اصلی ترین مساله گودرزی تغییر قانون ورزش است

گفت وگو با سعید فائقی, معاون اسبق سازمان تربیت بدنی

اشرف جمشیدیان/سعید فائقی، چهره‌یی که حدود ۱۲ سال پیش و در زمان مدیریت مصطفی هاشمی‌طبا، رییس وقت سازمان تربیت‌بدنی، نفر دوم مدیریت ورزش کشور بود، حالا در شرایطی که گذر زمان چهره او را پیر کرده است همچنان با دقت مسائل ورزش را دنبال می‌کند. قهرمان سابق وزنه‌برداری اگرچه در دهه اخیر پست ورزشی نداشت اما همه حسن سلوک او را در زمانی که قائم‌مقام سازمان تربیت‌بدنی بود و در کنار مصطفی هاشمی‌طبا تا حدود زیادی به سرگردانی‌ها و تردیدها در ورزش کشور خاتمه داده بودند، به یاد دارند. با سعید فائقی درباره وزیر ورزش و جوانان به گفت‌وگو نشستیم.

باگذشت بیش از ۱۰۰ روز از انتخاب رییس جمهور بالاخره محمود گودرزی به عنوان وزیر ورزش و جوانان انتخاب شد. به نظرتان آقای گودرزی صلاحیت وزیر ورزش و جوانان شدن را داشت؟

بله، به نظرم پس از سال‌ها یک مدیری به عنوان وزیر ورزش و جوانان روی کار آمد که ورزشی است و با ورزش آشنایی خوبی دارد. ایشان از نظر تحصیلات و مدیریت ورزش عملکرد موفقی داشته است. مقالات و کتاب‌های آقای گودرزی که درباره ورزش و مبارزه با فساد نوشته شده بسیار خوب بود و نشان داد که می‌تواند بر ورزش تسلط داشته باشد. گودرزی با نوشتن این مقالات ثابت کرد که از نظر تئوری می‌تواند ورزش را کنترل کند اما مهم‌ترین مساله این است که او بتواند مقالات تئوری خود را عملی کند.

رییس جمهور چند گزینه را برای وزارت ورزش و جوانان معرفی کرد که هیچ کدام رای نیاوردند اما در نهایت آقای گودرزی به عنوان چهارمین کاندیدا رای آورد. به نظر شما واقعا گزینه‌های قبلی صلاحیت وزیر شدن را نداشتند؟

این موضوع بحث خاص خودش را دارد. ما در معرفی وزیر ورزش و جوانان دقت لازم را نداشتیم و به رویکرد مجلس دقت نکردیم. زمانی که ما مسعود سلطانی‌فر را به عنوان نخستین وزیر ورزش معرفی کردیم چند موضوع درباره تایید صلاحیت نشدن ایشان گفته شد که همان مشکلات را سجادی و صالحی‌امیری نیز داشتند. ما باید بیشتر دقت می‌کردیم و نباید افرادی را که شرایط مشابه داشتند معرفی می‌کردیم. مجلس روی ورزش حساس است و این حساسیت به خاطر این است که مجلس نظارت قوی را بر روی ورزش دنبال می‌کند. ‌آقای گودرزی به دلیل اینکه خواسته‌های مجلس را می‌توانست تامین کند مورد تایید قرار گرفت. باید از مجلس به خاطر دقتی که در انتخاب وزیر داشت، تشکر کرد. ورزش به همه اقتدار می‌دهد و بر جامعه تاثیر می‌گذارد.

به نظر شما آقای گودرزی باید روی چه مسائل و اهدافی متمرکز شود تا نتیجه بگیرد؟

به اعتقاد من مساله قانون، اصلی‌ترین مساله آقای گودرزی است. قانون ورزش ما در سال ۱۳۵۰ نوشته شده و در حال اجراست. پس از آنکه وزارت ورزش‌ و جوانان جای سازمان تربیت‌بدنی را گرفت، باید قوانین نیز جدید می‌شد. وقتی نام وزارتخانه؛ ورزش و جوانان است باید جایگاه خاصی برای جوانان در نظر گرفته شود. ورزش حرفه‌یی شده است و جوانان مطالبات جدیدی می‌خواهند پس بنابراین باید قوانین عوض شود. ورزش کشور ما غنی است و باید آقای گودرزی حقوق شهروندی را در ورزش اجرا کند. دولت نیز باید به دنبال تدوین حقوق شهروندی در ورزش باشد و به جوانان دقت بیشتری کند. گودرزی باید به عنوان سیاستگذار مطالبات جوانان را پیگیری کند و مشکلات جوانان جهشی حل شود. به نظرم در تمام حوزه‌ها باید دنبال ایجاد اشتغال برای جوانان بود. در تمام حوزه‌ها باید برای هویت جوانان برنامه داشت.

