گلچین دلنوشته‌های رحلت پیامبر

رحلت پيامبر صلی الله علیه و آله را روز دوشنبه 28 صفر سال يازدهم هجرى قمرى واقع شد و جهان بشریت را در سوگ فروبرد. ایام سالگرد وفات حضرت محمد مصطفی (ص) را به تمامی مسلمان بخصوص شیعیان جهان تسلیت گفته و از شما دعوت می‌کنیم، دلنوشته‌های رحلت نبی اکرم (ص) را در وب بخوانید.

دلنوشته‌های رحلت پیامبر اکرم (ص)

با رحلت پیامبر عزیز اسلام، نه تنها مدینه بلکه تمام ملک وجود در اندوه و در عزا فرو رفت. رواست اگر آسمان و زمین خون گریه کنند؛ چرا که این داغ عزای قافله سالار انبیاست. با رحلت نبی اکرم شهر مدینه یکسره بلا شد و قومی برای غصب خلافت جمع شدند. از آن پس هرشب صدای ناله زهرا به گوش مردم مدینه می‌رسید. پس از آن بود که غربت زهرای مرضیه و علی مرتضی آغاز شد. غربت اهل بیت نشان از چه داشت غیر از ناسپاسی مردمان نسبت به پیامبری که وجودش برای آنان رحمت و برکت بود؟ پیامبری که آن همه سفارش اهل بیتش را کرده بود؟ پیامبر اکرم از همه اتفاقات پس از خود؛ از غم حیدر خیبر شکن، به آتش زدن خانه دخترش، فردای حسین و حسن، از حسین و بدن بی کفنش خبر داشت. او می‌دانست که آزردن بتول پس از رحلت رسول شروع جنایات کربلا خواهد بود. اشک از دیده فرو ریخت. روحش پر زد و دختر مظلومه او تنها ماند.

روز بیست و هشتم ماه صفر از غم انگیزترین روزهای تاریخ اسلام و مسلمین است در این روز غم و اندوه گویی آسمانیان هم مانند زمینیان اشک می‌ریزند و ماتم سرا هستند و مویه کنان یا محمد یا محمد می‌گویند، محمد (ص) رسول عشق و مهربانی و هدایت انسان‌ها از ضلالت و گمراهی به سرمنزل مقصود و سعادت بود.

در این روز جهان شاهد سالگرد رحلت بزرگترین انسانی است که بشریت در خود دیده است، والاترین پیامبری که از طرف پروردگار به عنوان «رحمة للعالمین» مبعوث شده است، ما از آن رسول عشق و رستگاری سخن به میان می‌آوریم که نسخه کامل بشریت و اسوه حسنه‌ای بود که تمامی رفتار و کردارش بیانگر تعالیم مکتب اسلامی بود.

صبر و شکیبایی بر هر مصیبتی نیکوست جز در غم فراق تو ای پیامبر خاتم(ص)، بی‌تابی و ناشکیبایی ناپسند است جز در اندوه شهادت تو، مصیبت رحلت تو چنان بزرگ است که هر مصیبتی پیش از تو و پس از تو ناچیز است، فقدان غم رفتن تو پشت اهالی ایمان را شکسته و عشق را داغدار کرده است، باور کن آسمان هم تاب غم فراق تو را ندارد و کمرش زیر داغت خم شده است.

در رحلت خاتم انبیا محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می‌گریند، عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می‌سرایند و ما نیز در رحلت آسمانی اش در سوگ می‌نشینیم و معراج وصالش را با حضرت دوست و رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می‌گوییم، نامت بلند و دینت پر رهرو، ای جاری‌تر از حیات در پیکر آدمی.

مصیبت درگذشت هر کس به قدر عظمت شخصیت اوست و از آن جا که در عالم آفرینش حدی به مقام حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه وآله) نمی‌رسد و ایشان گوهر بی همتای خلقت هستند، مصیبت وفات ایشان نیز بی مانند و استثنایی است، عظمت سنگینی و ناگواری فاجعه رحلت پیامبر خاتم به قدری اندوهناک است که در حقیقت درک ما از بزرگی این فاجعه عاجز و ناتوان است.

پدر و مادرم فدایت ای رسول خدا، با مرگ تو رشته‌ای پاره شد که در مرگ دیگران چنین قطع نشد و آن نبوت و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی بود، مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را تسلی دهنده است پس از مصیبت تو دیگر مرگ‌ها اهمیتی ندارد، از طرفی این یک مصیبت همگانی است که عموم مردم به خاطر تو عزادار شده اند، اگر نبود که امر به صبر و شکیبایی فرموده ای و از بی تابی نهی نموده ای آنقدر گریه می‌کردیم تا اشک‌هایمان تمام شود و این درد جانکاه همیشه در ما می‌ماند و حزن و اندوهمان دائمی می‌شد که همه اینها در مصیبت رحلت تو کم و ناچیز است.

