حساسیت به خوردنی‌های خوشمزه

آلرژی غذایی شرایطی است که بدن فرد نسبت به برخی از مواد غذایی یا افزودنی‌های موجود در آن نظیر مواد رنگ‌دهنده، طعم‌دهنده، نگهدارنده، جلوگیری‌کننده از فساد یا حتی آفت‌کش‌ها، …

آلرژی غذایی شرایطی است که بدن فرد نسبت به برخی از مواد غذایی یا افزودنی‌های موجود در آن نظیر مواد رنگ‌دهنده، طعم‌دهنده، نگهدارنده، جلوگیری‌کننده از فساد یا حتی آفت‌کش‌ها، واکنشی نامطلوب نشان می‌دهد.

در چنین شرایطی سیستم ایمنی بدن تحریک شده و علائمی را به وجود می‌آورد که به آن «علائم آلرژی» گفته می‌شود. این در حالی است که ممکن است همین مواد غذایی برای فرد دیگری کاملا بی‌ضرر باشد. با آن که علائم آلرژی ممکن است در هر سن و جنسی بروز کند، ولی شروع این علائم معمولا در ۳ سال ابتدایی زندگی است.

کودکانی که قبل از ۲ سالگی از شیر مادر محروم می‌شوند یا غذاهای جامد پیش از موعد به آنها داده می‌شود، کاندیدای خوبی برای ابتلا به آلرژی در بزرگسالی هستند. از مهم‌ترین مواد غذایی آلرژی‌زا می‌توان به توت فرنگی، بادمجان، شیر، گوجه‌فرنگی، انواع فلفل، سیر، بادام زمینی، ماهی، تخم‌مرغ، هلو، شکلات، تمشک و ذرت اشاره کرد که در این میان تخم‌مرغ، بادام زمینی و شیر از همه مهم‌تر و حدود دوسوم از کل مواد آلرژی‌زای غذایی را شامل می‌شوند. از دیگر علل بروز حساسیت غذایی می‌توان به مواردی مانند مشکلات گوارشی و انگلی، استرس، مسمومیت غذایی، پرخوری و کم‌خوری نیز اشاره کرد.

علائم آلرژی غذایی: معمولا این علائم بعد از چند دقیقه یا حداکثر تا ۲ ساعت بعد از صرف غذا بروز می‌کند و بعد از هر بار مصرف غذای آلرژی‌زا، تشدید می‌شود. علائم آلرژی غذایی در پوست، دستگاه تنفسی و گوارش و گاهی در سیستم قلب و عروق ظاهر می‌گردد. به طوری که در پوست، خارش، قرمزی، کهیر و آکنه، در دستگاه گوارش: دل‌پیچه، اسهال، استفراغ، نفخ و درد شکمی و در دستگاه تنفسی، عطسه، گرفتگی مجاری تنفسی، آبریزش بینی، اشک‌ریزی چشم‌ها و سرماخوردگی‌های مکرر ظاهر می‌شود و در بعضی افراد نیز واکنش‌های شدیدتری نظیر سردرد، آسم، اختلال در تمرکز، التهاب مفاصل و احتباس مایع در بدن ایجاد می‌گردد.

روش تشخیص: روش تشخیص آلرژی به دو صورت پوستی و تغذیه‌ای می‌باشد. در روش اول از طریق تماس پوستی با مقدار کمی از عصاره مواد غذایی و بررسی قرمزی پوست، به آلرژی پی می‌برند و در روش تغذیه‌ای، ابتدا به بررسی مواد غذایی مصرفی طی ۲ تا ۳ هفته گذشته و همچنین سابقه ابتلای سایر اعضای خانواده به آلرژی‌های غذایی پرداخته و سپس با یک غذای ساده و بعد غذاهای دیگر علائم آلرژی بررسی شده و در نهایت حساسیت فرد به ماده غذایی خاص مشخص می‌گردد.

چگونگی پیشگیری و درمان: آلرژی غذایی ممکن است سال‌های زیادی ادامه یابد و معمولا هیچ دارویی هم برای درمان آن وجود ندارد. داروهایی هم که به طور معمول برای حساسیت غذایی تجویز می‌شوند، فقط جنبه تخفیف علائم را داشته و درمان‌کننده نمی‌باشند. بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از بروز علائم آلرژی، اجتناب از مصرف مواد غذایی آلرژی‌زا و استفاده از غذاهای ساده و خانگی است؛ لذا افراد باید همواره به برچسب مواد غذایی بسته‌بندی توجه نمایند و سعی کنند ماده غذایی را که برایشان حساسیت‌زاست شناخته و از مصرف آن خودداری کنند. قابل ذکر است مصرف ویتامین‌های C ،B ۶،A ،E و اسیدهای چرب امگا ۳ در حد تجویز شده می‌توانند تا حد زیادی در کاهش واکنش‌های التهابی موثر باشند.