌آکل» صادق هدایت به مازندرانی (گونه‌ی آملی)

علی فرشیدفر

دِشتِ شیرازِ چَک‌بنه‌زَن، دونسنه که داش‌آکِلا، کاکا رسّم، دیرِ سائه‌ سه، پائه‌چو ایاردنه. اتّا روز داش‌آکل، دِمیلِ قَوه‌خنه‌ی رَفِکْ‌سر، چَک‌چَکی نِیشت بیه، هَمون جِه که همیشه نِیشت بیه. وَرْدهِ قَوِسه رِ که وِنه سَر، قِرمز جِل دَکشی بیه، شِه پَلی بِشت بیه، سه اَنگیسی، یخ رِ، اوِ بادوکِ دِله، هی زوئه. ناخَلبتی کاکارسّم، دَرْ دِله بِمو. تَرزْ حِساب وِره هارشیه. هَم‌تی که وِنه بال، شالِ کَش دَیّه، بورده، دِیاری، رَفِک‌سر، هِنیشته. قَوه‌چیه شاگرد رِ بئوته:

«وَ وَ وَچه، اتّا چایی بیار هاشّم».

آوانوشت

dәšt-e širāz-e čak bәnә zan, dunәsәnә ke Dāš ?Ākәlā, Kā kā Rәssәm dir-e sāe se pā?e ču ?iyārdәnә. ?attā ruz, Dāš ?Ākәl, Dәmil-e γavә xәnә-ye rafәk sar, čak čaki, ništ biyә, hamun jә ke hamišә  ništ biyә. vardә-e γavәsә rә ke vәn-e sar γәrmәzә jәl da kәši biyә, še pali, bešt biyә, sә ?angisi, yax rә ?u-e bāduk-e dәlә hi zuә. nāxalbәti, Kā kā Rәssәm, dar dәlә bemu. tarәz hәsāb, vәrә hārәšiyә. hamti ke vәn-e bāl, šāl-e kaš dayyә, burdә, diāri, rafәk sar, hәništә. γavә či-e šāgәrd rә  bautә:  va va vačә ?attā čā?i biyār hāššәm.               

فارسی

همه‌ی اهلِ شیراز می‌دانستند که داش‌آکل و کاکا رستم سایه‌ی یک‌دیگر را با تیر می‌زدند. یک‌روز، داش‌آکل روی سکوی قهوه‌خانه‌ی دو میل، چُندک زده بود، همان‌جا که پاتوغِ قدیمیش بود. قفس کَرَکی که رویش شلّه‌ی سرخ کشیده بود، پهلویش گذاشته بود و با سه انگشتش، یخ را در کاسه‌ی آب می‌گردانید. ناگاه کاکا رستم از در درآمد، نگاه تحقیر‌آمیزی به او انداخت و همین‌طور که دستش پَرِ شالش بود رفت روی سکوی مقابل نشست. بعد رو کرد به شاگرد قهوه‌چی و گفت:

«به به بچّه، یه یه چای بیار ببینم».

 

برای مطالعه ادامه داستان به مازندرانی، فایل پیوست در پایین را دانلود و مطالعه کنید.

در راستای انتشار مطالب به‌زبانها و گویشهای متنوع ایران در وب‌سایت انسان‌شناسی و فرهنگ، صفحه فرهنگ مازندران نیز از این پس مطالب و یادداشتهایی را به مازندرانی منتشر خواهد کرد. علاقمندان به همکاری با این صفحه می‌توانند مطالب خود را به آدرس مدیر صفحه فرهنگ مازندران بفرستند:  [e-mail]

 

 

پیوست	اندازه
24074.doc	232.5 KB