چگونه فرزند خود را برای مدرسه آماده کنیم

می توان گفت , هیچ ویژگی و مهارتی وجود ندارد که بچه ها برای پیشرفت در مدرسه به آن نیاز نداشته باشند برخی از این ویژگی ها و مهارت ها عبارتند از بهداشت خوب و سلامت جسمانی , بلوغ فکری و اجتماعی , مهارت های زبانی , توانایی حل مسأله , تفکر خلاق , و اطلاعات عمومی درباره جهان

می توان گفت ، هیچ ویژگی و مهارتی وجود ندارد که بچه ها برای پیشرفت در مدرسه به آن نیاز نداشته باشند. برخی از این ویژگی ها و مهارت ها عبارتند از : بهداشت خوب و سلامت جسمانی ، بلوغ فکری و اجتماعی ، مهارت های زبانی ، توانایی حل مسأله ، تفکر خلاق ، و اطلاعات عمومی درباره جهان .

در حالی که به فرزند خود کمک می کنید در هر یک از زمینه های یاد شده پیشرفت کند ، به خاطر داشته باشید که :

О میزان پیشرفت بچه ها متفاوت است.

О بعضی بچه ها در بعضی زمینه ها قوی ترند.

همچنین به خاطر داشته باشید که آماده شدن برای مدرسه ، تا حدی به انتظارات مدرسه مورد نظر از دانش آموز بستگی دارد. ممکن است مدرسه ای بخواهد ، کودک در گوشه ای ساکت بنشیند و الفبا بیاموزد و مدرسه دیگری انتظار داشته باشد ، دانش آموز با بچه های دیگر پیش برود.

به نظر می رسد ، بچه هایی که می توانند خود را با انتظارات مدرسه وفق دهند ، ازآمادگی بهتری برخوردارند. ممکن است شما دوست داشته باشید از مدرسه فرزند خود دیدن کنید و از انتظارات مدیر و معلمان مدرسه اطلاع یابید. و درباره اختلافات نظر خود با آن ها به بحث بپردازید. هر چند مدرسه ها در برنامه های خود اولویت های متفاوتی دارند ، اما بسیاری از مربیان درباره عواملی که در موفقیت دانش آموزان نقش به سزایی دارند ، هم عقیده اند. این عوامل عبارتند از :

بهداشت و سلامت جسمانی

کودکان به غذای خوب ، خواب کافی ، فضای مناسب برای بازی و مراقبت های پزشکی نیازمندند. اگر این امکانات برای بچه ها فراهم شود ، آن ها می توانند زندگی خوبی را شروع کنند و مشکلاتی را که در زندگی با آنها روبرو می شوند ، مانند ، ناراحتی های جسمانی و مشکلات یادگیری ، کاهش دهند.

بهداشت مطلوب برای بچه ها ، قبل از تولد و با مراقبت های پیش از زایمان آغاز می شود. مادران باردار ، در طول دوره بارداری حتماً باید به پزشک یا درمانگاه مراجعه کنند ، غذاهای مقوی بخورند ، از مصرف الکل ، توتون و مواد مخدر بپرهیزند و استراحت کافی داشته باشند. زنان بارداری که از مراقبت های پزشکی مناسبی برخوردار نیستند ، شانس تولد بچه هایی با ویژگی های زیر را افزایش می دهند :

О هنگام تولد وزن کمی دارند و امکان این که در طول زندگی با مشکلات جسمی و ناتوانی در یادگیری روبه رو شوند ، زیاد است.

О دچار آسم هستند.

О عقب افتادگی ذهنی دارند.

О دارای مشکلات گفتاری و زبانی هستند.

О قدرت تمرکز ذهنی ندارند .

О بیش فعالند.

اگر کودک شما برخی از این مشکلات را دارد و یا قبلاً داشته است ، هر چه زودتر با پزشک حوزه مدرسه یا نماینده های محلی خود مشورت کنید. بسیاری از جمعیت ها ، خدمات رایگان یا ارزان قیمتی برای کمک به شما و فرزندتان ارائه می دهند.

کودکان ، بعد از تولد نیز باید از بهداشت مناسب برخوردار باشند. یک رژیم غذایی خوب می تواند در این زمینه بسیار مؤثر باشد. بچه های که در سنین مدرسه هستند ، اگر غذای خوب و مقوی مصرف کنند ، تمرکز بهتری در کلاس درس خواهند داشت. غذای آن ها باید شامل این مواد باشد : انواع نان ، غلات ، میوه ، سبزیجات ، گوشت ، مرغ ، ماهی و یا جانشین آن ها ( مانند : تخم مرغ ، لوبیا و نخود خشک شده ) ، شیر ، پنیر و ماست . بهتر است ، از خوردن چربی و شیرینی زیاد بپرهیزند. معمولاً بچه های ۲ تا ۵ ساله می توانند غذاهایی را مصرف کنند که بزرگ ترها می خورند ؛ البته در حجم کم تر. پزشک کودک شما یا درمانگاه ها ، توصیه های خوبی برای تغذیه کودکان و بچه های نو پای زیر ۲ سال دارند.

بچه های پیش دبستانی ، به طور مرتب ، به معاینات پزشکی ، دندانپزشکی و واکسیناسیون نیازمندند. مراقبت های پزشکی به صورت دائمی به اندازه زمانی که بچه ها بیمار یا دچار صدمه جسمانی شده اند ، اهمیت دارد.

