فصل پاییز

اندک اندک، شاپرکهای قشنگ
از میان باغ و صحرا می روند
می شکوفد غنچه غم در دلم
چون پرستوها از اینجا می روند

رنگ سرخ از گونه گل می رود
رنگ زردش بی قرارم می کند
اندک اندک، باغ بی گل …

اندک اندک، شاپرکهای قشنگ

از میان باغ و صحرا می روند

می شکوفد غنچه غم در دلم

چون پرستوها از اینجا می روند

رنگ سرخ از گونه گل می رود

رنگ زردش بی قرارم می کند

اندک اندک، باغ بی گل می شود

باغ بی گل غصه دارم می کند

با دلی غمگین دبستان می روم

دوستم نرگس صدایم می کند

می نشاند بوسه ای بر گونه ام

بوسه ای از غم رهایم می کند

با لبی پرخنده می گوید به من

اندک اندک، کوچه پرگل می شود

لاله و نرگس دبستان می روند

مدرسه چون باغ سنبل می شود

علی سرخ رو از ساری