تاریخ قضاوت خواهد کرد

اگر یاد نگیرید که برای خود تصمیم بگیرید, دیگران به جای شما تصمیم خواهند گرفت

بسیار مواظب باشید؛ تمام پرونده این چند ساله شما در گروی این تصمیم حیاتی شماست که اگر به اهمیت آن پی نبرید، تمامی سرمایه ای که مدیریت تشکیلات خودگردان پس از یاسر عرفات به دست شما افتاده می تواند بی نتیجه باشد. محمود عباس باید واقف باشد که به زودی چنان که خود تصمیم گرفته کنار خواهد رفت و در تاریخ فلسطین نام او یا به عنوان یکی از تأثیرگذارترین مردان در تاریخ این سرزمین به جای خواهد ماند، یا از او به عنوان کسی که مذاکراتی بی نتیجه را سال ها دنبال کرد و با وعده هایی که هرگز عملی نشده توسط سیاسمتداران پخته اسرائیل و امریکا به بازی گرفته شد، حک خواهد شد. خودتان نیز پس از بازنشستگی تنها با انجام چنین رسالتی است که آرام خواهید گرفت و گرنه مشتی وعده های سیاسمتداران آمریکایی و اسرائیلی هرگز تسکین بخش وجدان تان نخواهد بود و فرصت جبرانی نیز برای تان نخواهد ماند.

مقامات اسرائیلی و آمریکایی به خوبی می دانند چه می کنند، اما اظهارنظرات برخی از مقامات تشکیلات مرا متوجه ساخت که حتی آنانی که می خواهد طرح کشور مستقل فلسطینی را به سازمان ملل ببرند، از دستاورد و هزینه ها که جای خود، بلکه اهمیت تاریخی آنچه می کنند، غافل اند. جایی که سخن از این رفته که آمریکا بدون امتیاز می خواهد فلسطینیان را از رفتن به سازمان ملل محروم کند. واقعاً این است درک شما از آنچه می کنید؟! هیچ امتیازی برای فلسطین مساوی با حق قانونی شما برای شناخته شدن به مثابه یک ملت مستقل نخواهد بود. شما چگونه غافل اید که اصلاً مسأله سر امتیاز نیست و حتی اگر خاک بخشی از ایالات متحده را نیز به شما به عنوان امتیاز بدهند، آن قابل مقایسه با تشکیل کشور مستقل فلسطینی نیست. چون اهدای چیزی به راحتی می تواند توسط دولت یا مجلس بعدی نقض شود، یعنی همان کاری که تاکنون اسرائیل با شما کرده و متأسفانه شما هنوز درس نگرفته اید! در حالی که تشکیل کشور فلسطین در سازمان ملل دستاوردی بزرگتر از قراداد اسلو و در تداوم تفاهمات آن است و تکمیل کننده حقوقی است که در آنجا برای شما لحاظ شده، ولی عملاً از شما سلب شده است. پس شما تنها برای تفاهمات جدید به سازمان ملل نمی روید، بلکه برای گرفتن حقوق معوقه می روید که در قراداد اسلو برای طرف اسرائیل قائل شدید، و اسرائیل آن را روی کاغذ امضاء کرده، اما عملاً از دادن اش به شما سر باز می زند و می خواهد با تأخیر در روندتان، آن را به فراموشی بسپارید. خوب دقت کنید. اسرائیل دقیقاً می داند دارد چکار می کند و تمامی رشته هایی که تندروهای آن تاکنون بافته اند، در صورت تصویب کشور مستقل فلسطینی پنبه می شود و برای آنان باخت و برای شما برد می شود و برعکس، اگر کشور فلسطینی اینک تشکیل نشود، تمام دسیسه های تندروهای اسرائیلی و موش و گربه بازی هایشان به نتیجه می رسد و شما تماماً باخت خواهید بود؛ حتی فکر این را که امتیاز بگیرید و از آن منصرف شوید، از سر بیرون کنید.

