قلعه گیاهان

در موفقیت اولین نسخه از بازی «گیاهان علیه زامبی ها» هیچ تردیدی نیست افراد فراوانی در اقصی نقاط جهان با این بازی ساعات لذت بخشی را سپری کرده اند

عنوان انگلیسی بازی: Plants vs Zombies: Garden Warfare پلتفرم: X۳۶۰، Xbox One ناشر: Electronic Arts سازنده: PopCap سبک: تیراندازی سوم شخص امتیاز: ۷

در موفقیت اولین نسخه از بازی «گیاهان علیه زامبی ها» هیچ تردیدی نیست. افراد فراوانی در اقصی نقاط جهان با این بازی ساعات لذت بخشی را سپری کرده اند.

نسخه دوم بازی نیز هر چند سخت تر شده اما بخوبی نسخه اول است، البته شاید اصلی ترین دلیلی که مانع فراگیر شدن آن مانند شماره اول بازی شده، سیاستی است که EA در قبال فروش بازی اتخاذ کرده است. به هرحال چند ماهی از عرضه «گیاهان علیه زامبی ها ۲» روی پلتفرم های iOS و Android می گذرد و حالا شاهد انتشار اسپین ـ آفی از این مجموعه برای کنسول های مایکروسافت هستیم. قطعا گیمرهای کژوال از تبدیل شدن یکی از بازی های محبوب شان به عنوانی تیراندازی سوم شخص ـ که باب دل هاردکور گیمرها باشد ـ دل خوشی ندارند، اما زمانی که از زاویه دیگری به این بازی که به صورت آنلاین باید تجربه شود نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که از جنبه ظاهری و سبک گرافیک، نبرد باغچه بخوبی توانسته رویه ای جدا از نمایش خشونت های رایج در این سبک را پی بگیرد.

حتی اگر به عمق آن نگاه کنید، با عناصری آشنا از بازی های قبلی این مجموعه برخورد خواهید کرد که اینک فقط از زاویه دید جدیدی نمایش داده می شود. یکی از ایرادهایی که به بازی وارد است، مشخص نکردن تکلیفش با خود است! یعنی این که نبرد باغچه با آن که سبکی کاملا هاردکور را برگزیده، اما تلاش کرده است بخشی از مخاطب های کژوال و قدیمی خود را نیز پای بازی بنشاند؛ در نتیجه به منظور ساده کردن تجربه بازی برای این افراد، بخشی از مکانیک های حیاتی این سبک مثل دویدن سریع، مبارزات تن به تن و مهمات محدود حذف شده که متاسفانه کیفیت گیم پلی را تحت الشعاع قرار داده است.

گیم پلی بازی خالی از باگ نیست، بعضا پیش می آید بازیکنان به کاراکترها یا محیط گیر می کنند، جنازه ها از روی زمین محو نشده و فضا را بشدت اشغال می کنند و استفاده از بعضی توانایی ها آن قدر نیازمند زمان بندی دقیق است، که کوچک ترین لَگ در بازی استفاده از آنها را کاملا بی حاصل می کند. حالا این را در نظر داشته باشید که ما همین طوری هم در ساده ترین بازی ها با لَگ عجین شده ایم تا چه برسد به «نبرد باغچه» که می خواهد حجم زیادی از اطلاعات را به صورت آنلاین از سرور دریافت کرده یا در آن نگه دارد! برای آن که بازی جذابیت داشته باشد، شاهد کلاس های متنوع و کاراکترهایی هستیم که به مرور با تلاش های بازیکن در دسترس قرار خواهد گرفت. اما مدهای محدودی که پاپ کپ برای بازی در نظر گرفته، فرصت دیدن تنوع در گیم پلی و ارزش تکرار بازی را کاهش داده است.

