از عرش آمدی و زمین آبرو گرفت

حکایت فاطمه زهرا(س) حکایت عشقی است که در دلهای تمام آنهایی که ذره‌ای از محبت ائمه اطهار را دارند ریشه دوانده. حکایت محکمات قرآن است. حکایت کوثر و تطهیر نور است. حکایت ام ابیهای …

حکایت فاطمه زهرا(س) حکایت عشقی است که در دلهای تمام آنهایی که ذره‌ای از محبت ائمه اطهار را دارند ریشه دوانده. حکایت محکمات قرآن است. حکایت کوثر و تطهیر نور است. حکایت ام ابیهای پیامبر است. حکایت حریم دل مولاست و در یک کلام حکایت حمایت از مولای ولایت است.

فاطمه(س) را نمی‌شود ترسیمش کرد. اصلا شاید نباید ترسیمش کنیم. بانویی که هجده بهار بیشتر ندیده اما به اندازه ۱۴ قرن، وجودش، شخصیت‌اش، زندگی‌اش، شهادتش و مزارش پر از رمز است و پر از سِر. سِری که خدا نهاد تا دل من و تو آرام نگیرد و در هیاهوی زندگی و روزمر‌گی‌هایمان و دائما بدنبال عطر یاس بدویم تا نخ چادرش را گم نکنیم و به بیراهه نرویم.

فاطمه نزیست و به شهادت نرسید که فقط من و تو گهگاهی آه بکشیم و بگوییم: «در تمام تاریخ یک زن زمین خورد که کمر همه دنیا شکست» نه اینکه تنها بر سر و سینه بکوبیم و فریاد « وا اما وا اما » سر دهیم این غصه‌ها و سوختن‌ها تنها گوشه‌ای از دلتتنگی‌های من و تو را آرام می‌کند.

فاطمه(س) خلق شد تا آسمان و زمین خلق شود و تمام خصلت‌های ناب خدا مثل عشق، بخشش، محبت، شهامت و رشادت اجازه نفس کشیدن پیدا کنند. فاطمه خلق شد تا از حسین(ع) درس رشادت و آزادگی یاد بگیریم، از حسن(ع) درس صبر و سکوت و از زینب(س) صبوری بر مصائب. فاطمه(س) خلق شد تا...

مریم یارقلی