به عبارتی، شرایطی اینک پیش آمده که دو طرف با بالا رفتن هزینه، یک اشتباه کلیدی منجر به باخت تمامی سرمایه گذاری های این چند ساله شما برای صلح می شود و برعکس با اقدامی حساب شده می توانید تمامی آن صبرها و مذاکرات را به نتیجه برسانید؛ اگر خودتان از گرفتن حقی که می توانید بگیرید، منصرف شوید، دیگر چه انتظاری از آمریکا و اسرائیل دارید که حقوق تان را محترم شمارند؟! یک نکته دیگر را نیز بگویم، آن اشتباه شما برای شخص شما نیز حیاتی تر است، چون اگر اشتباه کنید و منصرف شوید، آن اشتباه آخرین اشتباه دنیای سیاسی شما خواهد بود. در انتخابات بعدی حتی جانشینان شما شانسی برای پیروزی ندارند و کشورتان بدست کسانی خواهد افتاد که چون راه صلح تان را بی نتیجه دیدند، تنها جنگ است که آنان را آرام خواهد ساخت و در تاریخ نیز از شما به عنوان رهبری که اهمیت تاریخی ترین لحظه برای فلسطینیان درک نکردید و ندانم کاریهای تان باعث شعله ور شدن شعله های جنگ، آن هم به نام صلح شد، یاد خواهد شد.

البته پس از مدتی کشتار و درگیری مردان صلح با گذشت سال ها تازه به همین نقطه ای می رسند که اینک شما رسیده اید و شما جواب تاریخ که جای خود، حتی قادر نخواهید بود، پاسخ وجدان خویش را بدهید و مشتی وعدهای سیاسمتداران آمریکایی و اسرائیلی که در آن دوران در بازنشستگی به سر می برند، کمکی به حالتان نخواهد کرد. تندروهای اسرائیل خوب می دانند، دارند چه قماری می کنند و خوب می دانند چگونه شما را دلسرد سازند، اما متأسفانه شما چیزی دارید که حماس ندارد و حماس چیزی دارد که شما ندارید. شما عقلانیت حرکت برای رسیدن به اهداف از طریق صلح را دارید، اما جسارت آن را ندارید و حماس جسارت دارد، اما عقلانیت ندارد. اگر این دو را با هم داشتید، مشکلات تان بسیار راحت تر حل می شد. در حالی که انصراف شما به معنی برهم خوردن حتی اتحادتان با سایر گروه های فلسطینی است.

به شما متذکر شده بودم که منفعلانه رفتار نکنید و این شما باید باشید که از آمریکا بخواهید تا به اسرائیل فشار ببیاورد که به مذاکرات برگردد و اگر نمی تواند پس خاموشی تنها راه اوست. اما نشسته اید تا آمریکا که نتوانسته اسرائیل را به مذاکرات برگرداند با کمال رندی، دست پیش را گرفته و در مورد تشکیل کشور مستقل فلسطینی که موضوعی دیگر و از جمله حقوق تان است، می خواهد شما را منصرف کرده و برایتان شرط بگذارد!؟ حتی اگر کشور مستقل فلسطینی تشکیل شود و شما بخواهید پس از این همه مشقت ها، باز این گونه منفعلانه عمل کنید، باز در عمل کشور مستقلی نخواهید بود و برای مردم شما دیگران تصمیم خواهند گرفت.

این یک اصل در مدیریت است که آمریکایی ها در دانشکده های مدیریت شان تدریس می کنند: اگر برای خود تصمیم نگیرند، دیگران برای شما تصمیم می گیرند. همین را باید به نمایندگان آمریکایی که اوباما برایتان فرستاده بگویید و به ایشان توصیه کنید که از دیدارشان خوشحال می شوید، اما اگر خواستند دوباره با دستان پر برگردند، چیزی در چنته داشته باشند که مربوط به مذاکرات صلح باشد، نه تشکیل کشور مستقل فلسطینی که حق ما در قراداد اسلو است و نیازی به تفاهم جدید برای چیزی که قبلاً در موردش با اسرائیل به تفاهم رسیده اید، نیست.

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

عضو هیئت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز