دوقلوهایم با هم نمی سازند

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: دو قلوی دختر دارم که 18 ماهه هستند و ناهمسان هستند. اصلا با هم نمی‌سازند و یکی از قل ها خیلی موهای خواهرش را می‌کشد و هر وقت به خاطر کار زشتش دعوایش می‌کنم می‌رود و موهای خواهرش را می‌کشد و او را کتک می‌زند و من نمی‌دانم باید چه عکس‌العملی نشان بدهم. خواهش می‌کنم راهنمایی کنید.
پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روان شناس:
اول اینکه مادر باید شرایطی را که منجر به دعوا و کتک کاری می‌شود شناسایی کند و مراقب باشد آن موقعیت ایجاد نشود. در اینجا هنر، مهارت و حضور ذهن فعال مادر به کار می‌آید. وقتی قل ها با هم دعوا می‌کنند، آن قلی که دیگری را کتک می‌زند، از طرف یک بزرگ‌تر مورد سرزنش و تنبیه قرار گرفته و می‌خواهد تلافی ‌کند، پس از آنجایی که زورش به مادر نمی‌رسد به سراغ خواهر دوقلویش می‌رود و او را کتک می‌زند. بنابراین باید اول جلوی این اتفاق را بگیریم. اجازه ندهید شرایطی به وجود بیاید که دو تا قل با هم دعوا کنند یا حداقل میزان دعوا و درگیری آنها را کاهش بدهید.
دوم اینکه وقتی دو خواهر دوقلو با هم دعوا می‌کنند مادر باید هر دو نفر را تنبیه کند. هر دو نفر را از دیدن تلویزیون یا انجام کارهای دلخواه محروم کند. حتی قلی هم که مظلوم واقع می‌شود باید شامل تنبیه باشد. زیرا اگر ما بخواهیم فقط شروع کننده دعوا را تنبیه بکنیم او متوجه اشتباهش نمی‌شود. در نتیجه به مقاومت منفی و لجبازی می‌پردازد. حتی خشونت و خصومت او نسبت به خواهرش افزایش پیدا خواهد کرد. در صورتی هم که مدام جلو او را بگیرید و نگذارید خواهرش را کتک بزند، شروع به خودخوری می‌کند، به هم می‌ریزد و دچار استرس و تنش می‌شود که این برای او خوب نیست.
در مرحله سوم، راه صحیح بازی کردن را به آنها آموزش بدهید. وقتی آنها مشغول بازی هستند کنارشان بنشینید و بگویید این جور بهتر است که بازی کنید. حتی اجازه ندهید بازی‌هایی که منجر به دعوا می‌شود را ادامه بدهند. روش تعامل و بازی کردن را برایشان توضیح بدهید. نگذارید تعاملات این دو نفر منجر به درگیری و تنش بشود.
به یاد داشته باشید درگیری و دعوا بین بچه‌ها معمولا طبیعی است. بنابراین قدری صبوری به خرج بدهید. بعضی از دعواها و درگیری‌ها را نادیده بگیرید. در نظر داشته باشید شاید قلی که شروع کننده دعواست به ‌ظاهر این کار را شروع می‌کند. در واقع آن یکی قل زیر زیرکی او را اذیت و ناراحت می‌کند و او واکنش آشکار نشان می‌دهد. بعضی از بچه‌ها به‌ ظاهر آرامند و در حقیقت کاری را که دوست دارند به هر نحوی که هست انجام می‌دهند. ولی بعضی از بچه‌ها واکنش‌های آشکار دارند و رفتارشان بیشتر به چشم می‌آید. در حالی که در نهایت می‌بینید، در یک درگیری هر دو به یک اندازه مقصر هستند. بنابراین به‌ ظاهر رفتار زیاد توجه نکنید. شما واکنش کتک زدن و پرخاشگری را می‌بینید اما متوجه نیستید آن یکی رفتاری را انجام داده که عامل تحریک خواهرش بوده است. در هر صورت این مادر است که باید رابطه بین دو خواهر دوقلو را مدیریت کند. هیچ کدام از بچه‌ها نباید آسیب جسمی و مهم‌تر از آن روحی ببینند. در نهایت اگر اشتباه یکی از آنها کاملا آشکار بود و می‌بایست حتما مورد تنبیه قرار بگیرد، او را جلوی خواهرش تنبیه نکنید. ابتدا کودکی را که می‌خواهد تنبیه کنید از آن فضا خارج کنید و بدون حضور قل دیگر مورد سرزنش و تنبیه قرار بدهید. در هنگام تنبیه خشونت به خرج ندهید و حتما به یاد داشته باشید از آن یکی قل تعریف و حمایت نکنید. مثلا نگویید چرا خواهرت را کتک زدی؟ او که داشت بازی می‌کرد و به تو کاری نداشت! فقط کافی است بگویید: چرا خواهرت را کتک زدی؟ کتک زدن کار خوبی نیست. آدم نباید دیگران را کتک بزند. اسمی از آن یکی قل به میان نیاورید. فقط رفتار اشتباه را مورد سرزنش قرار بدهید نه خود بچه را. هرگز نگویید تو بچه بدی هستی چون این کار را انجام دادی. فقط بگویید این کار تو بد است. نگذارید بچه وارد مقاومت منفی و لجبازی بشود. در هنگام تنبیه اصلا به آن بچه دیگر اشاره نکنید.

اگر شما هم سوال دارید و در مدتی کوتاه به صورت رایگان پاسخش را می خواهید، به این صفحه بروید.