علت لنگیدن کودک، عوارض

لنگیدن کودک ممکن است به علت یک صدمه جزیی باشد که خود به خود بهبود می یابد و یا دچار اختلالی می باشد که نیازمند درمان سریع برای جلوگیری از معلولیت دائمی باشد. بنابراین هرگز لنگیدن کودک را نادیده نگیرید.

 

علت لنگیدن کودک

دلایل لنگیدن درصورتی که همراه با درد یا بدون درد باشد متفاوت است. به طور معمول شایع ترین علت لنگیدن یا اکراه از راه رفتن، درد است. در صورتی که لنگیدن همراه با درد باشد ممکن است به علت اختلالاتی که به یک مفصل، عضله یا استخوان پیرامون مفصل ران یا پیرامون پا مربوط است باشد. محل درد ممکن است گمراه کننده باشد، مثلا اختلال در مفصل ران ممکن است موجب درد ران یا زانو شود. لنگیدن کودک بدون درد ممکن است به دلیل یکی از عارضه های زیر رخ دهد:

نابرابر بودن طول دو پا، یکی از استخوان ها ممکن است در هنگام تولد کوتاه باشد.
اختلالی در طناب نخاعی یا فلج مغزی که منجر به ضعف عضله یک طرف بدن می شود.

دررفتگی مادرزادی مفصل ران در صورتی که دیر متوجه آن شوند.

 

انحنای ستون فقرات یا کژپشتی
اختلال عضلانی یا دستگاه عصبی یا هر دو، باعث ضعف عضلات یا عدم هماهنگی عضلانی می گردد، که موجب اشکالاتی در راه رفتن می شود.

گاهی لنگیدن، جزیی از مشکلات رفتاری است که در اثر مشکلات عاطفی یا روانی در کودک به وجود می آید.

 

عوارض لنگیدن
در صورتی که علت لنگیدن درمان شود مشکل نیز از بین می رود. در مواردی که علت را نمی توان درمان کرد مانند نابرابر بودن طول پاها یا ضعف عضلانی، اشکال در راه رفتن ممکن است در تمام عمر ادامه یابد.
درمان لنگیدن
در صورتی که فرزندتان در حین راه رفتن شروع به لنگیدن کرد او را نزد پزشک ببرید. کودک معاینه خواهد شد و ممکن است آزمایش خون، عکسبرداری یا سونوگرافی یا هر دو برای تشخیص علت مشکل انجام شود.
دکتر را خبر کنید:
تب، بروز جوش در بدن، داغ و متورم شدن مفاصل علایمی هستند که می توانند نشانه عفونت استخوانی یا مفصل باشند و باید در صورت مشاهده این علایم فوراً با پزشک تماس بگیرید و کودک نیازمند درمان فوری است.
کودک ممکن است به یک متخصص اطفال یا جراح ارتوپد ارجاع شود و به منظور انجام آزمایش یا مشاهدات در بیمارستان بستری شود. نوع درمان بستگی به علت صدمه دارد. در صورتی که صدمه جزیی باشد ظرف چند روز بهبود خواهد یافت.