«نبرد باغچه» فقط دو مد رقابتی دارد؛ Team Vanquish و Gardens & Graveyards. اولی در واقع همان مد تیم دث مچ است که این روزها در تمام بازی های تیراندازی آنلاین وجود دارد و برنده تیمی است که در زمان تعیین شده ، تعداد بیشتری از افراد دشمن را کشته باشد.

مد دوم نیز شبیه Capture بتل فیلد است یعنی زامبی ها با حمله به باغ گیاهان کنترل نقاط مشخصی روی نقشه را به دست آورده و در مقابل، گیاهان نیز از قلمرو خود دفاع کرده یا آنها را باز پس بگیرند. گرچه بعضی از قوانین اختیاری این مد مثل این که با هر بار مردن، سلامت تان اضافه می شود یا استفاده از آپ گریدها و کاراکترهای آزاد شده قفل می شود در تلاش بوده اند تجربه ای جدید خلق کنند که اتفاقا جذابیت بازی را کمتر می کند؛ اما در نهایت تفاوتی در واقعیت امر و اصالت مدهایی که در بازی وجود دارد، نمی کند.

اگر شنیدید کسی از نبرد باغچه تعریف کرد، بدون شک بخش عمده ای از لذت او با مد G & G به دست آمده است. نقشه ها، تم و فضاهای منحصر به فردی دارند و نقاط قابل تسخیر در مناطق جذابی از نقشه قرار دارند که درگیری بر سر آنها را از یک زد و خورد مختصر به نبردهای عظیم و سنگین بدل کرده است.

هر نقشه نیز یک ماموریت نهایی برای زامبی ها دارد، مانند این که پنج تای آنها موفق شوند داخل عمارت باغ بروند یا این که ریشه های یک گل آفتابگردان بزرگ در گلخانه را نابود کنند. این مد چند ساعتی شما را حسابی مشغول می کند اما متاسفانه زمانی فرا می رسد که از حمله و دفاع کردن نقاط مشخص در تعداد محدودی نقشه، خسته می شوید و اولین مد بازی که قبلا به آن اشاره شد نیز برای پر کردن این خلأ کافی به نظر نمی رسد.

Garden Ops نام یکی دیگر از مدهای بازی است که در آن چهار بازیکن باید با همکاری یکدیگر در برابر ده موج حمله زامبی ها که مرتب سخت و سخت تر می شود، مقاومت کنند. پس از این که شما با دوستان خود چند مسابقه آنلاین شرکت کرده باشید، این مد حرف چندانی برایتان نخواهد داشت البته بجز زامبی های گنده و باس مانندی که هر از گاهی سر و کله شان پیدا می شود یا بعضی از موج ها که به نحوی خاص متفاوت با دیگران طراحی شده اند.

یکی از ویژگی های جذاب بازی، تلفیق مکانیک های سبک دفاع از قلعه با تیراندازی سوم شخص است. در هر نقشه نقاط مشخصی وجود دارد که هر دو تیم می توانند گیاهان یا زامبی هایی را در آنها قرار دهد که به صورت خودکار به دشمنی که در نزدیکی شان باشد، حمله می کنند. بخش اعظمی از محتواهایی که «نبرد باغچه» ارائه می کند، پشت درهای خرید درون بازی قفل شده است. بخش های شخصی سازی، ارتقای سلاح ها و حتی کاراکترهای جدید هر کلاس فقط با پرداخت واحد پولی که با انجام بازی به دست می آیند، قابل خرید است. تازه آن زمان هم شما نمی توانید هر چیزی را که می خواهید انتخاب کنید، بلکه تعدادی کارت در بازی وجود دارد که باید چشم بسته آنها را بخرید و ببینید که از روی شانس چه چیزی به شما تعلق می گیرد. «گیاهان علیه زامبی ها: نبرد باغچه» خوبی ها و بدی ها و در راس آنها تکراری شدن را دارد اما تا قبل از آن که کاستی های بازی شما را از ادامه تجربه آن دلسرد کند، چند ساعتی را با لحظات شاد و خوب بازی سرگرم خواهید بود.

مجید رحمانی