اسكار بازیگری ۲۰۰۷ تعلق می گیرد به

برای تماشاگران عادی تا زمانی كه اواخر ژانویه نامزدهای اسكار معرفی نشده اند, رقابت هیچ معنایی ندارد, اما در مورد تماشاگران جدی تر این طور نیست هر سال از اواخر پاییز با به نمایش درآمدن فیلم های جدیتر, بحث در این زمینه بالا می گیرد و طبعا بخش زیادی از این بحث ها متوجه رشته بازیگری است

● پیش بینی برای دریافت جایزه اسكار آغاز می شود

برای تماشاگران عادی تا زمانی كه اواخر ژانویه نامزدهای اسكار معرفی نشده اند، رقابت هیچ معنایی ندارد، اما در مورد تماشاگران جدی تر این طور نیست.هر سال از اواخر پاییز با به نمایش درآمدن فیلم های جدیتر، بحث در این زمینه بالا می گیرد و طبعا بخش زیادی از این بحث ها متوجه رشته بازیگری است.

مساله دیگر این است كه بازیگران، چه مرد و چه زن، چطور در بخش بازیگری با هم رقابت می كنند. اینكه مثلا مریل استریپ (شیطان پرادا می پوشد) یا فورست ویتكر (آخرین پادشاه اسكاتلند) را باید در رشته بازیگر اصلی مورد ارزیابی قرار داد یا در بخش بازیگر مكمل؟ این تصمیمی است پیچیده و در عین حال شخصی.در نهایت این بسته به خود بازیگر است كه تصمیم بگیرد خود را كجا قرار دهد.

هر چند مدیران تبلیغاتی، كارگزاران و مشاوران در زمینه اسكار عموما یك نظر دارند و اغلب انتخاب آنها كاملا مشخص است.برندگان اسكار سال گذشته ـ فیلیپ سیمور هافمن (كاپوتی) و ریس ویترسپون (قدم زنی در مسیر) پیش بینی بر این بود كه این دو بازیگر برنده اسكار می شوند و در نهایت نیز این اتفاق رخ داد.چطور می توان با فیلمی رو به رو شد كه هیچكس در آن نقش اصلی ندارد؟تكلیف خیلی از فیلم ها روشن است، اما همیشه این طور نیست.

سال گذشته فیلم «تصادف» بدون هیچ ستاره درجه یك جایزه «بهترین گروه بازیگری» را از طرف انجمن بازیگران آمریكا دریافت كرد. شرایط طوری بود كه خیلی سخت می شد از میان بازیگران پرشمار فیلم كه همه حضوری تقریبا در یك حد داشتند، كسی یا كسانی برای رقابت در اسكار انتخاب شوند، هر چند ساندرا بولاك، تندی نیوتن و دان چیدل بیشتر به چشم می آمدند و در نهایت هم تنها مت دیلن در بخش بهترین بازیگر نقش مكمل مرد نامزد شد.به گزارش مهر معمولا استودیوها از بازیگران می خواهند تمایلات شخصی خود را نادیده بگیرند و اگر تعیین شد در بخش بازیگر نقش مكمل رقابت كنند این مساله را بپذیرند، اما این اتفاق همیشه نمی افتد.

در مورد اولین فیلم از مجموعه «ارباب حلقه ها»، نیولاین و مشاوران این استودیو در زمینه اسكار پیشنهاد كردند یان مكلن، بازیگر نقش شخصیت عاقل و مهربان گندالف، در بخش بهترین بازیگر نقش مكمل رقابت كند.انتخابی عاقلانه به نظر می رسید.

مكلن در این فیلم سه ساعتی نقشی كوتاه داشت. شخصیت او قهرمان داستان نبود، ضمن اینكه هیچكس پول نداده بود فقط او را ببیند. اما آن طور كه می گویند، مكلن كه خود را شایسته رقابت در بخش بازیگر نقش اصلی می دید با این تصمیم استودیو به شدت مخالفت كرد. خیلی ها با او صحبت كردند تا نظرش را عوض كند و راضی به این كار شود. او پذیرفت و در نهایت نامزد هم شد، هر چند میدان رقابت را به جیم برودبنت (آیریس) واگذار كرد.

اگر در یك فیلم بیش از یك بازیگر نقش اصلی حضور داشته باشد، چه باید كرد؟از آنجا كه در بیشتر فیلم ها یك بازیگر نقش اصلی مرد حضور دارد، كار برای بازیگر زن آن فیلم دشوار می شود. نمونه آن جنیفر كانلی در «یك ذهن زیبا» است. بدون شك، او در آن فیلم بازیگر نقش اصلی زن بود، با این حال تردیدی وجود نداشت كه كانلی در بخش نقش مكمل رقابت خواهد كرد، آن هم به دو دلیل:

۱ ـ راسل كرو ستاره «یك ذهن زیبا» بود در حالی معرفی هر دو آنها برای نقش اصلی می توانست یك زیاده روی باشد و احتمالا كار رای دهندگان را به خاطر حضور كرو سخت كند. اینجا بود كه یونیورسال تصمیم زیركانه ای گرفت. آن دو را از هم جدا كرد تا رای دهندگان راحت تر تصمیم بگیرند.

۲ ـ نقش كانلی آنقدر مهم و مدت حضورش روی پرده به قدری طولانی بود كه عملا دیگر بازیگران بخش بازیگر نقش مكمل زن را تحت الشعاع قرار می داد. هر چند، كمیت همیشه مهمتر از كیفیت نیست. به یاد داشته باشیم در ۱۹۹۹ جودی دنچ فقط با سه دقیقه حضور در «شكسپیر عاشق» توانست اسكار بهترین بازیگر نقش مكمل زن را به خود اختصاص دهد. با این حال اگر رای دهندگان در انتخاب نامزدها دچار تردید شوند، مدت زمان حضور می تواند كمك كند.

امسال هم چند سناریو جالب به چشم می خورد.مدت حضور فورست ویتكر در «آخرین پادشاه اسكاتلند» به مراتب كمتر از میزان حضور جیمز مك آووی است، بازیگری تازه از راه رسیده و توانا كه نقش یك پزشك اسكاتلندی را بازی می كند كه سر از اوگاندا درمی آورد و با عیدی امین، دیكتاتور این كشور دوست می شود. با این حال در بیشتر نقد هایی كه بر فیلم نوشته شده، نقش آفرینی ویتكر چنان مورد تحسین قرار گرفته كه به نظر می آید فاكس سرچ لایت ترجیح دهد او در بخش بازیگر نقش اصلی مرد رقابت كند.

مساله دیگری كه این كار را توجیه می كند سابقه كاری ۲۵ ساله اوست. ویتكر با وجود درخشش در فیلم هایی مثل «پرنده» و «بازی گریه آور» هرگز نامزد اسكار نشده است. بنابراین حضور او در بخش بازیگر نقش اصلی فرصتی است برای تجلیل از یك دوران كاری كه نقش مكمل نمی تواند حق مطلب را درباره اش ادا كند.اگر پای یك ستاره مطرح در میان باشد چه باید كرد؟این نكته به خصوص در مورد «شیطان پرادا می پوشد» مصداق دارد. بدون تردید، آن هاتاوی شخصیت مركزی فیلم در بیشتر صحنه هاست. هر چند حضور مریل استریپ آن قدر مسحوركننده است كه با وجود تمام بحث هایی كه در فاكس در مورد انتخاب برای اسكار شد، استودیو به این نتیجه رسید كه مردم به خاطر استریپ به سینما می آیند. پس قرار گرفتن نام او در میان نامزدهای نقش اصلی منطقی است.