با توجه به شرایط فعلی ورزش به نظرتان وزیر ورزش و جوانان با چه چالش‌هایی مواجه است؟

مهم‌ترین چالش وزیر ورزش و جوانان بودجه ورزش است. در حال حاضر فدراسیون‌ها بدهکار هستند و بودجه دلاری ندارند. باید بودجه دلاری فدراسیون‌ها برای مسابقات برون مرزی تامین شود. بودجه ورزش در گذشته ضعیف بود حالا با توجه به اصلاح بودجه و کاهش ۳۰ درصدی بودجه ورزش، شرایط خیلی سخت‌تر از گذشته شده است. دیگر چالش موجود انتخابات فدراسیون‌هاست. باید انتخابات فدراسیون‌ها و کمیته ملی المپیک هر چه سریعتر برگزار شود و فدراسیون‌ها سروسامان بگیرند. امسال که فدراسیون‌ها نمی‌توانند کار زیادی انجام دهند اما برای سال آینده باید استقلال در فدراسیون‌ها ایجاد شود.

آیا وزارت ورزش و جوانان از دیگر وزارتخانه‌ها مهم‌تر بود که به این اندازه روی ورزش زوم کردند و وزیر ورزش و جوانان را با تاخیر بیش از ۱۰۰ روز معرفی ‌کردند؟

بله، به دلیل اینکه تنها وزارتخانه‌یی است که نام جوانان را به همراه دارد. اسم جوان به معنی توسعه، تولید ملی و بهره‌برداری است، پس بنابراین وزیر ورزش و جوانان از همه مهم‌تر است. ورزش می‌تواند با یک آدم کارآمد به سمت جلو حرکت کند. حتی اقتصاد هم با جوانان جلو می‌رود. در تمام دنیا بالاترین دارایی، نیروی انسانی بوده. هر کاری با نیروی جوان شدنی است. ۳۰درصد از اقتصاد ملی هر کشور در دست جوانان آن کشور است.

با توجه به اینکه ما رویدادهای مهم ورزشی از جمله جام‌جهانی را در پیش داریم، به نظرتان این تاخیر در معرفی وزارت ورزش و جوانان چه مقدار به ورزش ضربه زد؟

به هر صورت این‌گونه مشکلات بر ورزش تاثیر دارد. مسوولان حدود سه ماه است که از ورزش دور بودند و مشکلات انباشته شده است. در کل ورزش کشور با وجود تمام این مشکلات جهش داشت و رو به جلو حرکت کرد. در رشته‌هایی مانند کشتی، بسکتبال، والیبال و غیره رشد داشتیم و توانستیم مقام کسب کنیم. ورزش توانست نشاط را در کشور حفظ کند و اگر نظارت بیشتری روی ورزش بود مطمئنا شرایط خیلی بهتر از این می‌شد.

ورزش ما از جمله فوتبال در شرایط بحرانی قرار دارد. وجود تبانی، دلالی و پلشتی‌ها در فوتبال روز به روز بیشتر می‌شود. به نظرتان برای نابودی این‌گونه اتفاقات چه کاری باید انجام داد؟

برنامه ورزش پاک از محورهای اصلی آقای گودرزی است و اگر بتواند مقاله‌هایی که خودش نوشته است را به خوبی اجرا کند مطمئنا ورزش پاک خواهد شد.

به نظرتان چرا تیم‌های بزرگ با ایران بازی نمی‌کنند. آیا این موضوع به خاطر مسائل سیاسی بوده یا ضعف فدراسیون‌ها است؟

تیم‌های بزرگ برای انجام بازی‌های تدارکاتی پول‌های بزرگ می‌خواهند و با توجه به شرایط اقتصادی که در ورزش ما حاکم است ما پول کافی نداریم. با این حال از لحاظ دیپلماسی می‌شود بازی تدارکاتی برگزار کرد. مثلا ماه گذشته سپ بلاتر به ایران آمد و فدراسیون فوتبال می‌توانست از او امتیاز بگیرد. ما می‌توانیم از طریق دیپلماسی با کشورهایی که رابطه اقتصادی و سیاسی داریم، امتیاز بگیریم و بازی تدارکاتی برگزار کنیم.