توسعه بانکداری الکترونیکی یا افزایش شعب؟!

امروزه شعار اکثر بانک‌ها برای قوی و به روز نشان دادن و ارائه جدیدترین خدمات بانکی، توسعه بانکداری الکترونیکی است. همه بانک‌ها در تبلیغات خود به صحبت از خدمات الکترونیکی خود …

امروزه شعار اکثر بانک‌ها برای قوی و به روز نشان دادن و ارائه جدیدترین خدمات بانکی، توسعه بانکداری الکترونیکی است. همه بانک‌ها در تبلیغات خود به صحبت از خدمات الکترونیکی خود که موجب سرعت و دقت و راحتی در کارها و عدم نیاز به حضور در شعبه است اشاره دارند و همه جا عنوان می‌کنند که هدف آن‌ها کاهش مراجعات حضوری به شعب است. ولی با نگاهی گذرا نه تنها به خیابان‌های اصلی شهر بلکه تعداد زیادی از خیابان‌های فرعی نیز می‌بینیم، آن چیزی که بیشتر از همه خودنمایی می‌کند، شعب بانک‌های مختلف است که تنها در چند قدمی‌یکدیگر قرار دارند و گویی بر سر ایجاد شعب با یکدیگر رقابتی سخت دارند.

آیا لزوم توسعه بانکداری الکترونیکی در افزایش تعداد شعب است. اگر قرار است خدمات به مشتریان بانک‌ها الکترونیکی شود، دیگر چه نیازی به این تعداد شعبه است. این درست است که فعلا در کشور زمینه استفاده از خدمات بانکداری الکترونیکی برای همه فراهم نیست و همه مردم دانش استفاده از آن را ندارند، ولی این امکان و دانش به طور فزاینده‌ای در حال گسترش است و بسیاری از مردم که حتی تا یک سال پیش نمی‌دانستند بانکداری الکترونیکی چیست از آن استفاده می‌کنند.

پس اگر خدمات بانکداری الکترونیکی گسترده تر شود و بسیاری از عملیات بانکی از این طریق صورت پذیرد چه سرنوشتی در انتظار این شعب و کارکنان آنها خواهد بود. بهتر نیست بانک‌ها به جای افزایش تعداد شعب و افتخار به این موضوع سعی در توسعه بانکداری الکترونیکی، زیر ساخت‌های آن، فرهنگ‌سازی و هزاران مساله مرتبط با آن داشته باشند و امکانی را فراهم کنند تا هر فردی تنها با چند کلیک یا یک تماس حساب بانکی افتتاح کند ویا عملیات بانکی خود را انجام دهد.

آیا این امکان دور از ذهن است یا به واسطه برنامه‌ریزی‌ها و فرصت‌ها و توسعه امکانات می‌توان این رویا را به واقعیت تبدیل کرد. آیا می‌توان روزی را شاهد بود که بانک‌ها تنها در سایت‌های اینترنتی یا در گوشی موبایل،ATM، POST، تلفن ثابت وهر وسیله ارتباطی دیگری به جز تعداد بیشمار شعب در خیابان‌ها که مکان کسب وکار از حرفه‌های دیگر را گرفته اند، خدمات بانکی خود را ارئه دهند؟