شما از آینه می ترسید

اگر از آن دسته افرادی هستید که از آینه فراری بوده و حتی صبح که از خواب بیدار می شوند, هم فکر دیدن دوباره چهره شان در آینه آزارشان می دهد, خوب است بدانید در این مورد تنها نیستید و افراد دیگری هم هستند که به این احساس دچارند

اگر از آن دسته افرادی هستید که از آینه فراری بوده و حتی صبح که از خواب بیدار می‌شوند، هم فکر دیدن دوباره چهره‌شان در آینه آزارشان می‌دهد، خوب است بدانید در این مورد تنها نیستید و افراد دیگری هم هستند که به این احساس دچارند.

● آمار چه می‌گوید؟

بیشتر از ۹۰ درصد زنانی که بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی قرار دارند، از دیدن تصویر چهره خود در آینه بیزارند. این افراد از نوعی هراس شدید و غیرمنطقی رنج می‌برند که متخصصان آن را سندرم وحشت از آینه در سنین میانسالی نامگذاری کرده‌اند. براساس این تحقیقات تنها ۹ درصد از زنان بالای ۵۰ سال از دیدن تصویر خود در آینه احساس رضایت می‌کنند و ۹۱ درصد باقی مانده از دیدن چهره خود در آینه خوشحال نیستند.

● چرا اعتماد به نفس پایین می‌آید؟

تغییرات ناشی از افزایش سن به کاهش اعتماد به نفس ظاهری زنان می‌انجامد. در حقیقت آرزوی نهفته بسیاری از زنان میانسال این است که‌ ای کاش می‌توانستند شکمی صاف‌تر، اندامی ورزیده‌تر و کلا وزن کمتری داشته باشند. سوزان کوئیلیام که یک روان‌شناس است در این‌باره می‌گوید: «این تحقیق نشان‌دهنده این است که تعداد زنانی که از سندرم میانسالی و ترس از نگاه کردن به آینه رنج می‌برند، رو به افزایش است. مسئله اینجاست که این زنان بسیار ناشاد و ناراضی هستند و مدام خودشان را زیر ذره‌بین قرار داده و تحقیر می‌کنند.

● وقتی ظاهر از باطن مهم‌تر می‌شود

در واقع در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی، داشتن یک زندگی خانوادگی، تثبیت موقعیت کاری و کسب موفقیت‌های شغلی و رسیدن به درجه‌ای از هوشمندی باعث آرامش درون بسیاری از زنان می‌شود، در این میان تنها موضوع ناراحت‌کننده اینجاست که چنین رضایتی درباره وضعیت بدنی و ظاهری شان وجود ندارد.

شاید دلیل این مسئله به تفکر غالب جوامع برگردد. ما در عصری زندگی می‌کنیم که زیبایی زنان صرفا در جوانی آنها خلاصه می‌شود و رسانه‌ها نیز به‌طور مداوم چنین تصوری را بین اذهان عمومی جا انداخته و تقویت می‌کنند.

● چرا میانسالان نامرئی می‌شوند؟

این تفکر تا جایی پیش می‌رود که در دوران میانسالی زنان احساس می‌کنند نامرئی شدند و به آنها توجهی نمی‌شود و گمان می‌کنند دیگر همه جذابیت‌شان را از دست داده‌اند، بنابراین نسبت به این مسئله حساس می‌شوند و همین امر ممکن است به ایجاد هراس‌هایی از جمله ترس افراطی از نگاه کردن به چهره‌شان منجر شود. تمایل به تغییر ظاهر از طریق عمل‌های جراحی یا رژیم‌های شدید لاغری هم از عوارض نامرئی شدن در سنین میانسالی است.

● آینه شکستن خطاست...

با این اوصاف اگر احساس کردید شما هم به نوعی با این ترس دست به گریبانید، این‌طورها هم نیست که فکر کنید دنیا به پایان رسیده و هیچ راه علاجی برای خلاصی از این وضعیت وجود ندارد. مسئله مهم در اینجا این است که باید بخواهید این ترس را کنار بگذارید و بدانید کنار گذاشتن ترس‌تان نباید به‌دلیل اجبار یا خواست دیگران باشد. بهترین کسی که می‌تواند در کنار گذاشتن این وحشت به شما کمک کند، خودتان هستید. بنابراین باید به این نتیجه رسیده باشید که این وضعیت مخل انجام فعالیت‌های روزانه و از سوی دیگر برهم زننده آسایش و آرامش شماست و می‌توانید با غلبه بر آن از زندگی‌تان بیشتر لذت ببرید.

نکته : یکی از اقدامات موثر در این مورد، ایجاد ارتباط بین احساس منفی‌ای که دارید و یک احساس مثبت یا کاری است که از آن لذت می‌برید پس کاری کنید که ذهن‌تان بین حس ترسی که دارید و یک اتفاق یا احساس خوب ارتباط ایجاد کند

● ترس را دور بزنید

برای رهایی از شر این ترس لزوما نباید به سمت انواع دارو یا روش‌های بیرونی رفت چرا که اگر بخواهیم به چنین روش‌هایی بسنده کنیم، زدن ماسک بر صورت ساده‌ترین راه‌حل است! بهترین راه‌ها برای مقابله با چنین ترسی، روش‌هایی است که فرد را از درون برای کنار گذاشتن و مقابله با این وحشت آماده کند. همه ما روزانه راهکارهایی برای آرامش بخشیدن به‌خود می‌شنویم و می‌خوانیم؛ از جمله نفس عمیق کشیدن، جلوگیری از قرار دادن خود در موقعیت‌های ناخوشایند و... اما کسانی که اینگونه ترس‌ها را به‌طور واقعی تجربه و لمس کرده‌اند می‌دانند هر چقدر هم می‌خواهند این کارها را انجام دهند باز هم ترس از خواسته آنها قوی‌تر عمل کرده و حتی مانعی می‌شود برای اقدام به شروع این‌گونه اقدامات؛ بنابراین شاید دانستن راهکارهایی دیگر بتواند برای کمک به کسانی که با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، مفید باشد.

