با ۱۰ قانون بیماری MS اشنا شوید

«ام اس» بیماری ترسناکی است مرگبار نیست اما از آنجایی که در صورت درمان دیرهنگام یا نامناسب باعث عوارض بسیار زیادی می شود و می تواند فرد را کاملا از کار بیندازد, بیماری ترسناکی جلوه می کند

«ام‌اس» بیماری ترسناکی است. مرگبار نیست اما از آنجایی که در صورت درمان دیرهنگام یا نامناسب باعث عوارض بسیار زیادی می‌شود و می‌تواند فرد را کاملا از کار بیندازد، بیماری ترسناکی جلوه می‌‌کند. اطلاعات عمومی درباره این بیماری چندان زیاد نیست اما با خواندن این مطلب می‌توانید اطلاعات خود را درباره این بیماری‌ بالا ببرید.

● وقتی بدن با خودش می‌جنگد

۱- بدن علیه خودش

بیماری مولتیل اسکلروزیس (MS) یک بیماری اتوایمون (یعنی بیماری که در آن بخشی از بدن علیه بخشی دیگر وارد عمل می‌شود) است که حالت پیش‌رونده دارد. این بیماری مغز و دستگاه عصبی نخاع را درگیر می‌کند. تا این لحظه هنوز درمان قطعی برای این بیماری کشف نشده است و درمان‌های فعلی صرفا جلوی پیشرفت بیماری را می‌‌گیرد یا علائم آن را بهبود می‌بخشد.

● سفیدها بیشتر، سیاه‌ها سخت‌تر

۲- زن‌ها بیشتر از مردها درگیر می‌شوند

بیمار مولتیل اسکلروزیس می‌تواند هر فردی را از هر جنسیت و سنی درگیر کند، اما در کل زنان ۵/۲ برابر مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند. به طور معمول بیشتر بیماران دیده‌شده بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند. در میان تمام نژادها و رنگ‌ پوست‌ها نژاد سفید بیشتر به این بیماری دچار می‌شود، اما نکته جالب این است که بیماری در افراد سیاهپوست سریع‌تر پیشرفت می‌کند و علائم بیماران با پوست تیره وسیع‌تر است.

● وقتی سلول‌های عصبی محافظ خود را از دست می‌دهند

۳- آسیب لایه میلین

آسیب رسیدن به بافت پوشاننده ترون‌های عصبی (به این پوشش میلین می‌گویند) علت بروز بیماری «ام‌اس» است. زمانی که لایه محافظ آسیب می‌بیند (در این بیماری به دلیل التهاب ناشی از اینکه سلول‌‌های ایمنی بدن به اشتباه علیه آنها وارد عمل می‌شوند) ایمپالس‌های عصبی یا کند می‌شوند یا متوقف. در این بیماری التهاب آسیب رساننده به لایه میلین ممکن است در نخاع، مغز، عصب چشمی و... رخ دهد.

● شاید ژنتیک بی‌تقصیر باشد

۴- چرا بعضی‌ها ام‌اس می‌گیرند بعضی‌ها نه؟

هنوز دانشمندان به پاسخ این سؤال نرسیده‌اند که چرا بعضی افراد به «ام‌اس» مبتلا می‌شوند و برخی نه. شایع‌ترین و مورد طرفدارترین تئوری این است که یک عفونت ویروسی یا نقصی ژنتیک علت ابتلای گروهی از افراد به این بیماری است. این بیماری ارثی نیست و ارتباط خانوادگی میان مبتلایان دیده نمی‌شود اما گاهی برخی مطالعات نشان داده که این بیماری می‌تواند با ژنتیک انسانی مرتبط باشد.

● اگر ساکن مناطق سردسیر هستید

۵- مناطق سرد خطرناک‌تر است

فاکتورهای محیطی هم می‌تواند در ابتلای افراد به «ام‌اس» نقش داشته باشد. بعضی مطالعات نشان داده که در یک کشور مردمی که در مناطق سردسیر زندگی می‌کنند بیشتر از آنهایی که در همان کشور در مناطق گرم‌تر زندگی می‌کنند در معرض ابتلا به «ام‌اس» قرار دارند. اما این مسئله هنوز ثابت نشده است و مطالعات روی آن ادامه دارد.

