۱۵ اکتبر ۱۹۲۷ ـ رسیدن نخستین چاه عراق به نفت - ساخت و پاخت آمریکا و انگلستان بر سر نفت خاورمیانه - ضعف کشورهای دارنده نفت

۱۵ اکتبر سال ۱۹۲۷ نخستین چاه عراق درکرکوک به نفت رسید و دشواری های این کشور ازجمله چند کودتا و جنگ داخلی نتیجه همین نفت بوده که هنوز ادامه دارد. «دین آچسن» دولتمرد آمریکایی، دستیار …

۱۵ اکتبر سال ۱۹۲۷ نخستین چاه عراق درکرکوک به نفت رسید و دشواری های این کشور ازجمله چند کودتا و جنگ داخلی نتیجه همین نفت بوده که هنوز ادامه دارد. «دین آچسن» دولتمرد آمریکایی، دستیار روزولت در دوران جنگ دوم، وزیرامور خارجه حکومت ترومن و متوفا در ۱۲ اکتبر ۱۹۷۱ (در ۷۸ سالگی) که از وی به عنوان معمار سیاست خارجی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم نام می برند در خاطرات خود (ادبیات صوت و تصویر ــ نوارهای۴، ۵ و ۱۳) متذکر شده است: اواخر تابستان ۱۹۴۱ (اواخر شهریور ۱۳۲۰ ـ ماهی که ایران اشغال نظامی شد) قرارگذاشتیم که پس از پایان جنگ جهانی دوم، نفت ایران کماکان در اختیار انگلستان، نفت سعودی در اختیار آمریکا و نفت عراق و نفت احتمالی کویت در کنترل هر دو دولت آمریکا و انگستان باشد که در دهه بعد با ملی شدن نفت ایران به دست دکتر مصدق، این موازنه برهم خورد و آمریکا مجبور شد دست انگلستان را در نفت همه منطقه خاورمیانه بازتر بگذارد و ... که کودتای عبدالکریم قاسم ــ ژنرال چپگرا ــ در عراق در سال ۱۹۵۸ که به سلطنت (دست ساز انگلستان) در آن کشور پایان داد یک بار دیگر این موازنه را که پس از ساقط شدن حکومت مصدق به نوعی تازه (ایجاد کنسرسیوم نفت ایران) برقرار شده بود برهم زد و ....

بسیاری ازاندیشمندان اقتصاد و جامعه شناسی «نفت» را عامل ثبات و سعادت کشورهای صادر کننده آن ندانسته و دلائل متعدد برای اثبات این فرضیه ارائه داده اند. از جمله، چون درآمد دولتهای صادرکننده نفت عمدتا از این کالای تاحدی رایگان (اصطلاحا: درآمد باد آورده!) است به گرفتن مالیات از مردم توجه زیاد ندارند؛ بنابراین مانند کشورهای دیگر، خود را پاسخگوی مردم نمی دانند که این بی اعتنایی، عملی مغایر دمکراسی واقعی است. همچنین، در این کشورها چون هزینه تسهیلات رفاهی عمدتا از درآمد نفت تامین می شود، مردم ضعف های دمکراتیک را درک نمی کنند. به علاوه، در این کشورها سوء استفاده از معاملات دولتی، اختلاس و فساد اداری بیشتر است و به همین جهت هم رقابت و مبارزه برای کسب مقامات دولتی که اصطلاحا «جنگ بر سر کسب قدرت» خوانده می شود زیاد است و ....

×

‹›