اصفهان در یک نگاه‏

اصفهان به لحاظ واقع ‏شدن در مرکز جغرافیائی ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاکی حاصلخیز و آب ‏کافی زاینده ‏رود از دیرباز به‏ عنوان مکانی برای سکونت، مورد توجه بوده است.
احتمالاً …

اصفهان به لحاظ واقع ‏شدن در مرکز جغرافیائی ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاکی حاصلخیز و آب ‏کافی زاینده ‏رود از دیرباز به‏ عنوان مکانی برای سکونت، مورد توجه بوده است.

احتمالاً از عصر ساسانیان که سپاهیان (اسپهان) در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این‏ نام خوانده شده است. در سال ۱۹ هجری اصفهان بدون جنگ و خونریزی و با انعقاد یک صلحنامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزئی از سرزمین وسیعی شد که اسلام بر آن حکومت می‏کرد. در دوره سیصدساله پس از آن، این شهر اغلب دست ‏به‏ دست می‏شد تا اینکه در قرن چهارم هجری، در زمان آل ‏زیار و آل ‏بویه، به‏ عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطوری وسیعی شد که یک مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقی دریای مدیترانه بود. غارت وحشیانه شهر به دست تیمورلنگ و قتل ‏عام ساکنان آن در سال ۷۸۹ هجری، اصفهان رابه وضع اسف‏باری دچار کرد.

در زمان اولین حکمرانان صفوی در قرن دهم هجری اصفهان از مراکز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت گردید و در اوایل قرن یازدهم (۱۰۰۶ ه) پایتخت شاه ‏عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یک قرن ‏و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بوده، از شهرت جهانی برخوردار شد. پس از هجوم سخت و وحشیانه محمود افغان به اصفهان و قتل‏عام مردم و سرنگونی شاه سلطان حسین صفوی، اصفهان دیگر مرکزیت خود را از دست داده، سیر صعودی رونق و آبادانی آن متوقف شد. با روی کارآمدن سلسله قاجاریه و حاکمیت ظل ‏السلطان بر اصفهان، بسیاری از آثار بجا مانده از دوران صفویه به‏دست این حاکم ظالم یا نابود شد و یا به‏ فروش رفت، به‏ طوری که امروز نام آنها را تنها در میان کتابها می‏توان یافت.

هم اکنون اصفهان از مراکز مهم صنعتی و تجاری ایران بوده، به دلیل وجود آثار تاریخی و باستانی بسیار و فضاهای طبیعی فراوان مورد توجه هموطنان و جهانگردان قرار دارد.