بچه‌های جاسوس - SPY KIDS

سال تولید : ۲۰۰۱
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : الیزابت ایولن و روبرت رودریگس
کارگردان : روبرت رودریگس
فیلمنامه‌نویس : روبرت رودریگس
فیلمبردار : گیلرمو ناوارو
آهنگساز(موسیقی متن) : جان دبنی، دَنی الفمن، مارسل رودریگس، روبرت رودریگس و لوس لووس
هنرپیشگان : آنتونیو باندراس، کارلو گاگینو، الکس وگا، داریل سابارا، آلن کامینگ، تونی شالهوب، تری هچر، چیک مارین، رابرت پاتریک و ریچارد لینکلیتر
نوع فیلم : رنگی، ۸۸ دقیقه


̎کارمن̎ (وگا) و ̎جونی̎ (سابارا) خواهر و برادری هستند که در آرامش و صفا با پدر و مادرشان، ̎گره گوریو̎ (باندراس) و ̎اینگرید کورتس̎ (گاگینو) زندگی می‌کنند. ̎اینگرید̎ هر شب پیش از خواب برای بچه‌هایش داستان‌هائی به‌هم می‌بافد دربارهٔ زوجی عاشق، که در حقیقت جاسوس‌هائی بودند که برای دو جبههٔ متخاصم کار می‌کردند؛ و این ماجرا ادامه داشته، تا وقتی که ازدواج می‌کنند و خانه و زندگی‌ای تشکیل می‌دهند و بچه‌دار می‌شوند. اما مدت‌ها ̎کارمن̎ و ̎جونی̎ به عقلشان هم نمی‌رسیده که این ماجراها در واقع، ماجراهای زندگی پدر و مادر خودشان بوده است. ̎گره‌ گوریو̎ و ̎اینگرید̎ عاشق بچه‌هایشان هستند اما دلشان برای کسب و کار جاسوسی سابقشان لک زده و به همین جهت، خیلی زود به مأموریت جدیدی می‌روند. اما از آن‌جا که به فرزی و تند و تیزی سابق نیستند، بلافاصله ̎فیگان فلاپ̎ (کامینگ) اسیرشان می‌کند. ̎فلاپ̎، یک مجری رذل برنامه‌های کودکان است که خیال دارد با خلق شکل تکثیر شده و روباتیِ تک‌تک بچه‌های روی زمین، بر دنیا تسلط پیدا کند. وقتی سرسپرده‌های ̎فیگان̎، دنبال بچه‌های ̎کورتس̎ می‌آیند، این دیگر به ̎جونی̎ و ̎کارمن̎ بستگی دارد که در عین حال که در تلاش هستند تا پدر و مادرشان را نجات دهند، گیر آنان نیفتند.
● بچه‌های جاسوس، اکشن تخیلی تمام‌عیاری است که قاطعانه بر اهمیت خانواده تأکید دارد. فیلم رودرگس که در آن دو بچه به جاسوس‌هائی واقعی تبدیل می‌شوند تا دنیا را از دست نابغهٔ دیوانه‌ای نجات دهند، فانتزی‌های پهلوانی بچه‌ها را تجسم می‌بخشد و به اندازهٔ کافی چشم‌بندی‌های تکنیکی و جلوه‌های ویژه رو می‌کند تا رضایت دوستداران ویدئوگیم برآورده شود. این ̎جیمز باندِ̎ مخصوص بچه‌ها، آزادانه به فیلم‌های چند دههٔ اخیر اشاره می‌کند و عناصری از فیلم‌های ̎جیمز باند̎ی ̎آستین پوئرز̎، فیلم‌‌های سوپر قهرمانی و کمی هم ارجاعات ̎ویلی وانکا̎ئی را در هم می‌آمیزد. اما ضمناً موفق می‌شود اریژینال باشد چون بخش اعظم آن از نقاشی‌ها و فانتزی‌های دوران بچگی رودریگس الهام گرفته است. البته در مقابل آن همه چیزهای دیدنی، بعید است بچه‌ها برای داستانش اهمیت زیادی قائل باشند؛ حال آن‌که برای پدر و مادرهایشان، مهم، پیام اخلاقی فیلم است که با صدای بلند اعلام می‌کند که اعضاء خانواده باید با هم متحد باشند و از یکدیگر حمایت کنند. دنباله‌های فیلم در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳، به کارگردانی خود رودریگس، روی پرده رفتند.