● این بیماری از طول عمر نمی‌کاهد

۶- این بیماری طول عمر را کم نمی‌کند

ابتلا به بیماری «ام‌اس» روی طول عمر افراد تاثیر خاصی نمی‌گذارد. حدود ۴۵درصد از مبتلایان به این بیماری به فرم‌های غیرشدید آن مبتلا می‌شوند و افرادی هم که به نوع شدید مبتلا می‌شوند، کاهش طول عمر ندارند. البته درباره «ام‌اس» یک قانون مشخص وجود دارد و آن هم اینکه بیماری هیچ فردی شبیه بیماری دیگری نیست و حالت هر بیماری ممکن است با دیگران فرق داشته باشد و نمی‌شود درباره شدت بیماری و تاثیر آن روی طول عمر از قوانین کلی حرف زد.

● حمله، بهبود، حمله

۷- هر بیمار ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد

غیرقابل پیش‌بینی بودن این بیماری به آن معناست که هر بیمار ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد و شدت وخامت بیماری در او متفاوت باشد حتی در یک فرد ممکن است حمله‌های مختلف بیماری در مناطق مختلف بدن و به اشکال متفاوت رخ دهد. هر حمله بیماری ممکن است کوتاه باشد (حداکثر چند روز) و ممکن است طولانی باشد (چند هفته تا چند ماه). گاه ممکن است بیمار در فواصل حملات هیچ علامت و هیچ مشکلی نداشته باشد و حتی ممکن است فرد یک‌بار دچار حمله شود و دیگر به بیماری دچار نشود، اما حالت شایع بیماری عود، خاموش و سپس عود مجدد است. در گروه کمی هم بیماری با یک حمله شروع می‌شود و بدون دوره‌های بهبود سریعا به سمت بدتر شدن می‌رود.

● گرما حمله می‌آفریند

۸- عوامل خطر

بر اساس مطالعات انجام گرفته در نقاط مختلف جهان بیماری‌هایی که موجب تب‌ در بدن می‌شوند، حمام با آب‌داغ، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اضطراب و استرس عواملی است که می‌‌تواند باعث بروز حمله ام‌اس در بیماران یا تشدید علائم در گروهی از بیماران شود.

● ظاهر بیمار ندارند، اما...

۹- همه بدن ممکن است درگیر شود

اصلی‌ترین علامت بیماری «ام‌اس» خستگی مزمن و زود خسته شدن است. هرقدر که بیماری پیشرفت کند این حالت شدیدتر می‌شود. خستگی معمولا بعدازظهرها بیشتر از صبح‌هاست. در ضمن ممکن است تمام عضلات یا ارگان‌های بدن به این بیماری مبتلا شوند مثلا فرد دچار ضعف، گزگز و خواب رفتن اندام‌ها شود یا دچار مشکل در برقراری ارتباط جنسی شود، شنوایی‌اش کاهش یابد یا دچار مشکل بینایی شود.

همچنین فرد ممکن است به سختی توان صحبت کردن داشته باشد یا بلع برایش مشکل باشد. حتی ممکن است فرد دچار مشکلات ذهنی شود، اما در کل باید گفت که از ظاهر یک فرد مبتلا به «ام‌اس» نمی‌توان به بیماری او و شدت آن پی برد.

● اهمیت شروع سریع درمان

۱۰- درمان قطعی وجود ندارد، اما...

هنوز هیچ درمان قطعی‌ای برای این بیماری پیدا نشده است اما در زمینه درمان بیماری گام‌های بزرگی برداشته شده است. در حال حاضر تشخیص زودهنگام و شروع درمان صحیح قدم حیاتی در زمینه متوقف کردن رشد بیماری و جلوگیری از بروز عوارض آن است. اگر بیماران تحت درمان قرار نگیرند، حدود ۵۰درصد آنها از فرم اولیه (حمله، بهبود، حمله) پس از ۱۰ سال به فرم شدید بیماری دچار خواهند شد و یک‌سوم آنها پس از ۲۰سال مجبور به ادامه زندگی روی ویلچر خواهند بود.