حمایت از نقش اقتصادی زنان روستایی

تركیب هرم جمعیتی كشور به گونه ای است كه قریب به نیمی از جمعیت را زنان تشكیل می دهند

براساس آمار نفوس و مسكن در سال ،۷۵ از مجموع ۶۰ میلیون و ۵۵ هزار و ۴۸۸ نفر جمعیت كشور ۲۳ میلیون و ۲۶ هزار و ۲۹۳ نفر در روستاها ساكن هستند كه از این تعداد ۱۱ میلیون و ۴۲۱ هزار و ۳۲۱ نفر آنان را زنان روستایی تشكیل می دهند؛ یعنی ۶/۴۹ درصد قشری كه نقش مؤثری در تولیدات روستایی دارند.

آنچه ما را بر آن داشت تا واگویه ای در جمعیت كشور داشته باشیم، نقش بسیار مهم و حیاتی زنان از جمله زنان روستایی در بهبود اقتصاد كشور است.

در خراسان بزرگ (۳ استان) از مجموع ۶ میلیون و ۴۷ هزار و ۶۶ ۱نفر، ۲ میلیون و۶۲۲ هزار و ۱۳۴ نفر در مناطق روستایی ساكنند كه از این میزان رقمی معادل یك میلیون و ۳۲۸ هزار و ۹۲۸ نفر آن را زنان روستایی تشكیل می دهند (بیشتر از ۵۰ درصد).

زنان روستایی در سطح كشور عموماً و در خراسان خصوصاً در طول سالیان پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن در دوران دفاع مقدس، بازسازی مناطق جنگی، كمك به آوارگان عراقی، افغانی، زلزله رودبار، قزوین، قاین، بم و ... حضوری چشم گیر داشته و كارنامه بسیار درخشانی از خود به جای گذاشتند. زنان روستایی دوشادوش مردانشان در مزارع، باغات، صحراها، بیابانها به كار و تلاش پرداخته و ضمن تربیت فرزندان سالم و صالح با ارتقاء سطح رفاه اجتماعی روستا، بهداشت و ... و افزایش درآمد، نقش تعیین كننده ای در اقتصاد خانواده ایفا می نمایند.

نقش پویای زنان روستایی بی ادعا، گمنام، صبور و در عین حال شجاع و جسور ایفا می شود.آنان در سخت ترین شرایط اقلیمی (سردی و گرمی) با مشكلات عدیده، كمترین توقع و دوشادوش و حتی جلوتر از مردان گام برمی دارند تا نشان دهند كه تلاش سبزشان سهم بالایی در اقتصاد خانواده داشته و دیگران نیز از حاصل دسترنجشان بهره مند می گردند. آیا وقت آن نرسیده از چنین قشر معززی تقدیر به عمل آید؟!

اگرچه تاكنون اقدامات جسته و گریخته ای در راستای تجلیل و تكریم از زنان روستایی صورت گرفته لیكن این اقدامات برنامه ریزی شده و هدفدار نبوده است. دستگاههای فرهنگی، تبلیغاتی و ترویجی چون صدا و سیما و رسانه ها بخصوص نهادها و اداراتی كه وظیفه مندی روستایی دارند باید با ارائه برنامه مدون در جهت ایجاد تشكیلاتی در روستاها برای زنان و دختران شاغل روستایی با هدف حمایت از اشتغال مولد و افزایش سطح سواد، بهداشت این نیروها، اقدام نمایند. این چنین تشكیلاتی كه می تواند تحت عناوین مختلفی از جمله خانه زنان روستایی، كانون زنان روستایی و... ایجاد شود می تواند با ترتیب برنامه های متنوع فرهنگی، آموزشی، ترویجی و تبیینی و ضمن تجلیل از زنان نمونه روستایی بستر رشد و تعالی این قشر محروم را فراهم آورند.

امید است سازمان مدیریت و برنامه ریزی باید با تعیین ردیف اعتباری به این اقدام پسندیده جامه عمل پوشیده در جهت حمایت مادی و معنوی از زنان شاغل روستایی گام بردارد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، دولت و شوراهای اسلامی روستاها می توانند این نیت خیرخواهانه را با وحدت و همدلی جامه عمل بپوشانند.