تنبیه‌ بدنی، چاره جیغ زدن کودک نیست

ایسنا :یک روان شناس با اشاره به اینکه جیغ زدن یکی از راه‌های کودکان برای رسیدن به خواسته‌هایشان است، تصریح کرد: والدین در ابتدا نسبت به جیغ زدن کودک خود مقاوت نشان می دهند اما در صورت ادامه دادن به این رفتار توسط کودک، خواسته‌های وی را اجابت می‌کنند به طوری که برای جیغ زدن به او جایزه می‌دهند.

با تاکید بر این که فرآیند کسب هویت در کودکان از 18 ماهگی تا 3 سالگی اتفاق می‌افتد، گفت: در این سنین کودکان خود را می‌یابند و خواسته‌هایشان خودنمایی می‌کند و در صورت عدم پاسخ دهی والدین، کودک برای دستیابی به هدف خود شروع به جیغ زدن می‌کند.

این روانشناس در رابطه با علل جیغ زدن کودکان در سن 18ماهگی تا 3 سالگی، افزود: تا قبل از 18 ماهگی کودک تنها نیازهای فیزیولوژیک دارد اما در سن 3 سالگی خواسته‌های فردی پیدا می‌کند به این صورت که اسم خود را می‌شناسد و می‌داند به عنوان مثال این توپ مال او است.

وی با اشاره به اینکه کودکان در سن 3 سالگی با رفتارهایی از جمله دعوا کردن و جیغ زدن می خواهند وسایل اطراف مال آنها باشد، ادامه داد: بعد از 3 سالگی کودکان باید برای بیان درخواست‌های خود دست از جیغ زدن بردارند اما متاسفانه به دلیل رفتارهای نادرست والدین معمولا نه تنها این رفتار در کودک متوقف نمی شود بلکه شدت می‌یابد.

دکتر غفار تبریزی با اشاره به اینکه جیغ زدن یکی از راه های کودکان برای رسیدن به خواسته هایشان است، تصریح کرد: والدین در ابتدا نسبت به جیغ زدن کودک خود مقاوت نشان می دهند اما در صورت ادامه دادن به این رفتار توسط کودک، خواسته‌های وی را اجابت می‌کنند به طوری که برای جیغ زدن به او جایزه می‌دهند.

وی ادامه داد: برخی اوقات وسیله‌ای دست کودک است و مادر می خواهد از او بگیرد اما وقتی کودک شروع به جیغ زدن مي‌كند مادر از گرفتن وسیله منصرف می‌شود که این کار هم در واقع تقویت منفی است و کودک با جیغ زدن به خواسته‌اش می‌رسد.

این روان شناس با اشاره به اینکه خواسته‌ها و جیغ زدن کودکان 1.5 تا 3 ساله تا حدودی منطقی است، گفت: والدین نباید واکنش شدیدی در قبال این خواسته‌ها از خود نشان دهند و باید بپذیرند جیغ زدن در این سن از مراحل تکامل فرزندانشان محسوب می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه کودکان بعد از سن 3 سالگی رشد عقلانی پیدا می‌کنند و تا حدودی مفاهیم را متوجه می‌شوند، بیان کرد: کودکان در این سن به راحتی می‌توانند حرف بزنند بنابراین بهتر است در این سن با یک متخصص روان پزشک مشورت کرد ضمن اینکه باید در مراحل رفتار درمانی با او برخورد مناسبی شود تا جیغ زدن را کنار بگذارد.

احساس عجز در بیان برخی کلمات، کودک را مستعد جیغ زدن می‌کند

دکتر غفاری با اشاره به اینکه تنبیه بدنی کودک هیچ کمکی در تربیت وی نمی‌کند، افزود: بسیاری از والدین از جیغ زدن‌های کودک عصبی می‌شوند و او را کتک می‌زنند اما این کار درست نیست و تنها باعث شدت یافتن این رفتار در او می‌شوند بنابراین اگر والدین بیش از حد نسبت به جیغ زدن کودک حساس هستند و نمی‌توانند بی تفاوت باشند بهتر است رفتار او را پیش بینی کنند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر اینکه یکی از معضلات امروز جامعه ما نگهداری کودکان نزد پدر و مادر بزرگ و از علل لوس شدن آنها است، گفت: باید به کودک اعلام شود که اینجا خانه مادر بزرگ است و قانون را مادر بزرگ تعیین می کند اما در خانه ما مادربزرگ نیست و هر چه ما بگوییم قانون است البته سپردن کودکان به مهدها و نگهداری آنها توسط والدین بهترین روش برای تربیت فرزندان است.

این متخصص روان شناسی در خصوص اینکه احساس عجز و درماندگی، گیجی و سردرگمی، حسادت، گرسنگی، خستگی یا کسالت و بیماری از علل جیغ زدن کودکان محسوب می‌شود، اظهار داشت: کودکان گاهی نسبت به مساله‌ای احساس خوب یا بدی دارند. در این هنگام او سوار يك اسب آهني است كه می تازد و مدام فرياد مي كشد که در اين مواقع بهترين كار برای او دادن تنقلات يا خوابيدن است.

وی ادامه داد: کودک در بیان بعضی از کلمات احساس عجز و ناتوانی می‌کنند که ذهن را مستعد برای جیغ زدن می سازد یا گاهی کودک هنگامی که شما با تلفن صحبت می‌کنید شروع به جيغ زدن مي‌كند چون او احساس می‌کند که دیگر به او توجهی ندارند.

دکتر غفاری تصریح کرد: روش‌هایی از جمله بی‌اعتنایی به کودک و اين كه به او بگویید بیشتر از این از تو انتظار دارم از راه‌های مناسب برای جلوگیری از جیغ زدن کودکان محسوب شود.

این روانشناس در پایان خاطرنشان کرد: توصیه می‌شود والدین کودکان 2 ساله به جیغ زدن کودک خود بی تفاوت باشند و کاری نکنند که جیغ زدن تبدیل به نوعی بازی برای کودک با بزرگترها شود.