پنجشنبه, ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 9 May, 2024
کوتاه سخنی با سرآیشی از احمد شاملو
کوه ها با هم اند و تنهایند
همچو ما با همان و تنهایان
این قطعه ی کوتاه از احمد شاملو از قطعاتی است که دارای بن مایه ای انتقادی و اجتماعی است . مهمترین رویکردی را که می توان به این قطعه داشت ،رویکردی ایجاز محور است که قطعه ی مذکور را با نوعی دینامیسم زبانی مواجه ساخته است و نه استاتیک زبان . این قطعه از احمد شاملو از زبان ایجاز بهره می جوید و با التفات به موسیقی درون قطعه که توام با زبان ، اندیشه و معناست بی گمان سرآیش شاعر را تک تاز و تعمیم پذیر کرده است . زبان شعر شاعر در این قطعه زبان اشارت نیست بلکه زبان عبارت است . البته نه آن زبان عبارتی که برای نثر تعیین شده است بلکه زبان عبارتی که به معنی مانند کردن است . مانند کردن یا به تعبیری همان صنعت تشبیه در این قطعه به زیبایی لحاظ شده است .
تشبیه کردن کوه ها را به آدم ها (جامعه) که اگر چه در باطن وظاهر فی نفسه بایستی با هم باشند ولی با هم نیستند . این تشبیه ناب با بهره گیری از مولفه های تشبیه صورت می گیرد که شامل مشبه ، مشبه به و ادات تشبیه است . دیگر صنعت ادبی صنعت تشخیص است که در این قطعه با رویکردی مفهوم محور وفرآرونده رقم می خورد . چه این که تشخص دادن به واژه ها از سوی شاعر و کار کشیدن از این واژه ها بسیار ماهرانه و هوشمندانه صورت می گیرد . به گونه ای که این انسان ها هستند که از خصیصه ی تنهایی بهره مند می شوند ولی شاعر برای کوه ها نیز با هم بودن و تنها بودن را لحاظ می کند . و دیگر در این قطعه آن که در ابعادی از حیث معنا مقابل بنی آ دم اعضای یکدیگرند ....از شیخ مصلح سعدی شیرازی است ! دیگر نوعی پارادکس معنایی است که شاعر در این قطعه ی کوتاه می آفریند . پارادکسی که با دو واژه ی هم و تنها شکل می گیرد که فی نفسه نقطه ی مقابل هم می باشند اما شاعر چنان با زیرکی این تضادها را با هم آشتی می دهد که پیامی پر معنا را برای جامعه تصویر می کنند . دیگر نکته بینش بلند شاعر است .
این بینش توام با آگاهی فرمیک شکل می گیرد . چرا که د رظاهر کوه ها سلسله وار در کنار هم قرار می گیرند ولی هر کوهی برای خود کوهی است و دیگر این که کوه ها از یک جنس اند و حتا اگر در کنار هم ، نباشند باز درون بینی ذات شهود دارند و به بیانی ساده تر نوعی هم ذات پنداری و هویت مداری این کوه ها را با هم همراه می کند . کوه ها در این قطعه یک معنی نزدیک دارند و یک معنی دور (ایهام)و در هر دو معنی شاعر موفق نشان داده است . بنابراین زبان شاعر در این قطعه کوتاه زبان ایجاز است . زبان ایجاز زبانی است که بدنبال ارائه ی اندیشه و معنایی بهرچه بلند در بافت زبانی کوتاه تر است . زبان ایجاز اسلوبی است که بیش ترین اندیشه را با کم ترین واژکان ارائه می دهد نه با بیشترین واژگان کم ترین اندیشه را . اندیشه در زبان ایجاز دارای قلمرو وسیعی است و بستر این قلمرو واژه ها ی محدود هستند ! بنابراین قطعه مذکور از احمد شاملو زبان ایجاز است با شاخک هایی تعیین شده که تصاویری بکر و آموزند را با بهره گیری از زیر لایه های معنایی به جامعه منتقل می کند .
عابدین پاپی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران رهبر انقلاب انتخابات دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی روز دختر رافائل گروسی رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی حجاب مجلس انتخابات مجلس
قتل تهران پلیس هواشناسی شهرداری تهران وزارت بهداشت بارش باران آموزش و پرورش سیل فضای مجازی سلامت قوه قضاییه
گاز دولت مالیات خودرو قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا مسکن حقوق بازنشستگان ایران خودرو بازار خودرو بانک مرکزی
نمایشگاه کتاب تهران نمایشگاه کتاب تلویزیون کتاب محمدمهدی اسماعیلی سینمای ایران سریال دفاع مقدس سینما تئاتر موسیقی رسانه ملی
دانشجویان دانش بنیان اینوتکس
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا رفح روسیه حماس حمله به رفح نوار غزه ترکیه
فوتبال رئال مادرید استقلال پرسپولیس لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ لیگ برتر بازی ذوب آهن لیگ برتر ایران نساجی لیگ برتر فوتبال ایران
اینترنت تبلیغات اپل عیسی زارع پور سامسونگ ناسا گوگل آب مایکروسافت نوآوری
هندوانه آسم سنگ کلیه بیماران خاص کمردرد ناباروری بیمه سبزیجات اعتماد به نفس