آیین های کارگو

آنتونی گیدنز/ منوچهر صبوری

مسیر ترجمه: انگلیسی - فارسی
کارگاه ترجمه صفحه جدیدی است که از این پس در انسان شناسی و فرهنگ  به خوانندگان علاقمند و به ویژه جوانان امکان می دهد  دست به ترجمه آزمایشی بزنند و کار خود را با ترجمه های معتبری که ارائه می شوند مقایسه کنند. ترجمه های ارائه شده در این صفحه از ناشران و مترجمان و از نوشته های بسیار معتبر است ، با وجود این انتشار  متون در این صفحه به معنای پذیرش  کامل رویکردهای زبانی و برابر نهاده ها و شیوه های مترجم نیست.

مسیر ترجمه: انگلیسی به فارسی

حدود نیم قرن پیش، بعضی از جزیره نشینان غرب اقیانوس آرام شروع به ساختن مدلهای بزرگ چوبی هواپیما کردند. ساعتها کار با شکیبایی بسیار صرف ساختن آنها شد، اگرچه هیچ کس در آنجا هرگز هواپیمایی را از فاصله ی نزدیک ندیده بود. این مدلها برای پرواز در نظر گرفته نشده بودند؛ آنها برای جنبشهای مذهبی که از سوی پیامبران بومی هدایت می شدند اهمیت اساسی داشتند. رهبران مذهبی ادعا می کردند که اگر مناسک معینی انجام شود از آسمان "کارگو" خواهد رسید. کارگو اجناسی بود که مشاهده کرده بودند غربی ها برای استفاده ی خودشان به این جزایر می آوردند. آنگاه سفیدها ناپدید خواهند شد و اجداد مردمان بومی بازخواهند گشت. جزیره نشینان بر این باور بودند که چنانچه آیینها و مناسک معینی از روی ایمان و با خلوص نیت بع انجام رسانند، دوران تازه ای فرا خواهد رسید که طی آن آنها از ثروت مادی مهاجمان سفیدپوست بهره مند خواهند گردید در حالی که شیوه های زندگی سنتی خود را از هر نظر دیگر همچنان حفظ خواهند کرد.

چرا این "آیینهای کارگو" به وجود آمدند؟ آنها از برخورد بین عقاید و رسوم سنتی جزیره نشینان و شیوه های زندگی که بواسطه ی نفوذ غرب معمول گردیده بود نشأت گرفتند. ثروت و قدرت سفید پوستان آشکارا مشاهده می شد، و جزیره نشینان گمان می کردند اشیاء پرنده مرموزی که ثروتهایی را با خود می آوردند که مهاجمان از آن بهره مند می شوند منبع حقیقی این ثروتها هستند. از دیدگاه جزیره نشینان، منطقی بود که تلاش کنند بوسیله ی مناسک و شعایر مذهبی هواپیماها را تحت تسلط خویش در آورند. در عین حال، آنها در صدد بودند رسوم خود را که با ورود تازه واردان به خطر افتاده بود مورد حمایت قرار داده و حفظ کنند.

آگاهی جزیره نشینان از الگوهای رفتار و تکنولوژی غربی نسبتا اندک بود، آنها فعالیتهای اروپاییان را بر حسب باورها و بینش خودشان درباره ی جهان تبیین می کردند. از این لحاظ، واکنشهای ایشان همانند واکنشهایی بودند که پیش از دوران امروزی تقریبا در همه جا وجود داشت. حتی در تمدنهای بزرگ اعصار پیشین مردم تنها آگاهی مبهمی از شیوه های زندگی مردمان دیگر داشتند. هنگامیکه ماجراجویان و تجار غربی در قرنهای شانزدهم و هفدهم رهسپار نقاط دوردست جهان گردیدند، به کسانی که با آنها برخورد می کردند به عنوان «بربر» یا «وحشی» می نگریستند.

 

About half a century ago, some islanders in the Western Pacific began constructing elaborate large wooden models of aeroplanes. Hours of patient labour went into their construction, although no one there had ever seen a plane at close range. The models were not designed to fly; they were central to religious movements led by local prophets. The religious leaders proclaim that if certain rites were performed, "cargo" would arrive from the skies. Cargo consisted of the good westerners had been seen to bring into the islands for themselves. The whites would then disappear and the ancestors of the native peoples would return. The islanders believed that as a result of faithful observation of certain rites, a new era would arrive, in wich they would enjoy the material wealth of the white intruders while otherwise continuing their traditional ways of life.

Why did these "cargo cults" come into being? They originated in the clash between the traditional ideas and customs of the islanders and modes of life introduced through western influence. The wealth and power of the whites were plain to see, and the islanders assumed that the mysterious flying objects which delivered the riches enjoyed by the interlopers were the very source of such wealth. From the islanders point of view, it was logical to attempt to bring the aeroplanes under their own control by religious and ritual means. At the same time, they were seeking to protect and preserve their own customs threatened by the arrival of the new comers.

The islander's knowledge of western patterns of behavior and technology was relatively slight; they interpreted the activities of the Europeans in term of their own beliefs about, and outlook upon, the world. In this respect, their reactions were similar to those found almost everywhere before modern times. Even people in the great civilizations of previous ages had only a vague awareness of the ways of life of other peoples. When western adventures and merchants sailed off into remote parts of the globe in the sixteenth and seventeenth centuries, they regarded those with whom they came into contact as "barbarians" or "savages".

آنتونی گیدنز، 1376، جامعه شناسی، منوچهر صبوری، تهران، نی، صص 54-53