نفت خلیج فارس

پس از اینکه کشور امارات متحده عربی که در سال ۱۹۷۲ با تجمع هفت شیخ نشین تشکیل گردید از سال ۱۳۶۴در خلیج فارس اقدام به بهره برداری زیرزمینی و مخفیانه از منابع مشترک نفتی ایران نموده و برای سالیان طولانی, میلیونها دلار نفت بصورت غیرقانونی برداشت نموده است و هم اکنون نیز این فعالیت را ادامه می دهد

پس از اینکه کشور امارات متحده عربی که در سال ۱۹۷۲ با تجمع هفت شیخ نشین تشکیل گردید از سال ۱۳۶۴در خلیج فارس اقدام به بهره برداری زیرزمینی و مخفیانه از منابع مشترک نفتی ایران نموده و برای سالیان طولانی، میلیونها دلار نفت بصورت غیرقانونی برداشت نموده است و هم اکنون نیز این فعالیت را ادامه می دهد. دولت کویت نیز که از سود سرشار دولت امارات آگاهی حاصل نموده، قصد دست درازی به حوضچه‌های نفتی ایران را دارد و می خواهد شرایط را بنحوی پیش ببرد که حق استخراج نفت از حوزه نفتی آرش را از ایران سلب نماید.

در تابستان سال ۱۳۵۲ وقتی که دولت ایران بهمراه کنسرسیوم نفتی IRAN PAN AMERICAN CO، اقدام به حفاری دو چاه اکتشافی برای بررسی میزان ذخایر نفت و گاز و همچنین شکل مخزن حوزه آرش نمود، این میدان «آرش» نامیده شد، در آنزمان برآورد ذخایر نفت در حوضچه نفتی آرش به بیش از ۷۴۵ میلیون بشکه میرسید که این میزان نفت با ذخایر قابل ملاحظه ای از گاز همراه بوده است که کلیه اطلاعات مربوط به وضعیت حوزه نفتی آرش با توجه به حفر دو چاه اکتشافی در اختیار ایران می باشد.

شرکت نفت آی پک IPAC که شرکت مشارکتی بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت نفتی AMOCO بوده است بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴ بیش از ۶۵ حلقه چاه نفت در منطقه شمالی و مرکزی خلیج فارس چاه نفت ورگاز حفاری نموده است. این حوضچه نفتی که در آبهای بین المللی قرار دارد در طول و عرض جغرافیایی مرزهای آبی ایران قرار داشته است. از آنجا که ایران با کشورهای قطر، عربستان، عراق، امارات و بحرین در خلیج فارس طبق موافقتنامه های سازمان ملل متحد دارای قرارداد،‌ تحدید حدود مرزی دریایی می‌باشد ولی تاکنون ایران با دو کشور عمان و کویت قرارداد تحدید حدود آبهای مرزی را امضا ننموده است.

حفاری ایران در میدان آرش از سال ۱۹۷۳ با حفر ۲ حلقه چاه اكتشافی آغاز شده است و در سال ۲۰۰۱ ایران اقدام به بررسی وضعیت میدان آرش برای بهره برداری و توسعه را می نماید و با ارسال دو فروند کشتی تحقیقاتی و لرزه نگاری قصد کسب اطلاعات بیشتر از حوزه گازی آرش را داشته است. این میدان ، یكی از بزرگ‌ترین میادین گازی جهان است. حفر چاه‌های اكتشافی نشان می‌دهد كه میزان ذخایر گازی این میدان، ۷ تریلیون فوت مكعب گاز است و ظرفیت تولید روزانه ۶۰ میلیون تا ۱۰۰ میلیون فوت گاز را دارد.

دولت کویت که از سال ۱۹۷۲ که سکو های حفاری ایران اقدام به حفر دو فقره چاه اکتشافی در این حوزه نفتی را نموده بود، هیچ گونه اعتراض و یا اقدامی نسبت به این عمل نداشته است و اکنون پس از گذشت بیش از ۳۰ سال ادعای مالکیت کلی آن حوضچه را به همراه کشور عربستان می نماید و ادعا دارند که دولت ایران سهمی از این حوزه را ندارد.

طبق آخرین گفت‌وگوهای طرفین ایرانی و کویتی بنقل از دکتر نژادحسینیان، معاونت وزیر نفت ایران، کشور کویت که با کمپانی شل قرارداد دارد، ادعا می‌كند که بر اساس تقسیم بندی خط شل عمل می‌نماید و پیشنهاد داده اند که خط منصف حد فاصل دو خط شل و آی پک به عنوان خط مرزی انتخاب گردد که بر این اساس میدان آرش کاملا در اختیار کویت قرار می گیرد .خط مرزی ایران بر اساس آنچه ایران در سال ۱۹۷۲ اقدام به اکتشاف نفت نموده و میلیون‌ها دلار برای این اکتشاف هزینه نموده خط ای پک است؛ خطی که کنسرسیوم نفتی ایرانی ـ آمریکایی Iran Pan American Co تعیین نمودند و هیچ‌گونه اعتراضی نسبت به عملیات اکتشافی ایران از سوی دولت کویت و مدعی جدید دولت سعودی مطرح نگردید .دو حلقه چاه که دولت ایران در حوزه نفتی آرش حفاری نموده بود .

بر اساس تقسیم بندی خط آی پک در محدوده ایران حفاری شده است؛ محدوده‌ای که بر اساس آن ایران بیش از ۳۰ سال است که در میدان نفتی سروش بهره برداری كرده و کشور کویت تاکنون هیچ‌گونه اعتراضی به این موضوع نداشته است.

http://www.roozi.com/news/

حسین آذرپور