دوستی و گذشت

موش کوچولو برادرش را خیلی دوست داشت اما برادرش گاهی کارهایی می‌کرد که باعث عصبانیت او می‌شد. برای مثال رادیوی موش کوچولو را برمی‌داشت و دیگر آن را به موشی پس نمی‌داد و یا خوراکی‌های …

موش کوچولو برادرش را خیلی دوست داشت اما برادرش گاهی کارهایی می‌کرد که باعث عصبانیت او می‌شد. برای مثال رادیوی موش کوچولو را برمی‌داشت و دیگر آن را به موشی پس نمی‌داد و یا خوراکی‌های موشی را از کیفش برمی‌داشت و می‌خورد.

حتی بعضی وقت‌ها موقعی که موشی مشغول تماشای تلویزیون بود او کانال تلویزیون را عوض می‌کرد یکبار هم گاری پر از خاک را از روی پای موشی رد کرد. موشی خیلی از این رفتارهای برادرش ناراحت می‌شد و همیشه از دست او عصبانی بود.

به خاطر همین عصبانیت هم بود که هر وقت برادر موشی از او

می خواست تا با او بازی کند، موشی رد می‌کرد. حتی اگر برادرش هم از موشی معذرت‌خواهی می‌کرد، موشی او را نمی‌بخشید و باز هم با او بازی نمی‌کرد.

برادر موشی بارها و بارها از او معذرت‌خواهی کرده بود، اما موشی او را نمی‌بخشید و برادرش مجبور می‌شد به تنهایی بازی کند و موشی هم او را از پنجره نگاه می‌کرد.

موشی وقتی دید برادرش به تنهایی بازی می‌کند با خودش گفت: برادرم واقعاً چه کاری کرده، او که از من معذرت‌خواهی کرد، اما من او را نبخشیدم.

موشی و برادرش هر دو از این شرایط ناراحت بودند و هر دو احساس تنهایی می‌کردند. موشی با خودش فکر می‌کرد که من چقدر سرسخت و عصبانی هستم که برادرم را به خاطر اشتباهاتش نبخشیدم.

او تصمیم گرفت تا همه کارهای برادرش را فراموش کند چون فکر می‌کرد با او بودن ارزش بیشتری دارد. سپس موشی به حیاط رفت و برادرش را دید که زیر درخت نشسته است. موشی کنار او ایستاد و گفت: برادر کوچولو متأسفم؛ تو مرا می‌بخشی؟

برادرش نگاهی به او انداخت و گفت:‌ تو باید مرا ببخشی چون من کارهای اشتباهی انجام داده‌ام و حالا از همه آنها پشیمانم. سپس آنها یکدیگر را بوسیدند و شروع به بازی کردند. آنها فهمیدند که بخشش کار سختی نیست.

هنگام بازی ناگهان برادر موشی توپ را پرتاب کرد و توپ به سر موشی خورد. او دوباره عصبانی شد اما با خودش گفت دوستی بین من و برادرم بیشتر از این ارزش دارد. او که حالا بخشش را یاد گرفته بود لبخندی زد و به بازی ادامه داد. برادرش از او معذرت خواست و او در پاسخ گفت: اشکالی ندارد ما بخشیدن دیگران را یاد گرفته‌ایم.