طالقانی در انتظار نمره تاریخ

همه چیز قشنگه فدراسیون مثل ساعت كار می كند تا این لحظه كه ۱۵۳ روز از سال می گذرد, ۲۹ اعزام داشتیم تیم های نوجوانان و جوانان قهرمان آسیا شدند بزرگسالان هم در اردو تمرین می كنند هیچ مشكلی وجود ندارد

گذشت زمان همه چیز را روشن می كند و حاج آقایی كه همیشه همه چیز را قشنگ می دید، اكنون امیدوار است زمان، بهترین قاضی برای كارهای وی باشد. «همه چیز قشنگه. فدراسیون مثل ساعت كار می كند. تا این لحظه كه ۱۵۳ روز از سال می گذرد، ۲۹ اعزام داشتیم. تیم های نوجوانان و جوانان قهرمان آسیا شدند. بزرگسالان هم در اردو تمرین می كنند. هیچ مشكلی وجود ندارد.

هدف ما فقط قهرمانی در المپیك و جهان است و ...» تكراری اما كاملا آشنا. این ادبیات شناخته شده متعلق به مدیری است كه اكنون هیچ علاقه ای به خواندن روزنامه ها ندارد.

طالقانی وقتی رئیس فدراسیون شد خیلی روی قهرمانی المپیك تاكید داشت. روزشمار المپیك یكی از برنامه های اصلی طالقانی بود اما پیش از آن مسابقات جهانی نیویورك پیش روی بود و رئیس كه همه او را به نام «حاجی» خطاب می كردند، این رقابت را پیش درآمدی برای المپیك می دانست و اهمیت زیادی برای آن قائل نبود.

منصور برزگر پس از كش و قوس های فراوان حاضر به همكاری با طالقانی شد اما قبل از المپیك انتقادات زیادی از مرد اول فدراسیون داشت. این اعتراضات بعد از سفر طولانی و سخت به اوماخانوف روسیه شدت گرفت و «منصور خان» با دستانی لرزان، چشمانی قرمز و چهره ای برافروخته مقابل دوربین سیما تا توانست از طالقانی و فدراسیونش انتقاد كرد اما حاجی با همان اخلاق خاص خودش دوباره برزگر را راضی به ادامه كار كرد تا اینكه المپیك فرا رسید.

تیم ملی با نورزاد، جوكار، دبیر، حاجی زاده، خدایی، حیدری و رضایی عازم آتن شد كه در این بین جوكار و رضایی نایب قهرمان شدند و حیدری با شكست كورتانیدزه، رقیب دیرینه خود به مقام سوم رسید. گرچه به لحاظ تعداد مدال، كار برزگر و همكارانش بزرگ بود، اما از نظر كیفیت مدال با توجه به عدم دریافت مدال طلا باز هم شكست دیگری در كارنامه طالقانی به ثبت رسید، در كارنامه كسی كه با هدف قهرمانی المپیك به فدراسیون آمده بود و این جمله كه «باید قهرمان المپیك شویم». المپیك هم پیامدهای زیادی برای كشتی ایران داشت. انتقادات بیش از گذشته شد.

بعد از المپیك برزگر خانه نشین شد. دیگر كمتر مربی ای حاضر به همكاری با فدراسیون بود تا اینكه طالقانی تصمیم گرفت این بار كار تازه ای انجام دهد. استفاده از چهار مربی جوان و تا حدودی كم تجربه در مربیگری بدون حضور سرمربی این بود شروع پرونده سیاه بوداپست. همچون هر رئیس دیگری كار طالقانی با معایب و محاسن بسیاری همراه بود.

استفاده از رسول خادم به عنوان مدیر حوزه علمی، فرهنگی و فنی كشتی یكی از اقدامات موثر و قابل تقدیر طالقانی بود، اما این حضور مدت زیادی دوام نداشت و خادم خیلی زود به این نتیجه رسید كه نمی تواند كار كند. از دست دادن منصور برزگر و محمدعلی صنعتكاران نیز از شكست های بزرگ مدیریت طالقانی بود.

