وقتی ازم دوری دلبسته‌تر می‌شم!

پرسش: دختر 4 ساله ای دارم که شديدا به من وابسته است. يعنی اگر من بخواهم تا دم در خانه هم بروم بايد با من بيايد و با پدرش نيز نمي ماند. هر جايی من بروم مي رود. با وجودی که مادر و خواهرم نزديک من هستند و از نوزادی هر روز با آن ها بوده باز هم اگر نخواهم او را با خود به جايی ببرم بايد پنهانی بروم. ولی بعد از يکی دو ساعت بهانه گيری می کند. شبها بايد کنار من بخوابد.
پاسخ: شکل گيری سبک های دلبستگی در کودکان با اتفاقات و منش های مختلف والدين با ايشان انجام می گيرد. اينکه در حال حاضر کودک شما نوعی ترس از جدايی دارد و دائما خواستار اين است که مادر در کنارش باشد و نگران نبود اوست بسته به چگونگی شرايط خانوداه تا الان می تواند طبيعتا غيرطبيعی باشد.
بنابراين ضمن توصيه به در ارتباط بودن با يک مشاور جهت بررسی علت اين موضوع پيشنهاد می کنم که خواسته کودک را برای مدتی در عين اينکه رعايت می کنيد آرام آرام فاصله ايجاد کنيد البته کاملا تدريجی و نامحسوس. مثلا با هم که بيرون از خانه مثلا برای بازی و پارک می رويد چندروزی اينطور باشد که يک قدم دورتر از او به نسبت قبل باشيد و همينطور آرام آرام فاصله قدم ها را بيشتر کنيد تا کودک هم با اين دورتر شدن در عين اطمينان از حضور مواجه شود نه بطور ناگهانی که واکنش نشان دهد.
 
حتی در محيط خانه يا در مهمانی ها هم می توانيد آرام آرام اين کار را انجام دهيد، يعنی سعی کنيد او را با مفهوم دور بودن اما امنيت آشنا کنيد. اين فرايند حداقل نياز دارد که يک ماه به طول انجامد بنابراين اکيدا توصيه می کنم اين فاصله گذاری را سريع انجا م ندهيد.
برای عضویت در خبرنامه نی نی بان و اطلاع از بهترین و پربیننده ترین مطالب، کافی است یک بار فرم عضویت ما را از اینجا پر کنید.‬