شکل‌نوین پیشنهادی برای شناسه‌های کتابشناسی مل‍ّی ایران

در کتاب «قواعد فهرستنویسی انگلوامریکن» سه قاعده با شماره‌های ۱.۰D۱، ۱.۰D۲ و ۱.۰D۳ هست که در آن‌ها، سه سطح برای توصیف کتابشناختی در یک فهرستبرگه ارائه شده. برای هریک از این سه سطح که از ساده به مرک‍ّب ارائه شده‌اند حد‌ّاقل عناصر اطّلاعاتی که در هر فهرستبرگه باید جای داده شوند مشخص شده. حسن استفاده از این سطوح این است که فهرستنویس در هر کتابخانه‌ای، بر حسب سطح تفصیلی که انتخاب می‌کند می‌داند که باید چه عناصری را در کتاب مورد فهرستنویسی جستجو نماید و به این ترتیب، کار فهرستنویسی بنیادی تا حدود زیادی، از یک سو آسان و از سوی دیگر، یکدست می‌شود. به‌ نظر نمی‌رسد که فهرستنویسی انجام‌شده در کتابشناسی مل‍ّی ایران که یکی از مراجع معتبر برای رونویسی از فهرستبرگه‌های آماده است چندان پایبند به این سطوح تفصیل باشد. نگارنده بر آن است این عدم پایبندی را نشان دهد و راه‌حل‍ّی برای استفاده از دو سطح پیشنهادی اول و دوم در شناسه‌های کتابشناسی مل‍ّی ایران که به صورت فهرستبرگهٔ کامل هستند، پیشنهاد کند.
سطوح تفصیل در «قواعد فهرستنویسی انگلوامریکن»

مسعود بهمن آبادی