رئیس فدراسیون خیلی از مقام های روتین كشتی كه در هر دوره ای حاصل می شود را به عنوان افتخارات فدارسیون خود تكرار می كرد. عدم ثبات مهم ترین مشكل طالقانی بود. كارها و اقدامات او تداوم نداشت و تصمیماتش قاطع نبود، اما مدیری كاملا در دسترس بود.

رسانه های عمومی و حتی مردم به راحتی با وی ارتباط برقرار می كردند، گرچه این روابط عمومی قوی یكی از حسن های طالقانی محسوب می شد اما از بعدی دیگر نقطه ضعف بزرگی بود كه خیلی ها با طرح این جمله كه «طالقانی جرات نه گفتن ندارد و فدراسیون شده مركز خیریه» از او خرده می گرفتند.

امروز حتی همان كشتی نویسان كه آن روزها رفت و آمد زیادی به فدراسیون داشتند و كاری جز تعریف و تمجید از طالقانی نداشتند نیز مهمانان دائمی فدراسیون یزدانی خرم هستند.

روزی چون روزهای دیگر پرونده مدیریت طالقانی در فدراسیون كشتی بسته شد و باز هم در نامه ای سراسر احساسی از همه كارمندانش حلالیت طلبید و خواستار همكاری آنها با مدیریت جدید شد.

و امروز كه نزدیك به سه ماه از بركناری اش می گذرد، كاملا در خدمت خانواده اش است. در كنار دو دختری كه احساس می كند در طول سه سال و اندی ریاستش توجه لازم را به آنها نداشته و باید وظیفه پدری را بیش از پیش در قبال آنها پیاده كند. سرحال و قبراق تر از گذشته به چشم می آید، گرچه موهایش در واپسین روزها كاملا سفید شده بود. دوست ندارد مصاحبه كند چون: «دنبال كار مكه ام هستم. خبری از كشتی ندارم چون نه روزنامه می خوانم و نه اخبار را از تلویزیون و رادیو دنبال می كنم. دنبال كار خودم هستم. اطلاعاتم محدود به تماس خبرنگاران و دوستانی است كه همیشه نسبت به من لطف دارند.»

طالقانی انتقاد كردن از فدراسیون جدید را خیلی بد می داند چرا كه: «دوست ندارم حرف های منفی بزنم چون عاشق كشتی هستم. فقط امیدوارم همه به دنبال خدمت كردن باشند و به شعار دادن نپردازند. اصلا دنبال این نیستم كه كی چه كار كرد...» و تاریخ به محمدرضا طالقانی نمره خواهد داد. گذشت زمان همه چیز را روشن می كند. حاج آقایی كه همیشه همه چیز را قشنگ می دید، اكنون امیدوار است زمان بهترین قاضی برای كارهای وی باشد.

● فره وشی: از طالقانی سوءاستفاده كردند

سرمربی تیم ملی كشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نیویورك گفت: تواضع و حیای بیش از حد طالقانی باعث بركناری وی شد چرا كه بعضی از این اخلاق او سوءاستفاده كردند.محسن فره وشی عقیده دارد متاسفانه فرهنگ حفظ چنین آدم هایی را نداریم و از آدم هایی مثل طالقانی سوءاستفاده می شود.

به كرات به طالقانی معترض شدم كه اجازه نداری در مقام رئیس فدراسیون در رسانه ها به هیچ كسی بگویی دستت را می بوسم یا در حین مسابقات همچون تماشاگران روی سكوها بنشینی. اجازه نداری در اردوی تیم ملی با گرمكن ورزشی كنار داور و كشتی گیر بنشینی. جامعه ما این مسائل را نمی پذیرد، گرچه خاكی و افتاده هستی. این پرستیژ كار رئیس را زیر سئوال می برد. متاسفانه اطرافیان طالقانی از این رفتارهای وی سوءاستفاده كردند.

مرضیه دارابی