واکسیناسیون کودکان از حدود ۲ ماهگی شروع می شود و آن ها را از ابتلا به ۹ بیماری : سرخک ، اوریون ، سرخجه ، دیفتری ، کزاز ، سیاه سرفه ، آنفلوانزا ، فلج اطفال و سل مصون می سازد. این بیماری ها ، می توانند صدمات جبران ناپذیری به رشد ذهنی و جسمی کودکان وارد آورند . معاینه دندان های کودکان نیز حداقل از ۳ سالگی آغاز می شود و باید به طور مرتب ادامه یابد.

ایجاد فرصت هایی برای ورزش و رشد هماهنگ بدنی ، برای بچه های پیش دبستانی ، اهمیت خاصی دارد. آن ها همچنین برای تقویت ماهیچه های بزرگ بدن ، به تمرین هایی مانند : پرتاب توپ ، دویدن ، جهیدن ، بالا رفتن و حرکات موزون نیاز دارند. تمرین هایی که برای تقویت ماهیچه های کوچک بدن ، به خصوص ماهیچه های دست ها و انگشتان توصیه می شود ، عبارتند از : نقاشی با مداد رنگی ، درست کردن پازل ، کار با قیچی و باز و بسته کردن زیپ لباس ها.

کودکستان محل مناسبی برای پرداختن به این قبیل کارها و کسب مهارت است .

والدین که بچه های معلول دارند ، به محض برخوردن با هر گونه مشکلی ، باید خیلی زود به پزشک مراجعه کنند. رسیدگی به موقع به این بچه ها ، به رشد استعدادهای آن ها کمک می کند.

آمادگی اجتماعی و عاطفی

بچه ها معمولاً هنگام ورود به مدرسه بسیار هیجان زده هستند. آن ها در مدرسه با محیطی روبه رو می شوند که با محیط خانه یا حتی محیط پیش دبستان فرق دارد.

در مدرسه بچه ها مجبورند در گروه های بزرگ کار کنند و با بزرگسالان جدید و بچه های دیگر کنار بیایند . آن ها باید توجه و محبت معلم خود را با بچه های دیگر تقسیم کنند. برنامه روزانه آن ها نیز فرق می کند. اغلب بچه ها ، مدرسه را با مهارت ها ی اجتماعی و بلوغ عاطفی آغاز نمی کنند. این مهارت ها را می توان با دقت و تمرین کافی آموخت. اگر از قبل فرصت هایی برای رشد برخی ویژگی ها در بچه ها فراهم شده باشد ، آن ها شانس بیش تری برای کسب موفقیت در مدرسه دارند. این ویژگی ها عبارتند از :

اعتماد به نفس : بچه ها باید بیاموزند ، نسبت به خود احساس خوبی داشته باشند و باور کنند می توانند موفق شوند. بچه هایی که اعتماد به نفس بالایی دارند ، وقتی دست به کاری جدید می زنند و بار اول موفق نمی شوند ، دست از تلاش بر نمی دارند.

استقلال : بچه ها باید بیاموزند ، کارهایشان را خود انجام دهند.

انگیزه : بچه ها باید خواهان یادگیری باشند و در آن ها انگیزه برای درس خواندن ایجاد شود.

کنجکاوی : بچه ها ذاتاً کنجکاوند و برای به دست آوردن فرصت های بیش تر یادگیری ، باید همان طور کنجکاو باقی بمانند.

پشتکار : بچه ها باید یادبگیرند ، کاری را که شروع کرده اند ، تمام کنند.

همکاری : بچه ها باید بتوانند با بچه های دیگر سازگار شوند ، معنای همکاری را بفهمند و نوبت را رعایت کنند.

خویشتن داری : بچه ها در دوره پیش دبستانی باید بفهمند که بعضی از رفتارها ، مانند ضرب و شتم ، ناشایست هستند و بیاموزند که برای نشان دادن عصبانیت ، راه های خوب و بد وجود دارد.

همدلی : بچه ها باید دیگران را دوست داشته باشند و یاد بگیرند به احساسات آنان اهمیت بدهند. والدین حتی بیش از مدرسه و مراکزی که وظیفه مراقبت از بچه ها را دارند ، می توانند به بچه ها درس همدلی بیاموزند.

اگر مایلید فرزندان شما چنین ویژگی های مثبتی پیدا کنند ، توصیه های زیر را به کار بندید :

• مهم نیست چگونه ، اما بچه ها باید حس کنند که شما از آن ها مواظبت می کنید:

بچه ها از آنچه از دیگران می بینند یا می شنوند ، تقلید می کنند . اگر والدین ورزش کنند یا غذای کافی بخورند ، بچه ها بیش تر تمایل پیدا می کنند این کار ها را انجام دهند. در صورتی که والدین با دیگران با احترام رفتار کنند ، بچه ها نیز یاد می گیرند به دیگران احترام بگذارند و اگر والدین در کارها مشارکت داشته باشند ، بچه ها می آموزند به خواسته های دیگران نیز توجه کنند.

• نسبت به مدرسه و یادگیری نگرش مثبت داشته باشید :

هر کودکی که پا به عرصه وجود می گذارد ، محتاج کشف و یادگیری است. اگر پدر و مادر خواهان پرورش این ویژگی ها در کودک خود هستند ، باید کنجکاوی اورا تحریک کنند. نشان دادن علاقه به آنچه کودکان انجام می دهند ، سبب می شود ، آن ها از دستاوردهای خود احساس رضایت کنند.

---