سختی مصیبت رحلتت ای پیامبر خدا به قدری زیاد است که مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد اما ما با تکرار صلوات بر تو نور حضورت را در قلب خود احساس می‌کنیم، سلام و صلوات خداوند بر خاتم انبیاء و فخر انسان‌ها حضرت محمد مصطفی (صلیالله علیه وآله) و خاندان پاک و مطهر او باد.

ای رسول خاتم سلام و درود خداوند بر تو باد ای فرستاده خوبی‌ها،، ای مهربانترین فرشته خاک، تو از ملکوت آسمان به زمین فرا خوانده شدی تا انسان را با معنای واقعی اش آشنا کنی، تو آفتاب روشن حقیقت بودی در شام تیره زندگی، از مشرق دلها برآمدی و صدها افسوس که اکنون، آسمان تبدار غروب جانگداز توست.

آه خدایا کدامین زبان و کدامین قلم یارای بیان و نوشتن گوشه‌ای از غم عظمای رحلت سراسر حزن و اندوه پیغمبر گرامی اسلام، آن خورشید درخشان آسمان نبوت و چشمه جوشان تقوی را دارد، او که نمونه یک انسان کامل و دارای همه خصوصیات انسانی و اسلامی بود، کدامین قلم است که از تو به صورتی بایسته و شایسته یاد کند؟ یا محمد (ص)از رحلت تو چه بگوئیم و چه بنویسیم که براستی وصف این غم بزرگ، این رحلت جانگذار و وصف کبری و داهیه عظمی در توان کدامین قلم و کدامین بیان می‌گنجد؟

در روز رحلت پیامبر اعظم (ص)، اشک غم از دیدگان می‌ریزیم و بی تاب می‌شویم در سالروز رحلت ختم رسل (ص)، زخمی بزرگ در سینه داریم و چراغ آسمان خاموش گشته است و ای برگزیده درخشان خداوند در آسمان نبوت و رسالت اندکی بیا و بحال این عاشقان حق و سوختگان سرزمین ما نظری کن، ای پیامبر عشق و توحید، ای حبیب خدا ای یاور مظلومان وای چشمه جوشان ایمان و تقوی، گوشه چشمی بر جمع پریشان اهل بیت، دخت گرامیت در خانه سرور و بانوی دو جهان بینداز، ای پدر امت، ای رسول حق، پیکر افسرده زهرایت را در آغوش بگیر، اشکها را از دیدگانش پاک کن، دل شکسته ی زهرایت را تسلی بده، پهلوی شکسته اش را مرهم بگذار، گونه کبودش را نوازش کن، قلب شکسته اش را التیام بخشای، ای رسول خدا پیکر عرقه بخون مجتبی علیه السلام را از مقابل دیدگان ام ابیها دور کن، مگذار بدن تیر آلودش را نظاره کند، به او بگو که گریه را بس کند، بگو که فرزندش مهدی (عج) می‌آید، بگو که او از راه می‌رسد او می‌آید، او باید بیاید و انتقام خونها را بگیرد و شادمانی را بهمراه بیاورد.

ما بندگان ناتوان چگونه می‌توانیم در حق پیامبری که سراپا فضیلت و رحمت و منبع خیر و نیکی و بزرگواری است سخنی بگویم؟ آنچه که می‌گوییم قطره ای است از دریا، خوی پیامبر(ص) و رفتار آن بزرگوار و کردار آن حضرت سرمشق مسلمین و بلکه نمونه و الگوی عالی همه انسانها است و در حقیقت تجسمی از اسلام است.

یا محمد (ص) رحلتت پشت اهالی ایمان را شکسته است، در سالروز رحلت خاتم الانبیاء (ص) فرشتگان و عرشیان خون می‌گریند و عاشقان و رهروان طریق هدایت و سعادت با چشمانی اشک آلود مرثیه غم را می‌سرایند، تویی که نفس زندگی و امید و حرکاتت زندگی ساز بود، یا محمد (ص) در سالروز رحلتت دیده را با اشک سیراب می‌کنیم تا نور معرفت به ارزش‌های والای اسلامی و انسانی که تو پیام آور آن بودی در چشم‌هایمان افزون شود.

گروه فرهنگ و هنر وب