هواشناسی سیاره های کهکشان راه شیری

انسان در صورتی که روزی بخواهد به یکی از سیاره های سامانه خورشیدی سفر کند, مانند سفرهای زمینی ابتدا باید از شرایط آب وهوایی آنجا آگاه شده و خود را برای مقابله با آن آماده کند

انسان در صورتی‌که روزی بخواهد به یکی از سیاره‌های سامانه خورشیدی سفر کند، مانند سفرهای زمینی ابتدا باید از شرایط آب‌وهوایی آنجا آگاه شده و خود را برای مقابله با آن آماده کند.

دانشمندان در سرتاسر جهان در تلاش هستند نیروهایی را برای سفرهای فضایی به سیاره‌های مختلف در آینده‌ای نه چندان دور آماده کنند، پروژه‌ای که برای اجرای آن باید از جزئیات بالایی از سیستم فیزیولوژیکی بدن گرفته تا ساختار سیاره‌ها در سامانه خورشیدی مطلع باشند، شرایط آب‌وهوایی سیاره‌ها نیز یکی از مواردی است که آگاهی از آن بسیار حیاتی است:

- عطارد: نوزاد سامانه خورشیدی سیاره‌ای که کمترین فاصله را از خورشید دارد و همچنین کوچکترین سیاره سامانه خورشیدی یعنی سیاره «عطارد» هیچ اتمسفری ندارد از اینرو پیش‌بینی شرایط آب‌وهوایی آن بسیار دشوار است. با این همه در صورتی‌که فردی قصد سفر به این سیاره را داشته باشد به او اعلام می‌شود که متناسب با نقطه‌ای که قرار است بر روی آن فرود بیاید، خود را خوب گرم نگه دارد و یا اینکه مقدار زیادی ضدِ آفتاب با SPF۵۰ مصرف کند زیرا درجه حرارت هوا در این سیاره از منفی ۱۸۳درجه تا ۴۲۷درجه سلسیوس در میان دو قطب سوزان و منجمد عطارد متغییر است.

- ونوس: داغ‌ترین سیاره سامانه خورشیدی و دومین جرم داغ در این سامانه پس از خورشید سیاره «ونوس» است، در این سیاره هیچ شانسی برای فرار از ابری که آسمان را فراگرفته وجود ندارد. این سیاره با داشتن اتمسفری مملو از دی‌اکسیدکربن، نیتروژن و اسیدسولفوریک از داخل شدن کوچکترین پرتوهای نور خورشید جلوگیری می‌کند. البته تجربه این فضای خفه و گرفته هرگز با فشار بالایی که ۹۲ برابر فشار اتمسفری زمین است، برابری نمی‌کند. بهتر است کسی که به این سیاره سفر می‌کند، برای مقابله با حرارت ۴۸۰ درجه‌ای ونوس راهی بیابد.

- مریخ: شاید این سیاره در گذشته بارندگی‌هایی داشته، اما امروز بازدیدکنندگان باید برای سفر به مناطق قطبی این سیاره از تجهیزات یخ‌نوردی استفاده کنند، باید انتظار دیدن طلوع و غروب آبی رنگ خورشید را داشته باشند و با دیدن عبور توفانهای شنی از افق در جایی پناه بگیرند.

- مشتری: سیاره عظیم مشتری از «هلیوم» و «هیدروژن» ساخته شده‌اند و ۳۱۸ برابر زمین است و همچنین نسبت به انرژی که از خورشید دریافت می‌کند، انرژی بیشتری رها می‌کند. توفان‌ها در این سیاره نیروهای پرفشاری هستند که هلیوم را به مایع تبدیل کرده و منجر به بارش باران‌های شدید و وزش بادهای سریع با سرعت ۳۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌شوند. جدا از این شرایط نامناسب آب‌وهوایی، در صورتی‌که کسی بتواند به این سیاره سفر کند باید درباره ابرهای آمونیاکی نیز کمی احساس نگرانی داشته باشد.

- زحل: این سیاره نیز تقریبا از گاز ساخته شده است. دومین سیاره بزرگ سامانه خورشیدی به هیچ‌وجه مکانی قابل اقامت نیست زیرا در آن باد با سرعت ۱۸۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌وزد، حرارت در هسته آن بالای ۱۴۷۲۷ درجه سلسیوس است و لایه‌ای یخی به ضخامت ۱۰ کیلومتر آن را پوشانده است. آسمان این سیاره همواره از ابرهایی از آمونیاک، هیدروژن و هلیوم پوشانده شده و هر ۳۰ سال یکبار توفانی بزرگ به نام «لکه بزرگ سفید» در آن رخ می‌دهد، که در زمان وقوع این توفان‌ها بهتر است کسی نزدیک این سیاره نشود.

- اورانوس: آب‌وهوای این سیاره گازی و یخی کاملا توفانی پیش‌بینی می‌شود، سیاره‌ای که سومین سیاره بزرگ سامانه خورشیدی بشمار می‌رود، ابرهای آبی رنگ متان آسمان این سیاره را فرا گرفته‌اند و به بازدیدکنندگان پیشنهاد می‌شود در صورت سفر به این سیاره برای مقابله با سرمای منفی ۱۹۷درجه‌ای از لباس‌های حرارتی استفاده کنند.

- نپتون: دورترین سیاره سامانه خورشیدی که آشکارا سردترین آنها نیز بشمار می‌رود، سردی که تا از منفی ۲۲۴ درجه سلسیوسی بودن آن مطلع نباشید به عمق سرمای آن پی نخواهید برد. این سیاره گازی که از هسته‌ای یخی برخوردار است شرایط آب‌وهوایی مشابه اورانوس خواهد داشت تنها با درجه حرارتی غیرقابل تحمل‌تر. دیگر اینکه سرعت باد در این سیاره بعضا به ۲۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.