پالایش عزاداری ها از انحرافات

بار دیگر ماه محرم فرا رسیده و سرتاسر ایران در عزای شهدای کربلا سیاه پوش شده است انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران مفتخر هستند که در پرتو نهضت عاشورا شکل گرفته اند و بنیانگذار این نظام شعار « خون بر شمشیر پیروز است » را از تعالیم نهضت عاشورا و ماه محرم فرا گرفت و در جان ملت ایران جاری ساخت و به مردم گفت این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگهداشته است

بار دیگر ماه محرم فرا رسیده و سرتاسر ایران در عزای شهدای کربلا سیاه پوش شده است . انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران مفتخر هستند که در پرتو نهضت عاشورا شکل گرفته اند و بنیانگذار این نظام شعار « خون بر شمشیر پیروز است » را از تعالیم نهضت عاشورا و ماه محرم فرا گرفت و در جان ملت ایران جاری ساخت و به مردم گفت این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگهداشته است .

زنده ماندن اسلام با نهضت عاشورا که بیان روشن آن در جمله معروف پیامبر گرامی اسلام « حسین منی وانا من حسین » تجلی یافته است با شناخت صحیح اهداف امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا رابطه ای مستقیم دارد. در زیارت امام حسین خطاب به آنحضرت عرض می کنیم « اشهدانک قداقمت الصلوه و آتیت الزکاه و امرت بالمعروف و نهیت عن المنکر » . برپا داشتن نماز و زکات و زنده و پویا نگهداشتن امر به معروف و نهی از منکر کار بزرگ امام حسین علیه السلام است و خود آنحضرت نیز در خطبه هائی که به هنگام سفر به کربلا خواندند بر جلوگیری از انحراف دین خدا از مسیر صحیح اصلاح امور مسلمین و زنده نگهداشتن امر به معروف و نهی از منکر تاکید کردند « ... انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی اریدان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر » .

بدین ترتیب از نظام جمهوری اسلامی این انتظار وجود داشت که عزاداری ها و مجالس مربوط به عاشورا و کربلا را از زنگارهای جهل و خرافه و تحریف پاک نماید چهره درخشان محرم و صفر را به مردم بنمایاند و با این کار به آشنا شدن هرچه بیشتر مردم با اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم کمک شایانی بعمل آورد. رسیدن به چنین آرمان بلندی از یکطرف به مبارزه بی امان با فرصت طلبان و سو استفاده کنندگان از محرم و صفر و کوتاه کردن دست های پلید آنان از حریم امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا نیاز دارد و از طرف دیگر با ترویج معارف اصیل و عمیق دینی براساس مکتب اهل البیت علیهم السلام ملازم است .

در سالهای اخیر متاسفانه این رسالت مهم به فراموشی سپرده شده و میدان برای تاخت و تاز فرصت طلبان و سواستفاده کنندگان و سوداگران بشدت خالی شده است . شاید در تاریخ عزاداری ها در طول ۱۳۰۰ سال گذشته کمتر بتوان انحرافاتی همانند آنچه اکنون در مجالس و محافل مذهبی اعم از عزاداری و جشن ها مشاهده می شود را پیدا کرد.بی محتوا شدن اشعار و مراثی و مدایح استفاده از ابزارهای حرام یا انحرافی کشیده شدن به طرف غلو آلوده شدن به خرافات انجام حرکات زشت و سطحی کردن دین خطرهائی هستند که اکنون گریبانگیر مجالس و محافل مذهبی می باشند و این درست همان چیزی است که جامعه را از انقلاب و مبانی و آرمانهای نظام حکومت دینی دور میسازد. باتوجه به آنچه اکنون بر مجالس و محافل مذهبی ما حاکم شده است جامعه ما نه تنها به طرف شعار « خون بر شمشیر پیروز است » به پیش نمی رود بلکه با سرعت درحال فاصله گرفتن از محتوای نهضت عاشورا است . این وضعیت حتی مجالس ختم و یادبود که هر روز صدها مورد آن در نقاط مختلف کشور برگزار می شود را نیز تهدید می کند.

این مجالس اکنون به عرصه ای برای تاخت و تاز مداح نمایان بی سواد که مروج خرافات هستند تبدیل شده و قرآن و موعظه در آنها مهجورند. در قدیم مجالس فاتحه محل قرائت قرآن و موعظه دینی بودند و اگر چند دقیقه ای به یک مداح فرصتی داده میشد او هم بهترین اشعار را در موعظه و یادآوری مبدا و معاد میخواند که با مجالس فاتحه متناسب بود. امروز متاسفانه از این مواعظ عمیق قرآنی و روائی خبری نیست و مداح نمایان بیسواد این قبیل مجالس را به جولانگاه مطالب انحرافی و عوام پسندانه خود تبدیل کرده اند.

مجالس عزاداری محرم اکنون در بسیاری موارد گرفتار مشکلات عمیقی از قبیل رقابت های ناسالم مظاهر خرافی ریاکاری پشتوانه های مالی حرام و مشکوک و مزاحمت های شدید برای مردم هستند. این قبیل مجالس قطعا به جای آنکه آثار مثبتی در جهت تحقق اهداف نهضت عاشورا داشته باشند مردم را از خود گریزان می کنند و نسبت به دین بدبین می نمایند و در دراز مدت به ابزاری دردست دشمنان اسلام تبدیل خواهند شد به ویژه آنکه تعدادی از همین مداحان به خود اجازه می دهند در مسائل سیاسی نیز دخالت کنند و با تبدیل شدن به ابزار یک گروه به گروه دیگر بتازند و محافل دینی را به سیاست بازی آلوده نمایند.

سوگمندانه باید اعتراف کرد که اکنون علیرغم فراوانی مجالس و محافل عزاداری به ندرت می توان مواردی را پیدا کرد که مطالبی که در آنها مطرح می شوند مفید و سازنده و در جهت اهداف شهدای کربلا باشند. نظام جمهوری اسلامی قطعا نمی تواند از کنار این وضعیت اسفناک و این تهدید بالقوه بی تفاوت عبور کند.

چاره کار در اینست که علمای روشن ضمیر و دلسوز ملاحظات را کنار بگذارند و به رسالت دینی خود عمل کنند و در برابر انحرافات بایستند. با وحدت کلمه ی علمای دینی است که می توان در برابر تهدیدهائی که از ناحیه تحریف های رایج در مجالس و محافل دینی اکنون دین و انقلاب و نظام اسلامی را تهدید می کند ایستاد و با سالم سازی آنها این تهدید را به فرصت تبدیل کرد.