● چه کسانی می‌ترسند؟

این ترس هم مانند سایر وحشت‌ها و در اصطلاح پزشکی آن فوبیاها در موارد زیادی ریشه در گذشته و خاطره‌ای بد دارد، اما نمی‌توان آن را به تمام موارد سرایت داد و ممکن است در بعضی افراد به‌صورت تدریجی و بدون خاطره‌ای بد از گذشته به‌وجود آید.

برای تشخیص این‌که چه کسانی در معرض این نوع ترس هستند آزمون‌هایی وجود دارد که با پاسخ به سؤالات آنها می‌توان این بیماری را شناسایی کرد اما تشخیص ساده‌تر این است: نگاه‌کردن به آینه یا حتی فکر این‌که قرار است این کار را انجام دهید نگران‌تان می‌کند؟ ترجیح می‌دهید در روز به دفعات کمتری دست و صورت خود را شسته و ترجیحا این کار را جایی انجام دهید که آینه نداشته باشد؟ هنگام مسواک زدن به هر جایی خیره می‌شوید به جز آینه؟ دچار تپش قلب می‌شوید و احساس می‌کنید قلب‌تان از حد معمول سریع‌تر می‌تپد؟ اگر جواب این سوالات مثبت است، شاید بد نباشد این علائم را جدی گرفته و برای کاستن از آنها تلاش خود را شروع کنید. اما در یک دسته‌بندی کلی می‌توان افرادی را که مستعد رسیدن به این مرحله هستند، این‌طور برشمرد:

کسانی که بنا به شرایط اجتماعی یا فردی خود بیش از سایرین آمادگی پذیرش انواع ترس‌ها و نگرانی‌ها را دارند.

شخصیت‌هایی که نسبت به تمام مسائلی که برای‌شان پیش می‌آید حساسیت بالاتری نسبت به سایر دارند.

کسانی که با کمبود آدرنالین در بدن‌شان مواجه هستند.

● چگونه خودمان را بپذیریم؟

مورد مهم دیگر، پذیرفتن خودتان است و شرایط کنونی که در آن قرار دارید. با این مسئله کنار بیایید که گذر زمان تغییرات طبیعی خودش را به همراه دارد و همان‌طور که از دوره‌های مختلف خردسالی به کودکی، نوجوانی و جوانی رسیده‌اید و هر دوره با تغییرات مخصوص آن سن همراه بوده است، حالا به میانسالی رسیده‌اید و نمی‌توانید با زمان و تغییرات طبیعی که همراه خود می‌آورد مبارزه کنید؛ و البته این را هم فراموش نکنید که پذیرفتن شرایط به آن معنا نیست که مراقبت‌های معمول و لازم را فراموش کرده و از توجه به‌خود غافل شوید. مهم‌ترین نکته‌ای که باید به‌خود یادآور شوید این است که شما سنین خامی و ناپختگی جوانی را پشت سر گذاشته‌اید و برای مورد توجه بودن باید زیبایی و توانمندی‌های درونی‌تان را به رخ بکشید.

● راه حل چیست؟

از آنجا که این احتمال وجود دارد که در اثر یک اتفاق ناخوشایند ترس از آینه در شما به‌وجود آمده باشد پس حالا وقتش رسیده با راهکاری متقابل به مبارزه با آن برخیزید. ابتدا شاید تصور کنید این کار بی‌اثر بوده و فایده‌ای ندارد اما کمی صبر داشته باشید، به مرور زمان حس خوبی در شما ایجاد خواهد شد و ذهن، کار خودش را خواهد کرد.

برای این منظور ابتدا ببینید کدام کار، فکر یا حس به شما احساس خوشایندتری نسبت به سایر موارد مشابه می‌دهد. سپس آن را انتخاب کرده و بین آن گزینه و زمان نگاه کردن به آینه ارتباط و همزمانی ایجاد کنید. شنیدن موسیقی مورد علاقه، پوشیدن لباسی که دوست دارید، مکالمه تلفنی با کسی که به شما آرامش می‌دهد و... می‌توانند پیشنهادهایی باشند که برای‌تان موثر واقع شوند. به یاد داشته باشید وقتی قرار است این کار را انجام دهید، باید با تمام وجود بر احساس مثبتی که ناشی از فعالیت مورد علاقه‌تان است تمرکز کنید و آن احساس خوشایند را در تمام سلول‌های‌تان راه دهید.

● آخر خط

با تمام این‌ها، اگر با گذر زمان احساس کردید حس ترس از نگاه کردن به آینه همچنان در شما وجود دارد و موفق نشدید به تنهایی با آن مبارزه کنید، حتما با یک روان‌شناس یا روانپزشک مشورت کنید.

سیب سبز

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir